Ο ομογενής καθηγητής Ιατρικής, Σοφιανός Ανδρικόπουλος, εξελέγη πρόεδρος σε κορυφαίο οργανισμό κατά του διαβήτη

* EIΔΗΣΕΙΣ * ΝΕΑ *

Ο ομογενής καθηγητής Ιατρικής, Σοφιανός Ανδρικόπουλος, εξελέγη πρόεδρος του Συνδέσμου Διαβήτη Αυστραλίας (Australian Diabetes Society), του κορυφαίου οργανισμού έρευνας, ιατρικής πρακτικής και εκπαίδευσης στον χώρο του διαβήτη στην Αυστραλία.

Σε συνέντευξή του στο "Νέο Κόσμο" ο Δρ Ανδρικόπουλος δηλώνει ότι πρόκειται για μεγάλη τιμή, αλλά και τεράστια ευθύνη, δεδομένου ότι ο εν λόγω οργανισμός είναι υπεύθυνος για τις κατευθυντήριες γραμμές και ανακοινώσεις αναφορικά με το διαβήτη, υπεύθυνος για την επικοινωνία με την ομοσπονδιακή και τις πολιτειακές κυβερνήσεις, όσον αφορά έναν μεγάλο αριθμό πρωτοβουλιών που αφορούν και ενδιαφέρουν εκείνους που πάσχουν από διαβήτη.

Επιπρόσθετα, ο οργανισμός του οποίου ηγείται σήμερα ο καθηγητής Ανδρικόπουλος, είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία της Ομοσπονδίας Κέντρων Διαβητικών σε όλη την Αυστραλία, σε τρόπο ώστε να εξασφαλιστούν τα υψηλότερα επίπεδα φροντίδας από αναγνωρισμένα ειδικά για τους διαβητικούς ιατρικά κέντρα.

Η πορεία του στην έρευνα είναι εντυπωσιακή, όπως και οι διακρίσεις που του έχουν μέχρι σήμερα απονεμηθεί και τον έχουν καταστήσει αυθεντία στην πάθηση του διαβήτη.

Στο θέμα του διαβήτη που θεωρείται μια από τις καλπάζουσες ασθένειες της εποχής μας, ο καθηγητής Σοφιανός Ανδρικόπουλος, θα πει ότι προσβάλει το 10%-12% του συνόλου των κατοίκων της Αυστραλίας, τα ίδια, δε, ποσοστά παρατηρούνται και στους Έλληνες της Μελβούρνης.

«Πρόκειται για μια πάθηση η οποία είναι κληρονομική, με πιθανότητα 30% να προσβληθεί κάποιος όταν ο ένας από τους γονείς του είναι διαβητικός και 70% όταν και οι δύο γονείς του πάσχουν από διαβήτη».

Συνεχίζοντας, θα πει ότι «συνδέεται άμεσα με την παχυσαρκία που είναι η επιδημία της εποχής μας, γι’ αυτό και η απώλεια βάρους στους πάσχοντες από διαβήτη, θεωρείται ο καλύτερος τρόπος όχι μόνο να ελεγχθεί, αλλά και να υποχωρήσει».

«Η διατροφή για τους Έλληνες της πρώτης γενιάς έχει πάρει πολύ διαφορετικές διαστάσεις, από την αρχή της μετανάστευσής τους σ’ αυτήν τη χώρα. Πολλοί πεινούσαν στα μέρη τους. Οι περισσότεροι είχαν περάσει όλες τις φοβερές στερήσεις της κατοχής και του εμφυλίου, επομένως, το να έχουν εδώ στην Αυστραλία ένα πλούσιο τραπέζι, κυρίως με μπόλικο κρέας, ή να προσφέρουν στους φίλους και συγγενείς μπάρμπεκιου, ήταν, κατά κάποιο τρόπο, ένδειξη επιτυχίας και κοινωνικής ανέλιξης. Όχι, βέβαια, χωρίς συνέπειες στην υγεία τους. Μέχρι σήμερα, το πλούσιο τραπέζι θεωρείται, από τους Έλληνες μετανάστες, ένα δείγμα ότι οι κόποι τους δεν πήγαν χαμένοι».

«Η ειρωνεία είναι ότι έχουμε την καταλληλότερη συνταγή διατροφής, τη μεσογειακή, την οποία πολύ λίγο την εφαρμόζουμε, αφού η βαρύτητα είναι στο κρέας.

Τα όσπρια, τα φρέσκα λαχανικά, το γνήσιο ελαιόλαδο, τα ψάρια και τα θαλασσινά, που αποτελούσαν , κατά γενικό κανόνα, τη διατροφή των Ελλήνων πριν μερικές δεκαετίες, θεωρούνται σήμερα τα πιο ενδεδειγμένα για τη διατροφή του ανθρώπου.

Δεν είναι εύκολο, όμως, οι συνήθειες δεκαετιών, μιλώ για τους Έλληνες της πρώτης γενιάς να εγκαταλειφθούν. Αυτός είναι και ο λόγος που πάρα πολλοί, όπως άλλωστε και ένα μεγάλο μέρος του συνολικού πληθυσμού της χώρας, είναι παχύσαρκοι ή υπέρβαροι».

Για το μεγάλο θέμα της έρευνας στην Αυστραλία, θα πει ότι «δεν υποστηρίζεται από την κυβέρνηση όσο και όπως θα έπρεπε. Δεν υπάρχει σταθερότητα, όπως στο εξωτερικό. Συνέχεια πρέπει να αγωνιζόμαστε να βρούμε κονδύλια για να συνεχίσουμε. Αυτό έχει ως συνέπεια, πάρα πολλοί επιστήμονες να φεύγουν στο εξωτερικό όπου οι συνθήκες στο θέμα της έρευνας είναι πολύ πιο ευνοϊκές».

Ο ίδιος μιλά εκ πείρας, βέβαια, αφού μετά το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Μελβούρνης, έκανε το μεταδιδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Seattle των ΗΠΑ, όπου έμεινε δύο χρόνια.

Μετά την επιστροφή του στην Αυστραλία, ο δρ. Ανδρικόπουλος ίδρυσε ερευνητικό κέντρο στο Πανεπιστήμιο Μελβούρνης, το Islet Biology Research Group , με εντυπωσιακά αποτελέσματα στο θέμα της έρευνας του διαβήτη και των αιτίων που τον προκαλούν.

http://PanhellenicPost.com

ΤΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΝΝΕΑ ΟΔΩΝ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ

