Η Φωτό Μου
Καθημερινά... με τον Πάνο Αϊβαλή

*
news for Greeks and Greece from the World * Editor: Panos S. Aivalis, journalist * email: panosaivalis2@gmail.com*
...................................* *ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2018 * .................Καλημέρα στον απανταχού Ελληνισμό *
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
.................................. ειρήνη, αγάπη και ελπίδα στις καρδιές μας. Αναστάσιος Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας *
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξωρισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας». Ρήσεις του Ρήγα Βελεστινλή

ΕΛΛΑΔΑ - ΜΝΗΜΕΙΑ -

ΕΛΛΑΔΑ - ΜΝΗΜΕΙΑ -
.....................................ΕΛΛΑΔΑ - ΜΝΗΜΕΙΑ - Αρχαιολογικοί χώροι και Μνημεία στην Ελλάδα. Ελληνικός Πολιτισμός

…....."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"…..

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

OI ΠΡΩΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ



16 ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

του Ιωάννη Σ. Παπαφλωράτου



Σήμερα εκατομμύρια Ελλήνων διαβιούν πέραν των ορίων του ελληνικού κράτους. Το υπουργείο Εξ
ωτερικών υπολογίζει ότι ο αριθμός τους προσεγγίζει τις 12.000.000 ψυχές. Κατ’ ουσίαν πρόκειται για μία άλλη, ίση (αν όχι μεγαλύτερη αριθμητικά) Ελλάδα. Οι πολυπληθέστερες κοινότητες της ομογένειας βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Γερμανία και στην Αυστραλία. Δυστυχώς στην Ελλάδα ελάχιστα είναι γνωστά για τους Έλληνες του εξωτερικού και ιδίως για την ιστορική διαδρομή του ομογενειακού ελληνισμού.

Η παρουσία Ελλήνων στον Νέο Κόσμο χρονολογείται από τα χρόνια του Χριστόφορου Κολόμβου, ο οποίος είχε συμπεριλάβει ορισμένους άνδρες ελληνικής καταγωγής μεταξύ των μελών του πληρώματός του. Κατά τις επόμενες δεκαετίες αρκετοί Έλληνες, λάτρεις της περιπέτειας, έφθασαν μεμονωμένα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού προς αναζήτηση καλύτερης τύχης. Πολύ περισσότεροι έφθασαν μέχρι την Αμερική ως ναυτικοί. Έως το 1660 δεν υπήρξε κάποια συγκροτημένη μετάβαση ατόμων ελληνικής κ

αταγωγής στις αμερικανικές ακτές. Τότε, έφθασαν οι πρώτοι άνδρες προερχόμενοι από την Πελοπόννησο και τη Μικρά Ασία. Πολύ αργότερα άρχισε και η συγκρότηση των πρώτων κοινοτήτων. Μεγάλη ώθηση στο μεταναστευτικό ρεύμα έδωσε η Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Την 21η Μαΐου του έτους εκείνου ο Πέτρος Μαυρομιχάλης (περισσότερο γνωστός ως Πετρόμπεης) απέστειλε μία έκκληση για βοήθεια (εκ μέρους της «Μεσσηνιακής Γερουσίας»1) προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή έφερε τον τίτλο «Προκήρυξις της εν Καλαμάτα Μεσσηνιακής Συγκλήτου και του αρχιστρατήγου Πέτρου Μαυρομιχάλη» και απευθυνόταν τόσο προς την αμερικανική κυβέρνηση όσο και προς τον λαό των Ηνωμένων Πολιτειών. Το κείμενο αυτό εστάλη στον ευρισκόμενο στο Παρίσι Αδαμάντιο Κοραή, ο οποίος το επέδωσε στον Αμερικανό πρεσβευτή Άλμπερτ Τζέλατιν για να το προωθήσει στην Ουάσινγκτον.

http://www.istoria.gr/index.php?mod=articles&action=current


Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Η Αμερικανική Βουλή αναγνωρίζει την Μάχη του Μαραθώνα ως μια από τις σημαντικότερες της Ιστορίας