Άρθρο του Γιώργου Λεκάκη, στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ο ΧΡΟΝΟΣ" 4.10.14

~~~~~~~~~~~~~

Οι... «Καρυάτιδες» δεν είναι Καρυάτιδες... Είναι μαινάδες του Διονύσου... Ο «τάφος» δεν είναι τάφος... Κατασκευάσθηκε για να είναι θρακικός ναός του Διονύσου και μέγα ορφικό κέντρο... / 

Αφιέρωμα: Χρονοτοπία - Γράφει o Γιώργος Λεκάκης*

Κάποτε πρέπει όλοι να μάθουν ότι η ιστορία στην Βόρεια Ελλάδα μας, δεν ξεκινά από τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο... Ακόμα και η καθαρά μακεδονική ιστορία, έχει στην προ-Φιλίππου εποχή της, τουλάχιστον δυο αιώνες λαμπρής ιστορίας, η οποία δεν φαίνεται ν’ απασχολεί κανέναν... Και πρωτίστως το υπουργείο Παιδείας... 

 Εάν κάποιος είχε ασχοληθεί μ’ αυτήν, τότε θα αποκαλύπτονταν κι άλλες ιστορικές παράμετροι, οι οποίες θα αναδείκνυαν κι άλλους ελληνικούς πολιτισμούς, οι οποίοι θα ήταν ικανοί, ή/και ικανότεροι, στην κατασκευή μνημείων, ομοίων με αυτό του λόφου Καστά! Εάν η ανακάλυψη-αποκάλυψη του μνημείου, ήταν λίγο έως πολύ δυτικότερα, τότε η ταυτότητα του μνημείου θα ήταν οπωσδήποτε μακεδονική. Διότι εκεί τίποτε δεν διασταυρωνόταν με την μακεδονική κυριαρχία. 

Η θέση αυτού όμως, πέραν του θεϊκού ποταμού Παλαιστίνου (νυν Στρυμόνος)[1], μπορεί να δείχνει άλλα πράγματα, και έτσι να αποκαλύπτει την ανεπάρκεια γνώσεως Ιστορίας, και από «ειδικούς» καθηγητές... Συζητώντας με τον Σερραίο νομισματολόγο κ. Αστέριο Τσίντσιφο, μου είπε «πολύ φοβούμαι ότι η χρονολόγηση του μνημείου και η θεωρία του τάφου, έγινε στα πλαίσια του μονόδρομου και ο κίνδυνος να διαψευστεί είναι τεράστιος. Φοβούμαι επίσης, ότι ο αποπροσανατολισμός που προκαλείται είναι τόσο βαθειά ριζωμένος, που κάνει τους υπεύθυνους τυφλούς. 

Βλέπουν αυτό που θέλουν να δουν και είναι αδίστακτοι στην δικαιολόγηση των αδικαιολόγητων. Από την ανακάλυψη του περιβόλου ακόμα, έπρεπε να υπάρξει προβληματισμός». Ο υπεύθυνος αρχιτέκτων είπε πως «η τυπολογία αυτού του περιβόλου δεν υπάρχει αλλού στην Μακεδονία. Αρχιτεκτονικά πρόκειται για ένα υβρίδιο». «Πολύ σωστά», απαντά ο κ. Τσίντσιφος, «έχοντας μακεδονικές παρωπίδες, έτσι είναι. Αναρωτήθηκε όμως μήπως η τυπολογία αυτού του περιβόλου, έρχεται από αλλού, είναι δανεισμένη δηλαδή από άλλον πολιτισμό και ίσως μάλιστα από άλλη προγενέστερη εποχή; 

Εάν το διερευνούσες και δεν ανακάλυπτες τίποτε, τότε πραγματικά θα επρόκειτο για υβρίδιο»... Κάποτε θα πρέπει οι αρχαιολόγοι να καταλάβουν πως δεν μιλούν μόνον οι επιγραφές. Οι λαλίστατοι πρόγονοί μας, εάν ήταν επιλογή τους να μην γράψουν, τότε σίγουρα είχαν βρει τον τρόπο να μας τα πουν αλλιώς. Έτσι χιλιάδες ανεπίγραφα νομίσματα[2], όπως του Παγγαίου, λ.χ. απέκτησαν πλέον «φωνήή» και ταυτότητα, χάρι στην 20ετή άοκνη εργασία του κ. Τσίντσιφου, που κυκλοφόρησε σε βιβλίο με τον τίτλο «Πέριξ Παγγαίου ήπειρος». Βάσει αυτής, τα νομίσματα του Παγγαίου λειτουργούσαν σαν «συγκοινωνούντα δοχεία», αποκαλύπτοντας έτσι επικράτειες, πόλεις, αποίκους, συνεργασίες, πανίδα, χλωρίδα κ.ά.[3] 

Τα νομίσματα είναι γραπτή μαρτυρία, κι ας μην είναι επιγραφική, κι ας μην την λαμβάνουν ως τέτοια οι «επιγραφολόγοι», και μπορούν να βρουν εφαρμογή στην αναγνώριση μνημείων, όπως λ.χ. αυτό του λόφου Καστά στην Μεσολακκιά Αμφιπόλεως. Οι περίφημες βουβές για τους αρχαιολόγους σφίγγες που ανακαλύφθηκαν, πέρα από την επιβλητική και φρουριακή παρουσία τους εκεί, μαρτυρούν και κάτι άλλο: Οι σφίγγες αφορούσαν τις Εννέα Οδούς[4], που ήταν κέντρο της διονυσιακής λατρείας. Γραπτοί μάρτυρες και τα αγγεία![5] Απ’ τα νομίσματα αυτά μάθαμε επίσης ότι όπου σφίγγα, υπάρχει απαραίτητα εκεί κρασί και Διόνυσος! Η σφίγγα ήταν σύμβολο και των Θηβών[6], και της Νάξου, και της Χίου, κ.ά.

 Όλες κρασοπεριοχές! Και με τον έναν ή τον άλλο σχετιζόμενες με την Θράκη, τον θεό της τον Διόνυσο και την μυθολογία της... Αλλά όλη η αρχαία Ελλάδα ήταν γεμάτη σφίγγες... Που είχαν ίδιον να κρατούν κλειστό το στόμα τους για να μην αποκαλύψουν μυστικό. Οι Έλληνες είναι ο μόνος λαός που εκ της ιδιότητος αυτής της μυθικής σφιγγός, έχει δημιουργήσει μια παροιμιώδη φράση: «Σφίγγω τα χείλη μου ή τα δόντια μου ή την καρδιά μου», λέμε, όταν θέλουμε να πούμε ότι θα τα μετατρέψουμε σε κλειστή σφίγγα και όχι φυσικά ότι θα τα βάλουμε σε κάποια μέγγενη να τα σφίξουμε... Αυτό από μόνο του, κάνει την σφίγγα ελληνικής εμπνεύσεως σύμβολο... Αλλά όπου και να στρέψω το βλέμμα μου στην Μακεδονο-Θράκη μας, σφίγγες θα δω... Στις εργασίες του Μετρό στην Θεσσαλονίκη, προς την Χρυσή Πύλη, πήλινο ειδώλιο σφίγγας (του 2ου π.Χ. αι.). Κεφάλι σφίγγας και στην αρχαιολογική θέση στο Καραμπουρνάκι, στο Μικρόν Έμβολον, ως διακόσμηση ενός κορινθιακού αγγείου. Στην Πέλλα υπάρχουν ακέφαλες σφίγγες σε αρχαία ακροκέραμα. Στην Πεντάβρυσο Καστοριάς, σε ανασκαφές 12 αρχαίων βασιλικών τάφων-αρχόντων της Ορεστίδος χώρας, ευρέθησαν πολλά και αξιόλογα ευρήματα, μεταξύ των οποίων και σφίγγα... Το τόσο απλούν του πράγματος, όμως, έγινε τόσο... περίπλοκο από την... άγνοια υπάρξεως σφιγγών στην περιοχή!.. Άρχισαν καινούργιες θεωρίες και πυρετώδεις αναζητήσεις για την παρουσία σφιγγών σε μακεδονικούς τάφους! Έως και σφίγγα στην περικεφαλαία του μεγάλου στρατηλάτη εντοπίσθηκε! Τι κι αν οι σφίγγες αποδεδειγμένα ανήκαν στην τοπική θρακική μυθολογία και προ-υπήρξαν ως νομισματικό θέμα των Εννέα Οδών! Η άγνοια της θρακικής μυθιστορίας είναι τεράστια! Και τεράστια απώλεια για τους Έλληνες και τα Ελληνόπουλα! 

Η εξαίρεση έγινε κανών... Και πάμε παρακάτω. Δεν βρέθηκε, λέει, πόρτα, όπως συνηθιζόταν σε ανάλογους τάφους στην Μακεδονία. Καινούργιος προβληματισμός. Καινούργια εξαίρεση σε μια μακεδονική ταφική συνήθεια. Εξακολουθεί να δουλεύει σε μονόδρομο ο νους, που δεν θεωρεί άλλον ικανό να εκτέλεσε αυτό το έργο, ούτε και να είναι άλλος ο ρόλος του κατασκευάσματος! 

Ο λαός μας λέει «κουκιά τρώει, κουκιά μαρτυράει»... Κι έτσι άρχισε να γίνεται λόγος για την μοναδικότητα αυτού του έργου, που κατά τους υπευθύνους της ανασκαφής, εξακολουθεί να είναι... μακεδονικός τάφος… Ακολούθησαν τα δυο γυναικεία αγάλματα... Κι αυτά προκάλεσαν αντικρουόμενες απόψεις. «Καρυάτιδες» τις είπαν οι αθηνοτραφείς επιστήμονες του αθηνοκεντρικού κράτους... Ό,τι είναι έξω από την Αθήνα, δεν είναι αναγνωρίσιμο... «Και για τις σφίγγες και για τις γυναικείες μορφές, όλοι ελπίζουν σε μια επιγραφή, η οποία θα βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Εάν έλθει καλώς να έλθει... 

Εάν δεν έλθει, όμως, τότε ποιού η άποψη θα περάσει;», λέει ο κ. Τσίντσιφος. Πάμε και πάλι στις απτές και αδιαμφισβήτητες νομισματικές αποδείξεις: Όπως αποδεικνύεται από την μελέτη του Σερραίου νομισματολόγου, το φόρεμα του αγάλματος είναι θρακικό και μάλιστα ανήκει σε μαινάδα, ιέρεια του Διόνυσου, αφού στα νομίσματα (Νο 1, 2, 3, 4) εικονίζεται μαζί με τον σάτυρο! Τα νομίσματα είναι της Θάσου και κόβονταν σ’ όλην την επικράτεια του Παγγαίου. Ένα πολύ σπάνιο χαρακτηριστικό, που παραπέμπει σε μαινάδα, ήταν ο σάκκος που αυτή κουβαλούσε. Ο Βρετανός ερευνητής και συγγραφέας Άντριου Τσανγκ, αναφέρει ότι ο σάκκος εντοπίζεται μόνον σε δυο αγάλματα ακολούθων του Διόνυσου, τα οποία ευρίσκονται σε μουσεία της Ευρώπης και αποτελούν αντίγραφα γλυπτών του 4ου π.Χ. αι. 

Η μαινάδα του μνημείου, από την διαγώνια λωρίδα υφάσματος στο στήθος, φαίνεται να κουβαλούσε έναν τέτοιον σάκκο. Στα νομίσματα Νο 3 και 4, αυτός ο σάκκος είναι περισσότερο ευδιάκριτος. Τις περισσότερες φορές, αυτός ο σάκκος στα θασίτικα νομίσματα, φαίνεται σαν προέκταση της κοιλιάς. Φυσικά οι μαινάδες έρχονται σε απόλυτη αρμονια με την σφίγγα, αφού και οι δυο ανήκουν στον διονυσιακό μυθολογικό και μυστηριακό θρακικό κύκλο.

 Όμως και ειδικότερα στις Εννέα Οδούς, υπάρχει νόμισμα με μαινάδα σε τελετουργική στάση (Νο 5). Εμπρός και πίσω στο ίδιο νόμισμα υπάρχουν δυο ρόδα, που και αυτά ή σ’ αυτήν την μορφή ή στην μορφή του ρόδακα (Νο 6, 7), συνηθίζονταν στις Εννέα Οδούς. Αντίστοιχο του Νο 5 νομίσματος, υπάρχει και με σάτυρο... «Ακόμα και μετά απ’ αυτήν την μέχρι τώρα αποκάλυψη των μαινάδων, η πεποίθηση για τον “μακεδονικό τάφο”, παρέμεινε. Είμαι βέβαιος, ότι ακόμα και παγόδα ή και Βούδας σε προσευχή να εμφανισθεί στην συνέχεια, ο μακεδονικός προσανατολισμός δεν πρόκειται να εκλείψει», λέει ο κ. Τσίντσιφος. - Συνηθίζεται να λέγεται ότι «στην αρχαιολογία κρύβονται εκπλήξεις», του είπα... 

- «Αυτό λέγεται εσκεμμένα», μου λέει ο νομισματολόγος. «Γιατί κάτω από τον μανδύα των εκπλήξεων, κρύβονται εσφαλμένες εκτιμήσεις, παραλείψεις και συμπεράσματα που τελικώς δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Όταν τα ευρήματα αναγνωρίζονται σωστά, το άλλοθι της εκπλήξεως δεν χρειάζεται». 

- «Θα είναι έκπληξη αν τελικά το μνημείο είναι ιερό του Διόνυσου;». 

- «Όχι φυσικά, αφού τα μέχρι τώρα ευρήματα, σ’ αυτό το συμπέρασμα οδηγούν». Τέτοια ιερά του Ορφέως, που μετετράπησαν σε διονυσιακά-ηλιακά ιερά, υπάρχουν πολλά στην Θράκη. Στο Πρωτοκκλήσι Έβρου και στην σημερινή έκταση της Θράκης που κατέχει η Βουλγαρία (λ.χ. Τύρνοβο), όπου οι αρχαιολόγοι κάθε τόσο πέφτουν πάνω σε αρχαία ελληνικά θρακικά ιερά. Κυκλικά, με διαδρόμους και στοές, σαν αναπαράσταση του ηλιακού μας συστήματος. Διότι τότε οι ιερείς ήσαν και αστρονόμοι.[7] Αυτά για το τι είναι τα αγάλματα των γυναικών. Και το τι είναι το πυραμιδοειδές εν θόλω μνημείο, που μόνον τάφος δεν είναι, ασχέτως εάν από κεκτημένη ταχύτητα και προχειρότητα, ακόμη έτσι λέγεται... 

Ήταν ο πρώτος «τάφος», που χαρακτηρίσθηκε «τάφος», πριν βρεθεί «ταφή», κτερίσματα, αποδεικτικά στοιχεία... Αυτά τα έχω πει και γράψει πολλάκις... Μήνες πριν... Το μνημείο του Καστά, που δεν είναι μοναδικό στην περιοχή, είναι ένα πολυσύνθετο δημόσιο κτήριο, ναός του Διονύσου, ίσως και της Αρτέμιδος, και ένα μέγα ορφικό κέντρο, όπου μέσα του φύλασσαν τα άρρητα της ορφικής διδασκαλίας... Ως εκ τούτου ήταν ιερό, θησαυροφυλάκιο, βιβλιοθήκη, αρχείο, μητρώο... Πρόσβαση σε αυτό είχαν μόνον οι ιερείς. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει γραφή, παρά μόνον των ιερέων (δηλ. ιερογλυφική). Γι’ αυτό στα μεταχριστιανικά χρόνια, στην περιοχή βρήκαν καταφύγιο τα κείμενα των γνωστικών... Και πολύ πιθανόν, μέσα σε αυτόν τον καλά φυλασσόμενο χώρο, να αποφάσισαν να φυλάξουν και τα οστά κάποιων σπουδαίων ανθρώπων, ανδρών και γυναικών, προς προστασίαν τους... Γι’ αυτό, και θα έχει δαιδαλώδεις στοές, διαδρόμους διαφυγής και καταφυγής, για περιπτώσεις δολιοφθορών, εισβολών, τυμβωρύχων, αρχαιοκαπήλων... 