Ειδήσεις


Γιώργος Μπίστης Ουάσινγκτον Δευτέρα, 13 Δεκεμβρίου 2010

Η Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε το Ψήφισμα 1704, που είχε υποβάλει τον περασμένο Σεπτέμβρη ο Δημοκρατικός νομοθέτης James McGovern από την Πολιτεία Μασαχουσέτη, με το οποίο αναγνωρίζεται ότι οι Αθηναίοι πολεμιστές, που αγωνίστηκαν στον Μαραθώνα το 490 ΠΧ, κατατρόπωσαν τον αριθμητικά ισχυρότερο ξένο εισβολέα που τους επιτέθηκε και πως η νίκη τους εκείνη συνέβαλε στο να συνεχιστεί η ανάπτυξη του καινούργιου τότε συστήματος διακυβέρνησης που ονομάστηκε «δημοκρατία», στις βασικές αρχές του οποίου και στηρίχτηκε αιώνες αργότερα η ίδρυση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Το μέτρο κηδεμόνευαν 44 συνολικά νομοθέτες και από τα δύο κόμματα, πρωτοστατούντων των συμπροέδρων της κοινοβουλευτικής ομάδας προώθησης Ελληνικών θεμάτων στο Κογκρέσο, βουλευτών Gus Bilirakis, Ρεπουμπλικανού από την Φλόριντα, και Carolyn Maloney, Δημοκρατικής από την Νέα Υόρκη, καθώς επίσης και των ελληνικής καταγωγής βουλευτών John Sarbanes, από την Πολιτεία Μαίρυλαντ, Zack Space, από την Πολιτεία Οχάιο, Niki Tsongas, από την Πολιτεία Μασαχουσέτη και Dina Titus, από την Πολιτεία Νεβάδα.

Το Ψήφισμα 1704 της Αμερικανικής Βουλής κάνει επίσης συγκεκριμένη αναφορά στον αγγελιοφόρο Φειδιπίδη που έτρεξε μια απόσταση 26 μιλίων για να μεταφέρει από τον Μαραθώνα στους Αθηναίους την είδηση της νίκης και που ξεψύχησε αμέσως μόλις ολοκλήρωσε την ιερή αυτή αποστολή του, εμπνέοντας κατοπινές γενιές να καθιερώσουν τον Μαραθώνιο σαν άθλημα των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίοι ξεκίνησαν το 1896 στην Αθήνα.



VOA / Greek Service
John Sarbanes
Το Βουλευτικό Ψήφισμα, που εγκρίθηκε με ψήφους 359 υπέρ έναντι 44ων κατά, τονίζει ότι ένα χρόνο μετά την θέσπιση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, ο Αθλητικός Όμιλος της Βοστώνης, στην Πολιτεία Μασαχουσέτη, καθιέρωσε κι αυτός Μαραθώνιο τον οποίο διοργανώνει αδιάκοπα κάθε χρόνο από το 1897 στην Βοστώνη. Το Ψήφισμα κάνει ακόμα ειδική μνεία σε μια τελετή η οποία έγινε το 2007 στον Μαραθώνα, στο Μνημείο των Ελλήνων ηρώων που θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενοι τα πάτρια εδάφη. Στην τελετή εκείνη ανάφτηκε από τις ακτίνες του Ήλιου μια φλόγα που συμβολίζει την δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος, τα Ολυμπιακά ιδεώδη και την ειρήνη. Η φλόγα μεταφέρθηκε από την Ελλάδα στο Hopkinton της Μασαχουσέτης, το οποίο έκτοτε αδελφοποιήθηκε με τον Μαραθώνα.
Σύμφωνα με το Ψήφισμα, η Φλόγα του Μαραθώνα, από το 2008 μέχρι σήμερα παραμένει αναμμένη συνεχώς στο Hopkinton για να τιμά την μνήμη όλων των μελών των Αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων που, όπως οι Αθηναίοι πολεμιστές του 490 ΠΧ, έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία και την δημοκρατία.
Πρόκειται για την ίδια Φλόγα που δρομείς μετέφεραν πρόσφατα από την Μασαχουσέτη στην Ουάσιγκτον, την πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών, για τον 35ο ετήσιο Μαραθώνιο των Πεζοναυτών, στον οποίον πήραν μέρος 30 χιλιάδες αθλητές και για άλλες εκδηλώσεις με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 2,500 χρόνων από την Μάχη του Μαραθώνα.
Το ψήφισμα καταλήγει τονίζοντας ότι η Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων συμμετέχει μαζί με την Πρεσβεία της Ελλάδος στις Ηνωμένες Πολιτείες, τους πολίτες του Hopkinton και του Μαραθώνα καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες ανά τον κόσμο Μαραθωνοδρόμους, στον εορτασμό της φετινής μεγάλης επετείου της Μάχης του Μαραθώνα, την οποία και θεωρεί ως μια από τις σημαντικότερες μάχες της ανθρώπινης ιστορίας.
Το Ψήφισμα 1704 εγκρίθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010, δηλαδή λίγες ημέρες πριν λήξουν οι εργασίες του 111ου Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών.