Τέλος, η θέση του μνημείου του Καστά, όπως και όλων των μεγάλων μυητικών κέντρων της αρχαίας Ελλάδος, μόνον τυχαία δεν είναι. Ως εκ τούτου θα πρέπει να εξετασθεί και ο γεωδετικός τριγωνισμός της, σε σχέση με άλλα μεγάλα μνημεία και θρησκευτικά κέντρα των Ελλήνων (Δελφούς, Δίον, Δήλο, Κνωσό, Ολυμπία, Ελευσίνα, Σαμοθράκη, κλπ.)... 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: 

[1] βλ. Γ. Λεκάκης «Ο ποτάμιος θεός Στρυμών» στην στήλη «Χρονοτοπία» της εφημ. «Χρόνος» Κομοτηνής, 7 και 15.6.2011. 

[2] βλ. Γ. Λεκάκης «Συνέντευξη από… τρία αρχαία ελληνικά νομίσματα της Θράκης», στην στήλη «Χρονοτοπία» της εφημ. «Χρόνος» Κομοτηνής, 1.12.2009.

[3] Για να κατανοήσετε περισσότερο την αξία της περιοχής του Παγγαίου ως πανελλήνιου νομισματοκοπείου της αρχαιότητος, δείτε την συνέντευξη που μου παραχώρησε ο νομισματολόγος κ. Αστ. Τσίντσιφος στις www.fryktories.net, και στην εκπομπή «Εσ-ομολογήσεις» με τίτλο «Η Άγνωστη και απόκρυφη Ιστορία του Παγγαίου και της Αμφιπόλεως»: https://www.youtube.com/watch?v=8KZm7GaQ6Vs&list=UU3zJTtBSzBmWwydPpNMhbaw 

[4] βλ. Γ. Λεκάκης «H θρακική εννεαοδίτισσα, που έγινε η αθηναϊκή και η μακεδονική Αμφίπολις», στην στήλη «Χρονοτοπία» της εφημ. «Χρόνος» Κομοτηνής, 3.9.2014. 

[5] Σε πελίκη του Έλληνος αγγειογράφου Ερμώνακτος (5ος αι. π.Χ.), που ευρίσκεται άγνωστο πώς στην Βιέννη, βλέπουμε θέμα με την Σφίγγα επί κίονος εν μέσω ομίλου ανδρών-θυμάτων της. Ενώ σε άλλο έργο του ιδίου παριστάνεται ο Ίακχος Διόνυσος μεταξύ Βακχιδών και Σιληνών. Δηλ. θέματα της θρακικής διονυσιακής μυθολατρείας. 

[6] βλ. Σοφ. «Οιδ. Τύρ.». Οι αιγυπτιολάτρες και αιγυπτιομανείς όταν ακούν περί Θηβών, το μυαλό τους πάει μονοδρομικά στην Θήβα της Αιγύτπου, και όχι στην πρωτεύουσα της Βοιωτίας, της οποίας η συνωνόματή της ήταν πανάρχαια ελληνική αποικία στην υπτίως του Αιγαίου χώρα... Θυμηθείτε από ποιο θηρίο κατασπαράχθηκε ο Αίμων. Επίσης πρέπει να ξέρουν πως στην Σφίγγα της Μέμφιδος Αιγύπτου ευρέθη επίγραμμα του επικού ποιητού Αρριανού (βλ. Meineke “De poeta Arriano” στα “Analecta Alexandrina”, Βερολίνο, 1843). Η δε Μέμφις ήταν αποικία των Ποντίων της Σινώπης (βλ. Γ. Λεκάκης «Η άγνωστη Μ. Ασία», εκδ. Κάδμος, 2008). Τραγωδία (που δεν διεσώθη ολόκληρη) με τίτλο «Σφίγγα», είχε γράψει ο Αισχύλος όπου σε απόσπασμά της περιγράφει την Σφίγγα ως ένα «πουλί που 'χει νυχάτο χέρι, πολεμικό, με το κοντάρι». Ιστορικό έργο δράμα (που πάλι δεν διεσώθη!) με τίτλο «Σφίγγα» είχε γράψει ο Πτολεμαίος ο Χέννος. 

[7] βλ. Γ. Λεκάκης «Τύμβοι και αρχαία αστεροσκοπεία στην Ισπανία της 3ης χιλιετίας π.Χ. Αντίστοιχα αλλά αναξιοποίητα σε Θράκη και Σαμοθράκη, Ιθάκη, Κρήτη, Αντικύθηρα», στην στήλη «Χρονοτοπία» στον «Χρόνο» Κομοτηνής, 16.7.2014.

______________

Πηγή: http://www.xronos.gr/detail.php?ID=94635

"Σβήνει" η ελληνική Φωνή της Αμερικής

Θύμα των περικοπών του προϋπολογισμού του αμερικανικού ειδησεογραφικού οργανισμού, η ελληνική Φωνή της Αμερικής "σβήνει". Η τελευταία εκπομπή, ύστερα από 72 χρόνια γόνιμης ύπαρξης, θα μεταδοθεί την Τρίτη το πρωί ώρα Ελλάδος από τον Σκάι.

Η Ελληνική Υπηρεσία είναι μια από τις ιδρυτικές υπηρεσίες της ΦτΑ. Ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1942 και από τότε καλύπτει διεθνείς εξελίξεις καθώς και το πολιτικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι στις Ηνωμένες Πολιτείες σε σχέση με την Ελλάδα και την Κύπρο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ομιλία Δρ. Σαμ Τσέκουας 10.5.14, διαπρυσίου πρεσβευτού ελληνικών θέσεων & μεγάλου φιλέλληνος

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ      ΗΘΙΚΩΝ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ  ΜΟΥΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ τηλ. 210 3254321-2 fax. 210 3236978  e-mail: fot_gram@otenet.gr ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr

Ο Μ Ι Λ Ι Α

ΔΡ. ΣΑΜ ΤΣΕΚΟΥΑΣ

ΔΙΑΠΡΥΣΙΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΤΟΥ

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΩΝ-

ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΦΙΛΕΛΛΗΝΟΣ

ΣΤΗΝ ΑΡΟΑΝΙΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ 10.5.2014

                                                        24.7.2014

1. Ὁ Δρ. Σὰμ Τσέκουας γεννήθηκε στὸ χωριὸ Tochisville στὸ Oso / Lagosτῆς Νιγηρίας, ἦρθε στὴν Ἑλλάδα καὶ σπούδασε στὸ Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Ἑλληνικὴ Φιλολογία καὶ Ὀδοντιατρική. Ἐγκαταστάθηκε καὶ αὐτὸς τὸ 1989 στὴν Νέα Ὑόρκη καὶ ἀπὸ ἐκεῖ νυχθημερὸν μοχθεῖ γιὰ τὴν διάδοσι καὶ ἐπικράτησι τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας ἀνὰ τὴν ὑφήλιο.

2. Αὐτὸν τὸν μεγάλο φιλέλληνα τὸν φέραμε ἀπὸ τὴν Νέα Ὑόρκη, τὸν φιλοξενήσαμε στὰ ἔργα εἰς μνήμη τοῦ Ἁγίου Νέου Ὁσιομάρτυρος Παύλου τοῦ ἐξ Ἀροανίας καὶ τὴν ἡμέρα τῆς πανήγυρης τῆς 10.5.2014 τὸν βραβεύσαμε μὲ ἀναμνηστικὴ πλακέτα καὶ μεμβράνη, τῶν ὁποίων τὸ κείμενο ἔχει :

3. Προτείναμε ἐπίσης στὸν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου Ἀροανίας κ. Σπυρίδωνα Κουρὴ καὶ στὸνΔήμαρχο τοῦ Δήμου Καλαβρύτων κ. Γεώργιο Λαζουρὰ νὰ τὸν ἀνακηρύξουν ἐπίτιμο δημότη καὶ νὰ τὸν βραβεύσουν μὲ ἀργυρὴ πλακέτα καὶ μεμβράνη, μὲ τὸ κατωτέρω κείμενο :

Ο ΔΗΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

ΚΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΡΟΑΝΙΑΣ

εὐγνωμοσύνης καὶ ἀπείρου ἐκτιμήσεως

ἕνεκεν

ΑΝΑΚΗΡΥΣΣΟΥΝ

ἐπίτιμον δημότην των

τὸν μεγάλον ἐθναπόστολον

Dr. SamChekwas

ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται ἐπὶ δεκαετίας

διὰ τὴν διάδοσιν τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης

καὶ ἐπικράτησιν αὐτῆς ἀνὰ τὴν ὑφήλιον

καὶ διὰ τὴν προάσπισιν τῶν ἑλληνικῶν θέσεων καὶ ἀπόψεων

Ἐν Καλαβρύτοις τῇ 10ῃ Μαΐου 2014 ΔΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΖΟΥΡΑΣ

Ἐν Ἀροανίᾳ Καλαβρύτων τῇ 10ῃ Μαΐου 2014 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΡΟΑΝΙΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ  ΚΟΥΡΗΣ

4. Ὁ Δρ. Σὰμ Τσέκουας εὐχαρίστησε τὶς ἑκατοντάδες προσωπικότητες τοῦ ἐσωτερικοῦ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ μιλώντας μὲ μεγάλο ἐνθουσιασμό, ποὺ συνέπηρε τοὺς φίλους προσκυνητές. Στὴν θερμὴ ὁμιλία του ὑπογράμμισε ὅτι πρέπει νὰ προστατεύουμε πάντοτε τὸ ἀθάνατο ἑλληνικὸ πνεῦμα καὶ τὴν σωτήρια Ὀρθοδοξία. Διακήρυξε ὅτι εἶναι καὶ αὐτὸς ἕνας Ἀροάνιος καὶ ἕνας Καλαβρυτινό, ὅτι εἶναι ἕνα ἑλληνόπουλο. Δέον νὰ σημειωθῇ ὅτι ὁ Δρ. Σὰμ Τσέκουας ἀκόμη δὲν ἔχει κατηχηθῆ δεόντως καὶ δὲν ἔχει βαπτισθῆ Ὀρθόδοξος. Εὐελπιστοῦμε νὰ μελετήσῃ ἐπισταμένως τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ βαπτισθῇ, ὁπότε θὰ ἀναδειχθῇ σὲ ἕνα διαπρύσιο κήρυκα, σὲ ἕνα ἱεροεθναπόστολο.

5. Τὴν αὐθόρμητη ἀπὸ στήθους ὁμιλία τοῦ Δρ. Σὰμ Τσέκουας μπορεῖτε νὰ τὴν δῆτε στὸ βίντεο

Ἀξίζει νὰ τὴν παρακολουθήσῃ κάποιος πάλι καὶ πάλι καὶ νὰ τὴν διαδίδῃ : Συγκινητικὴ καὶ συναρπαστική, θερμὴ και χειμαρώδης.

6. Τὸ γραπτὸ κείμενο, ποὺ εἶχε προετοιμάσει γιὰ τὴν ὁμιλία του μᾶς τὸ ἔδωσε καὶ τὸ δημοσιεύουμε κατωτέρω.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας

κ. Ἀμβρόσιος ἐπιδίδει τὴν βράβευσι

εἰς τὸν φιλέλληνα Δρ. Σὰμ Τσέκουας.

Ἑορτὴ Ἁγ. Νέου Ὁσιομάρτυρος Παύλου

Ἀροανία Καλαβρύτων 10.5.2014

******

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ

ΟΜΙΛΙΑ DrSAMCHEKWAS

ΑΡΟΑΝΙΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ , 10.5.2014

Πρὶν σᾶς διαβάσω τὴν ὁμιλία μου γιὰ τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ τὶς καταβολές της, θέλω νὰ σᾶς πῶὅτι δὲν εἶμαι ἐπαγγελματίας γλωσσολόγος. Ἡἀγάπη μου ὅμως γιὰ τὴν γλῶσσα μας, καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι καθημερινά, σὰν συγγραφέας, διερευνῶ τὶς ἐκφραστικές της δυνατότητες, μὲὁδήγησαν σὲ μελέτες βάθους, καὶἕνα μέρος ἀπὸαὐτὴν τὴν γνώσι θὰ προσπαθήσω νὰ μοιρασθῶ μαζί σας σήμερα.

Μελέτες, ποὺἀφοροῦν τόσο τὶς καταβολὲς τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, ὅσο καὶ τὴν σπουδαιότητά της σὰν μοναδικὸὄργανο ἐκφράσεως καὶ πολιτισμοῦ, ἀλλὰ καὶ σὰν πηγὴ συνεισφορᾶς στὴ δημιουργία ἄλλων εὐρωπαϊκῶν καὶ παγκοσμίων γλωσσῶν.

Σήμερα ἐγὼ θὰ σᾶς μιλήσω γιὰ τὴν γλῶσσα, ἕνα ἐκφραστικὸὄργανο, ποὺἔχει στὸἐνεργητικό του μιὰπροφορικὴ παράδοσι κοντὰ τεσσάρων χιλιάδων ἐτῶν.

Ὅταν ἀναφερόμαστε στὰἑλληνικὰ γράμματα, συνήθως ἐννοοῦμε τὴν ἑλληνικὴ γραμματεία. Δηλαδὴ τὸ σύνολο τῆς πεζογραφικῆς, φιλοσοφικῆς, ποιητικῆς, θεατρικῆς καὶὅποιας ἄλλης γραπτῆς, λογοτεχνικῆς ἐκδηλώσεως στὴνἑλληνικὴ γλῶσσα, ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ὅταν ἀναφερόμαστε μόνο στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴγραμματεία, ἀναφερόμαστε σὲἕνα σύνολο 800 περίπου βιβλίων, ποὺἐπέζησαν τοῦ χρόνου, τῶν διώξεων καὶ τῶν καταστροφῶν.

Τὰ συγγράμματα τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γραμματείας, ποὺἔχουμε σήμερα, εἶναι γραμμένα στὶς διάφορες διαλέκτους τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, ποὺὁμιλοῦνταν καὶ γράφονταν στὶς ἐπὶ μέρους περιοχὲς τῆς Ἑλλάδος καὶτοῦἑλληνικοῦ κόσμου γενικότερα, δηλαδὴ ἐκτὸς τῆς μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος καὶ στὶς ἑλληνικὲς ἀποικίες τῆς Κάτω Ἰταλίας, τῆς Ἰβηρικῆς χερσοννήσου, τῆς Βόρειας Ἀφρικῆς, τῆς Ἰωνίας, τοῦ Εὔξεινου Πόντου, καὶἀλλοῦ.