http://www.voanews.com/greek/news/battle-of-marathon-2010-12-13-111818579.html

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

«ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ» ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ


«ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ» *

Του Νίκου Ι. Κωστάρα



Χριστούγεννα σε μια εποχή που η τεχνολογία και η καταναλωτική κοινωνία απομάκρυναν τους ανθρώπους από το φωτισμό Εκείνου και οι καμπάνες χτυπούν ραγισμένες καλώντας τους αλλοτριωμένους «χριστιανούς» στη Γέννηση του Θείου Βρέφους. Γιατί η Γέννηση του Χριστού σημαίνει τη γέννηση της ανθρωπιάς, τη γέννηση της ελπίδας μέσα στον απελπισμένο κόσμο μας. Σ’ ένα κόσμο που η παγκοσμιοποίηση της αγοράς διεύρυνε την ψαλίδα των πλουσίων και των φτωχών με τον έντονο στρουθοκαμηλισμό.

Διαφορετικά θα υποδεχθούν, μάλλον θα πανηγυρίσουν, την έλευση του Θεανθρώπου οι άνθρωποι της ευημερίας και αλλιώς οι δυστυχισμένοι του κόσμου. Οι πρώτοι θα πανηγυρίσουν στο «πλαστικό» θρησκευτικό διάκοσμο της εμπορικής εκμετάλλευσης και του θρησκευτικού βερμπαλισμού αδιαφορώντας για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης.

Σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς: «1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν να πιουν ένα ποτήρι νερό, που να μην είναι μολυσμένο και να φάνε πάνω από ένα γεύμα την ημέρα». Και με θύματα της φτώχειας εκατομμύρια παιδιά που δεν γιορτάζουν ποτέ κι άλλα πεθαίνουν με άλλα μέσα από τους Ηρώδες της εποχής. Η υπερ-φτώχεια και η υπερ-ανισότητα διαχωρίζουν τον κόσμο όχι μόνο «οριζόντια», σε πλούσια και φτωχά έθνη, αλλά και «κάθετα» ανάμεσα σε πλούσια και φτωχά κοινωνικά στρώματα στο εσωτερικό κάθε χώρας, μικρής ή μεγάλης, αναπτυγμένης ή υπανάπτυκτης.

Και το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό. Αλλά κυρίως ηθικό, που προσβάλλει το προφίλ της ευημερίας και της κοινωνικής αγωγής. Γύρω μας και παντού επικρατεί η ύλη, βασιλεύει η αδικία, κυριαρχεί το σκοτάδι, καταστρέφεται το περιβάλλον με την αλόγιστη ρύπανση και την τρομακτική διάβρωση. Αρχές και αξίες, όλα ποδοπατήθηκαν στο όνομα του Μαμωνά. Κρίση της οικογένειας, αποσύνθεση της κοινωνίας, αμοραλισμός, εγκληματικότητα, ανασφάλεια και τα Μ.Μ.Ε., δυστυχώς, προσφέρουν ένα πνεύμα που έντεχνα καλλιεργεί την αποξένωση από το Χριστό και χύνουν το δηλητήριο της αποχριστιανοποίησης στην κοινωνία μας, έτσι ώστε να μην υπάρχει χώρος μέσα στις καρδιές μας για τα μηνύματα του Χριστού. Η λατρεία του Εγώ και η αδιαφορία του Εμείς. Ο εαυτούλης μας. Η πολυτέλεια χωρίς καρδιά και αγάπη, χωρίς ανθρώπινη ζεστασιά. Και αυτά μεταδίδονται και στους νέους όχι μόνο από τα media, που είναι σύγχρονοι ιεροκήρυκες και τα μεγάλα σχολεία αλλά και τα «πολιτιστικά κέντρα» που διαμορφώνουν τη «νέα κοινωνία» στον εύκολο τρόπο ζωής, χωρίς αρχές και αξίες, αλλοτριωμένοι και άρριζοι χωρίς ταυτότητα.