Κύριες διάλεκτοι ποὺὁμιλοῦνταν καὶ γράφονταν ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες, καὶ ποὺὅλες ἀποτελοῦσαν μετεξέλιξι τῆςὉμηρικῆς, ἦταν ἡ δωρική, ἡἰωνική, ἡ αἰολική, ἡ κυμαϊκὴ - χαλκιδικὴ (ποὺ σ' αὐτὴ βασίσθηκαν καὶ τῆς ὁποίαςἀποτελοῦν μετεξέλιξι τὰ λατινικά), καί, τέλος, ἡἀττικὴ κοινή, ποὺ ὁμιλήθηκε καὶἀποτέλεσε κύριο μέσοἐπικοινωνίας τοῦ κόσμου ὁλόκληρου, μετὰ τὶς ἐκστρατεῖες τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Μετεξέλιξι τῆς ἀττικῆς κοινῆς ὑπῆρξαν ἐπίσης τὰ διάφορα στάδια τῆς βυζαντινῆς ἀρχαΐζουσας καθαρεύουσας, τῆς ἁπλῆς καθαρεύουσας, ποὺ καθιερώθηκε σὰν ἐπίσημη γλῶσσα τοῦ νεοσύστατου Ἑλληνικοῦ κράτους, μετὰ τὴνἀπελευθέρωσι ἀπὸ τοὺς Τούρκους, καὶ τέλος τῆς δημοτικῆς λαλιᾶς, ποὺ μιλᾶμε σήμερα. Ὅλες οἱ παραπάνω διάλεκτοι καὶ στάδια ἐξελίξεως τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας ἔχουν τὶς καταβολές τους στὸἀλφάβητο καὶ στὴ γλῶσσα τῶν Ὁμηρικῶν Ἐπῶν. Δηλαδὴ στὴν Ἰλιάδα καὶ στὴν Ὀδύσσεια. Παράδειγμα: Λέμε λεωφορεῖο, ἀπὸ τὴν ὁμηρικὴλέξι λεὼς καὶ ὄχι λαοφορεῖο, ὅπως ἔχει ἐξελιχθῆ ἡ ὁμηρικὴ λέξι λεὼς στὴν δημοτική λέξι λαός. Δὲν χρησιμοποιοῦμε τὴν λέξι βρύχιος, ἀλλὰ τὴν ἔχουμε ἐνσωματώσει στὸ ὑποβρύχιο, κλπ. Φυσικά, ὅλα αὐτὰ πολὺ χοντρικά, ἀφοῦ τὰπεριθώρια μιᾶς ἡμίωρης ὁμιλίας εἶναι ἀρκετὰ περιορισμένα.

ΤὰὉμηρικὰἜπη δὲν εἶναι μόνο ἡ πηγὴ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, τῆς ὁποίας ἡ δημοτικὴ εἶναι τὸ τελευταῖο στάδιο γραπτῆς ἐξελίξεως περίπου 2800 ἐτῶν. Εἶναι παράλληλα, ὁἀκρογωνιαῖος λίθος αὐτοῦ ποὺ σήμερα ἀποκαλοῦμε Δυτικὸ Πολιτισμό. Γιατὶ ἐκτὸς ἀπὸ μία ποιητικὴἐξιστόρησι τοῦ Τρωϊκοῦ πολέμου, ἡἸλιάδα καὶἡὈδύσσεια εἶναι ἕνα μωσαϊκὸἀπὸ πληροφορίες γιὰ τὴν ἑλληνικὴ πόλι – κράτος, ποὺἐμφανίσθηκε περὶ τὸν 9ο - 8ο αἰώνα π.Χ. Μᾶς μιλᾶνε γιὰ τὴν φύσι καὶ τὶς σχέσεις θεῶν καὶἀνθρώπων, γιὰ κοινωνικὲς δομὲς καὶ συνήθειες τῆς ἐποχῆς τοῦΧαλκοῦ, ἤθη, ἔθιμα, γεωγραφία, θρησκεία, καὶἀκόμα καὶ γιὰ τὴν τέχνη τῆς ναυπηγικῆς καὶ τῆς κατασκευῆςὅπλων, γιὰ νὰ καταλήξω. Ἐντελῶς δὲ παρεμπιπτόντως, ἀφοῦ τὸ θέμα μας δὲν εἶναι κυρίως αὐτό, ὅ,τι βιώνουμε σήμερα στὸ Δυτικὸ κόσμο, τέχνες, φιλοσοφία, μαθηματικά, γεωμετρία, πρόοδο, παιδεία, ἀρχιτεκτονική, μηχανική, ποίησις, θέατρο, ἱστορία, ἄμυνα, δηλαδὴὁὀργανωμένος στρατὸς γιὰ τὴν ἄμυνα τῆς κάθε χώρας, ὅλα ἔχουν τὶς ρίζες τους στὴν ἑλληνικὴ πόλι - κράτος. Ἡ δὲἸλιάδα καὶἡὈδύσσεια, ἀποτελοῦν ἔκφρασι καὶἀπόδειξι αὐτοῦ τοῦ γεγονότος. Αὐτὸ δὲν εἶναι μόνο γνώμη δική μου, τὸ λένε εὐκρινέστερα καὶ μὲ λεπτομέρειες οἱ εἰδικοί, ὅπως οἱἈμερικανοὶ καθηγητὲς καὶ συγγραφεῖς τοῦ βιβλίου "Ποιὸς σκότωσε τὸν Ὅμηρο;" Βίκτωρ Ντέϊβις Χάνσον καὶΤζὼν Χήθ. Πόσες ἦταν οἱἑλληνικὲς πόλεις - κράτη στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο; Γύρω στὶς χίλιες. Μόνο ἡ Κρήτη εἶχε 90 κατὰ τὸν Ὅμηρο. Ἡ Κεφαλλονιά, εἶχε τρεῖς καὶ μαζὶ μὲ τὴν Ἰθάκη τέσσερις.

Ὅλα τα στάδια ἐξελίξεως τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας ἀπορρέουν ἀπὸ τὴν Ἰλιάδα καὶ τὴν Ὀδύσσεια. Τί γλῶσσα μιλοῦσαν στὴν Ἑλλάδα πρὶν ἀπὸ τὴ γραφὴ τῶν Ὁμηρικῶν Ἐπῶν; Νὰἕνα πολὺ εὔλογο ἐρώτημα ποὺ γεννιέταιἀπὸ μόνο του στὸν ἁπλὸἀναγνώστη αὐτῶν τῶν ἱστορικῶν δεδομένων.

Ὅταν διάβασα γιὰ πρώτη φορὰ τὸν Ὅμηρο, πρὶν πολλὰ χρόνια, αὐτὸ ποὺ παρατήρησα ἦταν τὸἑξῆς: Ὅλοι οἱἐμπλεκόμενοι λαοὶ στὸν Τρωικὸ πόλεμο μιλοῦσαν τὴν ἴδια γλῶσσα ἤ, γιὰ νὰ τὸ πῶἀλλιῶς, εἶχαν μιὰ γλῶσσα κοινῆς ἐπικοινωνίας: Τρῶες καὶ Μυκηναῖοι, Λυδοὶ καὶ Κάρες, Κρητικοὶ καὶ Θράκες, Αἰτωλοὶ καὶ Λύκιοι,ἀπευθύνονταν οἱ μὲν στοὺς δὲἄμεσα, χωρὶς τὴν μεσολάβησι διερμηνέα.

Ἄς θυμηθοῦμε, γιὰ παράδειγμα, τὸν διάλογο τοῦ Διομήδη μὲ τὸν Λύκιο Γλαῦκο, στὴ ραψωδία 6 τῆς Ἰλιάδας,ὅπου καὶ οἱ περίφημοι στίχοι: "Τυδεϊδη μεγάθυμε, τίη γενεὴν ἐρεείνεις;/ Οἴηπερ φύλλων γενεῆ, τοίη δὲ καὶἀνδρῶν./Φύλλα τὰ μὲν τ' ἄνεμος χαμάδις χέει, ἄλλα δὲ θ' ὕλη/ Τηλεθόωσα φύει, ἔαρος δ' ἐπιγίγνεται ὤρη./Ὡς ἀνδρῶν γενεῆἡ μὲν φύει ἡ δ' ἀπολήγει", δηλαδή: " Γιὲ τοῦ Τυδέα μεγάθυμε, τί θέλεις τὴν γενιά μου;/Ὅπως τῶν φύλλων ἡγενιά, ἔτσι εἶν᾿ καὶ τῶν ἀνθρώπων./Ἀπὸ τὰ φύλλα ὁἄνεμος ἄλλα τὰ ρίχνει χάμου,/Κι ἄλλα στὸ δάσος ἡἄνοιξη χλωρὰ γεννάει βλαστάρια./Ἔτσι κι οἱἀνθρώπινες γενιὲς ἔρχονται καὶ διαβαίνουν,/Ἡ μία φτάνει θαλλερὴἐνῶμιὰἄλλη φεύγει". Αὐτὸς καὶἄλλοι διάλογοι ἀντιμαχομένων ἡρώων ὑπονοεῖ καθαρὰὅτι ὅλος ὁ κόσμος ποὺἀναφέρει ὁὍμηρος μιλοῦσε μιὰ κοινὴ γλῶσσα. Ποιὰἦταν αὐτὴἡ γλῶσσα ἀφοῦἡἸλιάδα καὶἡὈδύσσεια δὲν εἶχαν ἀκόμα γραφθῆ;

Αὐτὰ εἶναι μὲ λίγα λόγια τὰ διάφορα στάδια ἐξελίξεως τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας. Μιᾶς γλώσσας μοναδικῆς στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος γιὰ τὴν προσφορά της στὴν δημιουργία καὶ ἀναβάθμισι τοῦ πολιτισμοῦ, ἀλλὰ καὶ στὴν ἐπίδρασι καὶ στὴν ἀνεκτίμητησυνεισφορά της γιὰ τὴν δημιουργία τῶν ἄλλων γλωσσῶν τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Γιατί οἱ βασικὲς ἔννοιες σκέψεως καὶ ἐκφράσεως σ' αὐτὲς τὶς γλῶσσες εἶναι ἑλληνικές. Ἄς πάρουμε, γιὰ παράδειγμα, τὴν ἀγγλική, ἀφοῦ ζῶ στὴν Ἀμερικὴ καὶὅλοι λίγο πολύ μιλᾶμε αὐτὴ τὴν γλῶσσα. Τὰ στοιχεῖα, ποὺ θὰἀναφέρω, τὰἔχω πάρει ἀπὸ τὴν ἐκπληκτικὴ μελέτη, ἔργο ζωῆς, τοῦἈριστείδη Κωνσταντινίδη "Οἱἑλληνικὲς λέξεις στὴν ἀγγλική", ποὺ πῆρε τὸ Πρῶτο Βραβεῖο τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν τὸ 1987. Ἀπὸ αὐτὴν τὴνμελέτη, ὅπου συμπεριλαμβάνονται 20.600 λέξεις, δώδεκα χιλιάδες εἶναι ἐπιστημονικοὶὅροι καὶ 8.600 λέξεις εἶναι τῆς καθομιλουμένης.

Πόσες χιλιάδες ἑλληνικὲς λέξεις ἔχουν συνολικὰἀφομοιώσει τὰἀγγλικὰ στὴν καθομιλουμένη καὶ σὲὅλους τοὺς κλάδους τῶν ἐπιστημῶν καὶ τῶν τεχνῶν; Πάνω ἀπὸ 120.000 ἀμιγεῖς λέξεις. Σ' αὐτὲς δηλαδή δὲν συμπεριλαμβάνονται λήμματα ποὺ μόνο το ἕνα ἀπὸ τὰ δύο συνθετικὰ τους εἶναι ἑλληνικό, π.χ. τελεβίζιον: μόνο το πρόθεμα εἶναι ἑλληνικό, ἡ κατάληξι εἶναι λατινική, σὲλφ ἀνάλυσις, ἐδῶ εἶναι μόνο ἡ κατάληξι, μικροεβολούσιον, μόνο το πρόθεμα, ραντιοφόουν, μόνο ἡ κατάληξι, κλπ.

Νὰ καὶ μερικὲς λέξεις ποὺ οὔτε καν ὑποπτευόμαστε πὼς εἶναι ἑλληνικές. Massage, εἶναι ἀπὸ τὸ μάσσω. Channel, εἶναι ἀπὸ τὸ κάννα, καλάμι δηλαδή. Pose, ἀπὸ τὸ παῦσις. Gas, gasi, εἶναι ἀπὸ τὸ χάος, ἀπὸ τοὺςὑδρατμούς, ὅταν σχηματιζόταν ὁ κόσμος. Parish, παροικία. Caliber, καλάπους, καλαπόδι. Brilliant, ἀπὸ τὸλαμπρός. Blame, ἀπὸ τὸ βλάπτω. Prune, ἀπὸ τὸ προύμνον, τὸ δαμάσκηνο. Solecism, σολοικισμός, ὁ μὴὁμιλῶν σωστὰτὴν ἀττικὴ διάλεκτο ἢ κάτοικος τῶν Σόλων Κιλικίας, ὅπου αὐτὸ συνέβαινε καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τοὺς κορόϊδευαν. Laconic, ἀπὸ τὸ Λακωνία, ἀλλὰ καὶ τὴν σπαρτιατικὴ λιτότητα, κ.ο.κ. Σὲ τί ποσοστὸἀντιστοιχεῖὁἀριθμὸς τοῦδανείου τῶν 120.000 ἑλληνικῶν λέξεων στὸ σύνολο τῆς ἀγγλικῆς γλώσσας; Πλησιάζει τὸ 28%. Ποιὸ εἶναι τὸποσοστὸ τῶν ἑλληνικῶν λέξεων στὴν ἰατρικὴὁρολογία, βάσει τοῦἔγκυρου ἐπιστημονικοῦ λεξικοῦ Dorland; Εἶναι 54%. Στὴ Ζωολογία ὅλων των κλάδων (Πρωτόζωα, Μαλάκια, Ἰχθύες, Ἔντομα, Ἑρπετά, Πτηνά, Θηλαστικά), βάσει τῆς 13άτομης Animal Life Encyclopedia GRZIMEK φτάνει τὸἐκπληκτικὸ ποσοστὸ τοῦ 70.4%.

Ἀναφέρθηκα προηγουμένως στὶς βασικὲς λέξεις σκέψεως καὶ ἐκφράσεως, ποὺἡἀγγλικὴἀλλὰ καὶ οἱἄλλες εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες ἔχουν δανεισθῆ ἀπὸ τὴν ἑλληνική. Νὰἕνα ἐλάχιστο δεῖγμα, ποὺ δανείζομαι ξανὰἀπὸ τὴν μελέτη τοῦ Κωνσταντινίδη: analysis, synthesis, antithesis, problem, hypothesis, method, theory, practice, empiric,paradigm, music, orchestra, melody, rhythm, harmony, rhapsody, organ, hypocricy, theater, drama, tragedy, comedy,poetry, lyrism, symptom, diagnosis, therapy, politic, democracy, tyranny, anarchy, despotism, oligarchy, idea, ideology,logic, dilemma, category, program, system, organization, etiology, symbol, syllable, phrase, dialect, κλπ, κλπ. Τὸἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὶς ὀνομασίες τῶν κυριώτερων κλάδων τῶν ἐπιστημῶν. Ἄς δοῦμε μερικές: Aetiology, Anemology, Angiology, Anthropology, Ontology, Entomology, Ecology, Gynaecology, Geography, Hydrology, Myology, Oneirology, Mathematics, Penology, Petrology, Myrmecology, Malacology, Phytology, Osteology καὶ μπορῶ νὰ συνεχίσω ἐπὶἕνα ποσοστὸἑλληνικῶν ὀνομασιῶν ποὺ φτάνει τὸ λιγότερο στὸ 70% τῶν κυριώτερων κλάδων ὅλων των ἐπιστημῶν.Ἀκόμα , δὲν θὰ συναντήσῃ κανεὶς εὔκολα ἕνα μορφωμένο Ἀμερικάνο ἢ Ἐγγλέζο, ποὺ δὲν θὰ χρησιμοποιήσῃ, ὅπου ὑπάρχει καὶἀγγλοσαξωνικὴ λέξι, τὸ nostalgia ἀντὶ τοῦ homesickness, τὸ apathy ἀντὶ τοῦ indifference, τὸ energetic ἀντὶ τοῦ industrious ἢ τὸ antithesis ἀντὶ τοῦ opposition. Ἐπίσης, γιὰ παράδειγμα, στὴν ἀγγλικὴὑπάρχουν δύο ὅροι, ποὺ καθορίζουν τὸν ὑπόγειο σιδηρόδρομο: στὴν Ἀγγλία τὸν λένε underground καὶ στὴν Ἀμερικὴ τὸν λένε subway. Οἱ ψυχαναλυτὲς ὅμως, ποὺ χρειάσθηκε νὰ δημιουργήσουν ἕναν ὅρο γιὰ τὴ φοβία ποὺ προξενεῖ σὲὁρισμένουςἀνθρώπους τὸ βάθος, στὸὁποῖο εὑρίσκεται ὁὑπόγειος σιδηρόδρομος, δὲν ὀνομάστηκε οὔτε undergroundphobia οὔτε subwayphobia ἀλλὰ bathysiderodromophobia. Τὸἴδιο συμβαίνει μὲ τοὺς περισσότερους νεοδημιουργούμενους ὅρους στὶς διάφορες ἐπιστῆμες. Παράδειγμα, πᾶμε πάλι στὴν ἀγγλική. Δὲν λέμε oldology, γιὰ τὴν ἐπιστήμη τοῦ γήρατος, youngology, γιὰ τὴν ἐπιστήμη ποὺἀφορᾶ τοὺς νέους ἢ commerciatrics γιὰ τὴν ἐπιστήμη ποὺἀφορᾶ τὸἐμπόριο, ἀπὸτὸ old, τὸ young καὶ τὸ commerce, ἀλλὰ gerontology, ephebiatrics καὶ emporiatrics. Δὲν λέμε insectology, ἀπὸ τὸinsect, οὔτε plantology, ἀπὸ τὸ plant, ἀλλὰ entomology καὶ phytology, ἀπὸ τὸἔντομο καὶ τὸ φυτό. Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸτὸ λεξιλόγιο, τὰἀγγλικὰἔχουν δανεισθῆ ἀπὸ τὰἑλληνικά τὸ συντακτικὸ καὶ τὴν γραμματική. Μὲ λίγα λόγια, ἂνἀφαιρεθοῦν τὰἑλληνικὰ «δάνεια», ἡἀγγλικὴ γλῶσσα καταρρέει, λέει ὁἈριστείδης Κωνσταντινίδης. Τὸ La Trobe University τῆς Μελβούρνης, τὸ μεγαλύτερο τῆς Αὐστραλίας, ἔχει τὸἑξῆς σύνθημα: Learn Greek to improve your English (μάθε ἑλληνικὰ γιὰ νὰ βελτιώσῃς τὰ ἀγγλικά σου). Αὐτὸ λέει περισσότερα κι ἀπ' ὅσα εἶπα μέχρι τώραἐγώ.

Ὕστερα ἀπ' ὅλα αὐτά, τὸἐρώτημα ποὺ εὐλόγως γεννιέται εἶναι τὸἑξῆς: τὰἑλληνικὰ δὲν ἔχουν δανεισθῆἀπὸἄλλες γλῶσσες; Μὰἀσφαλῶς καὶἔχουν δανεισθῆ. Ἡ διαφορὰ εἶναι πόσες λέξεις δανείζεται μία γλῶσσα ἀπὸμία ἄλλη. Παράδειγμα, πᾶμε πάλι στὴν ἀγγλική: ἀπὸ τὰ σλαβικά, ἡἀγγλικὴἔχει δανεισθῆ μόνο 34 λέξεις, καὶἀπὸτὰ τουρκικὰ 57, πάντα βάσει τῆς ἐργασίας τοῦ Κωνσταντινίδη. Ποῦ 57 λέξεις καὶ ποῦ 120.000, ποὺ δανείσθηκε ἡ ἀγγλική ἀπὸ τὴν ἑλληνική ;

Τὰ λέω ὅλα αὐτὰ γιατί ἡ σημερινὴ παγκοσμιοποίησι μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ πολτοποίησι. Ἀκούγεται δὲὅτι τὰἀγγλικὰ θὰ γίνουν κύρια γλῶσσα ἐπικοινωνίας, στὸν ὄχι καὶ τόσο μακρινὸ πιὰ μελλοντικὸ κόσμο, κάτι ποὺνομίζω εἶναι σωστό: τὰἀγγλικὰἔχουν ἤδη ἐπιβληθῆ ἀπὸ μόνα τους σὰν γλῶσσα παγκόσμιας ἐπικοινωνίας, χωρὶς νὰ περιμένουν νὰὀνομασθοῦν ἐπισήμως. Ἀλλὰ γιὰὅλους τοὺς λόγους, ποὺἀνάφερα παραπάνω, πρὶν ἀπὸ μιὰτέλεια ἐκμάθησι τῶν ἀγγλικῶν, γιὰ τοὺς Ἕλληνες, ἀλλὰ καὶ παγκοσμίως, ἐπιβάλλεται μιὰ τέλεια ἢ παράλληληἐκμάθησι τῶν ἑλληνικῶν. Αὐτὴ πρέπει νὰ εἶναι παγκοσμίως ἡ βασική γλῶσσα πρὶν ἀπὸὁποιανδήποτε ἄλλη. Ὄχι μόνο γιατί σ' αὐτὴ βασίσθηκαν τὰἀγγλικὰ καὶ οἱἄλλες δυτικοευρωπαϊκὲς γλῶσσες, ἢἐπειδὴ αὐτὴ δάνεισε τὶςἔννοιες σκέψεως καὶ ἐκφράσεως, κάτι ποὺ σημαίνει ὅτι εἶναι γλῶσσα ἐννοιολογική, ὄχι σημειολογική, ἀλλὰἀκόμα καὶ γιὰ τὸν πρακτικὸ λόγο τοῦ ὅτι τὰἑλληνικὰ βοηθᾶνε στὴν ἐκμάθησι τῶν ἄλλων εὐρωπαϊκῶν γλωσσῶν, ἀφοῦαὐτὰἀποτελοῦν τὴν πηγή τους.

Ἐννοιολογικὴ εἶναι μιὰ γλῶσσα, ποὺἡὁρολογιά της ἔχει μία πρωτογενῆ, ἀδιαίρετη σχέσι μὲ τὴ σημασία της. Π.χ.ἡ λέξη τραπέζι εἶναι ἀπὸ τὸ τέτρα=τέσσερα=τετράποδο, τετραπέζι, δηλαδὴ στηρίζεται σὲ τέσσερα πόδια. Τὸἀντίθετο τῆς ἐννοιολογικῆς εἶναι ἡ σημειολογική, δηλαδή, ἡ λέξη σημαίνει κάτι ποὺ αὐθαίρετα τῆς ἔχει ὁρισθῆ νὰ σημαίνῃ. Π.χ., πᾶμε πάλι στὰἀγγλικά, ἡ λέξη σκάϊ.

Προσωπικά, μιλάω καὶ γράφω διάφορες γλῶσσες, καὶ σὰν συγγραφέας γράφω, κατὰ καιρούς, πάντα στὴἑλληνικὴ γλῶσσα ἀλλὰ πιστεύω σὲ αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁἈμερικανὸς συγγραφεὺς Βίκτωρ Ντέϊβις Χάνσον : «μὲ μιὰσωστὴἐκμάθησι τῶν ἑλληνικῶν, ἀλλάζει ὁ νοῦς τοῦἀνθρώπου».

Σᾶς παρακαλῶ μὴν ξεχάσετε τὴνἙλλάδα καὶ τὴ γλῶσσα της. 

******

7. Δυστυχῶς ὁ Δρ. Σὰμ Τσέκουας δὲν εἶχε χρόνο νὰ παραμείνῃ πλησίον μας, ὁπότε θὰ τὸν μεταφέραμε καὶ σὲ ἄλλους Τηλεοπτικοὺς Σταθμοὺς καὶ Ραδιόφωνα, γιὰ νὰ δώσῃ συνεντεύξεις, καθὼς καὶ στὴν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, γιὰ νὰ τὸν βραβεύσῃ γιὰ τοὺς ἀνιδιοτελεῖς ἀγῶνες του.

8. Ἀπὸ 12 μέχρι 15 Σεπτεμβρίου 2014 θὰ τὸν ἔχουμε πάλι κοντά μας.

Θὰ προσπαθήσουμε νὰ ὀργανώσουμε μία ἐνδιαφέρουσα καὶ ὠφέλιμη ἐκδήλωσι, γιὰ νὰ συμπνευματισθοῦμε καὶ νὰ εὐφρανθοῦμε.

Τὸ πρόγραμμα θὰ ἀνακοινωθῇ ἐγκαίρως.

 Ἐπ’εὐκαιρίᾳεὐελπιστοῦμε τὰ διάφορα κανάλια νὰ δείξουν ἐνδιαφέρον καὶ νὰ τὸν παρουσιάσουν στὴν τηλεόρασι καὶ στοὺς διαφόρους Ραδιοφωνικοὺς Σταθμοὺς καὶ Ἱστοσελίδες.

9. Ἔχουμε γράψει καὶ στὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν νὰ τὸν ἀνακηρύξῃ ὡς πρεσβευτὴ τῶν ἑλληνικῶν θέσεων καὶ ἀπόψεων. Τέτοιοι φιλέλληνες ἐπιβάλλεται νὰ ἀναγνωρίζωνται καὶ νὰ ὁρίζωνται ὡς πρεσβευτὲς καλῆς θελήσεως τῆς Ἑλλάδος καὶ ὄχι ὅπως ἡ κ. Γιάννα Ἀγγελοπούλου, ἡ ὁποία ἀλογίστως μετὰ τῶν συνεργατῶν της σπατάλησε ἄπειρα δισεκατομμύρια ἀπὸ τὰ θαλασσοδάνεια γιὰ εὐτελέστατα ὀλυμπιακὰ ἔργα ἀνεξελέγκτως καὶ ἀκόμη δὲν γνωρίζουμε πόσα δισεκατομμύρια ἐσπαταλήσθησαν ἀπὸ αὐτήν. Ἔκανε καὶ δεξιώσεις καὶ ἀπὸ τὰ ἄπειρα πυροτεχνήματα ἔπιασαν φωτιὰ τὰ «Τουρκοβούνια» καὶ δὲν παρέστη ἀνάγκη οὔτε κἄν τὸ κατῶφλι τῆς Ἀστυνομίας νὰ πατήσῃ. Ἐὰν ἦταν κάποιο ἀνόητο ἄσημο πλάσμα ἢ κάποιος γέρος ἢ κάποια γριούλα καὶ ἀπὸ τὸν ὑπερβολικὸ κάματο δὲν προλάβαινε νὰ σβήσῃ κάποια φωτιά, ποὺ προξένησε, θὰ πήγαινε ἀμέσως αὐτόφωρο καὶ θὰ ἤτανε στὴν φυλακή. Ἡ κ. Γιάννα Ἀγγελοπούλου συνέχισε καὶ τὴν ἑπομένη ἡμέρα νὰ κάνῃ ξέφρενο γλέντι, γιὰ νὰ χωρέσουν καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ὑπουργοί, Βουλευτὲς καὶ λοιποὶ ἰθύνοντες, ποὺ δὲν χώρεσαν τὴν προηγουμένη ἡμέρα…

10. Πληροφορούμεθα δὲ ὅτι ἡ κ. Γιάννα Ἀγγελοπούλου λαμβάνει ἀκόμη καὶ σήμερα 54.000 € ἐτησίως ὡς καλὴ πρέσβυς τῆς Ἑλλάδος …

11. Ἰδοὺ πῶς σπαταλᾶται ὁ ἱδρῶτας τοῦ βαρύτατα φορολογουμένου πτωχοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ οἱ ἰθύνοντες συνεχίζουν νὰ ἐφαρμόζουν τὸ δόγμα τῆς δημοσιονομικῆς πολιτικῆς :

«Ἅπαξ ἐπιβληθέντες φόροι οὐδέποτε καταργοῦνται.

Καὶ ἐὰν καταργηθοῦν, ἐπανέρχονται ὑπὸ ἀγριωτέρα μορφή.»

12. Ἐπιθυμώντας νὰ ἐνισχύσουμε τὸ σπουδαῖο ἔργο τοῦ Δρ. Σὰμ Τσέκουας ἀπευθυνθήκαμε ἐπίσης καὶ στὸννέο Ὑπουργὸ Παιδείας κ. Ἀνδρέα Λοβέρδο νὰ ὁρίσῃ τὴν ἀπόσπασι Ἕλληνος διδασκάλου στὴν πατρίδα τοῦ ἀγαπητοῦ μας κ. Σάμ, τὸ Tochisville στὸ Oso / Lagosτῆς Νιγηρίας, ὅπου ἀπὸ τὸν προσεχῆ Σεπτέμβριο 250 παιδάκια θὰ διδάσκωνται τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, μὲ πρωτοβουλία καὶ προσωπικὴ διδασκαλία τοῦ Δρ. Σὰμ Τσέκουας.

13. Ἐλπίζουμε ὁ κ. Ὑπουργὸς Παιδείας νὰ ἀνταποκριθῆ σὲ αὐτὸ τὸ αἴτημα καὶ νὰ μὴ κωφεύσῃ μὲ τὴν εὐτελῆ δικαιολογία ὅτι «κάνουμε οἰκονομίες».

Ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ εἴμεθα «πάμφθηνοι στὸ ἀλεύρι καὶ ἀκριβοὶ στὰ πίτουρα» …

14. Παρακαλοῦμε τοὺς φίλους νὰ ἀναρτήσουν τὰ ἀνωτέρω στὶς ἔγκυρες καὶ εὐπρεπεῖς ἱστοσελίδες τους καὶ νὰ ἐπιμένουν καὶ αὐτοἰ, ὅπως τὰ αἰτήματά μας ἐγκριθοῦν ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν καὶ τὸὙπουργεῖο Παιδείας.

Πρὸς τοῦτο σᾶς εὐχαριστοῦμε θερμότατα ἐκ τῶν προτέρων.

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

                                             ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

_______________

http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=854:24714-----10514-----a--&catid=29:2009-07-31-01-42-16