Ο σύγχρονος άνθρωπος απολαμβάνει εγωιστικά τις τεχνολογικές κατακτήσεις με ευδαιμονισμό αλλά παράλληλα φανερώνει την αδυναμία του να «συναντήσει» τον συνάνθρωπο αφού λείπει το μήνυμα της αγάπης. Το σωτήριο άνοιγμα προς τον άλλο. Ο Σαμαρείτης. Έτσι οι ψυχές αρρωσταίνουν, πάσχουν από μιθιδρατισμό αφού δεν πλησιάζουν το συνάνθρωπο και κατακλύζονται από μια απαισιοδοξία, μια έλλειψη ανθρώπινης μοναξιάς με αποτέλεσμα να ζούμε μακριά από το μεγάλο μήνυμα και κάνουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό αφού λησμονήσαμε το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων, στη βιωματική ανθρωπιά της φυλής μας, στη μεγάλη πνευματική κληρονομιά μας, στην οικουμενικότητα της αγάπης, στην παγκοσμιοποίηση της ανθρωπιάς.

Βρισκόμαστε στο τελευταίο σκαλοπάτι, είναι καιρός να ανανήψουμε, να ακούσουμε τα μηνύματα του Θεανθρώπου, να στραφούμε σε σφαίρες αγάπης και αυτογνωσίας και να κάνουμε ανθρώπινα Χριστούγεννα με το Χριστό μαζί μας.


*από την εφημερίδα "Αρκαδικό Βήμα"

Το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας - η εξέλιξη στο σήμερα


Γεώργιος Τουρσούνογλου*
Αρχιτέκτονας DESA Παρισίων
Επίκ. Καθηγητής Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων


Συχνά αναφερόμαστε στην κακή πολεοδομική ανάπτυξη της Αθήνας, στους στενούς δρόμους, τα συνεχή μποτιλιαρίσματα, τις καθυστερήσεις στις μετακινήσεις και εν γένει στις κακές συνθήκες που καθημερινά αντιμετωπίζει ο Αθηναίος. Αν θελήσουμε να δούμε την εξέλιξη της Αθήνας, θα πρέπει να ανατρέξουμε στο πρώτο πολεοδομικό σχέδιο που εκπόνησαν οι αρχιτέκτονες Κλεάνθης και Σάουμπερτ το 1832, προτού ακόμη αυτή ανακηρυχθεί πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους το 1834.
Μελετώντας το τοπογραφικό σχέδιο των δύο αρχιτεκτόνων διαπιστώνουμε ότι διέθετε όλα αυτά που αργότερα στερήθηκε η Αθήνα, δηλαδή οδούς μεγάλου πλάτους, κήπους, πλατείες και χώρους για τα δημόσια κτίρια. Σημείο αναφοράς ήταν τα τέσσερα βουλεβάρτα γύρω από το κέντρο, που έδιναν σημαντική ανάσα και διέξοδο στη μελλοντική ανάπτυξή της. Κύριες γραμμές του σχεδίου, η Σταδίου και η Πειραιώς εκεί που είναι και σήμερα, με τη διαφορά ότι η Σταδίου έφθανε μέχρι το Παναθηναϊκό Στάδιο. Στη δε συνάντηση των δύο δρόμων τοποθετούνταν τα ανάκτορα. Τρίτος βασικός δρόμος η Ερμού, δημιουργώντας με τους δύο προηγούμενους ένα ισοσκελές τρίγωνο και με έκταση που 2.200 στρέμματα. Η εφαρμογή του σχεδίου θα είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των ιδιοκτησιών και το ξεσπίτωμα πολλών οικογενειών, κάτι που δεν άρεσε στους Αθηναίους, οι οποίοι ξεσηκώθηκαν κατά των δύο αρχιτεκτόνων, δημιουργώντας μεγάλη αναστάτωση στην πόλη. Έτσι, αναγκάστηκε ο αντιβασιλεύς Μάουρερ να επισκεφθεί την Αθήνα από το Ναύπλιο και να ακούσει τις τερατολογίες που διαδίδονταν.
Σύμφωνα με τους κατοίκους, οι δρόμοι θα είχαν πλάτος 140 πόδια, το Δημαρχείο θα είχε 400 πόδια μήκος και μια εκκλησία θα ξεπερνούσε κατά 80 πόδια τον Άγιο Πέτρο της Ρώμης. Αμέσως λοιπόν ο Μάουρερ έδωσε εντολή να σταματήσουν οι εργασίες εφαρμογής του σχεδίου των δύο αρχιτεκτόνων και ζήτησε από τον Λουδοβίκο να στείλει τον προσωπικό του αρχιτέκτονα, τον Βαυαρό Κλέντσε, για να μελετήσει και να μεταρρυθμίσει το αρχικό σχέδιο. Αυτός έφτασε στο Ναύπλιο το 1830, σε ηλικία προχωρημένη, και έπιασε αμέσως δουλειά, για να φτιάξει την Οθωνούπολη. Το πρώτο μέλημά του ήταν η Ακρόπολη, η οποία βρισκόταν σε άθλια κατάσταση και χωρίς καμία προστασία από τις κλοπές μαρμάρων, μιας και ο πρώτος φύλακας, ο Πιττακής, δεν μπορούσε να φυλάξει το χώρο αυτό. Οι τροποποιήσεις του Κλέντσε ήταν δυστυχώς ατυχείς για την πολεοδομική εξέλιξη της Αθήνας και υποκινούμενες από πολιτική σκοπιμότητα. Σε αντίθεση με τους δύο αρχιτέκτονες που είχαν απαγορεύσει το κτίσιμο γύρω από την Ακρόπολη, με σκοπό να προστατευθούν τα μνημεία και να γίνουν οι απαραίτητες ανασκαφές, αυτός επέτρεψε την ανοικοδόμηση στην περιοχή αυτή, όπου έκτισαν πρώτοι τα σπίτια τους οι δύο τεχνίτες από την Ανάφη, ο Γιώργος Δαμίγος και ο Μάρκος Σιγάλας, ακολουθούμενοι από άλλους Αναφιώτες. Όταν ξεφύτρωσαν εκεί πολλά σπίτια και ο συνοικισμός μεγάλωσε, έπρεπε να του δοθεί μια ονομασία. Πολλοί πρότειναν να ονομασθεί η περιοχή Νυχτοχώρι μιας και όλα τα σπίτια κατασκευάζονταν τη νύχτα. Τελικά για να τιμηθούν οι πρώτοι οικιστές, η περιοχή ονομάστηκε Αναφιώτικα, όπως είναι και σήμερα γνωστή.
Το σχέδιο του Κλέντσε δεν σεβάστηκε, όπως των προηγουμένων, τα βυζαντινά μνημεία, με αποκορύφωμα τη χάραξη της Ερμού έτσι ώστε να απαιτείται το γκρέμισμα της Καπνικαρέας, που ευτυχώς αργότερα σώθηκε. Μικραίνει πλάτος δρόμων, καταργεί πλατείες, μεταφέρει τα ανάκτορα από την Ομόνοια στον Κεραμεικό (αν και τελικά ούτε εκεί κτίσθηκαν), καταργεί τα τέσσερα βουλεβάρτα που είχαν σχεδιάσει οι προηγούμενοι και που έδιναν σημαντική ανάσα στην πόλη, την δε οδό Σταδίου που έφθανε μέχρι το Στάδιο την κάνει αδιέξοδο, εκτρέποντάς την προς την Πλάκα, και περιορίζει την έκταση του σχεδίου κατά 754 στρέμματα. Εγκατέστησε οικοδομικό τετράγωνο στην πλατεία Συντάγματος, διέκοψε την Πατησίων δημιουργώντας το τετράγωνο από την οδό Θεμιστοκλέους μέχρι την πλατεία Ομονοίας, μείωσε την Ευριπίδου από 30 σε 10 μέτρα, πιστεύοντας ότι η πρωτεύουσα δεν χρειαζόταν να επεκταθεί πέραν του Φιλοπάππου και του λόφου των Νυμφών.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1834 εγκρίθηκε το σχέδιο του Κλέντσε αφού υπέστη και αυτό πολλές τροποποιήσεις μέχρι την εφαρμογή του και αφού έγινε το τρομακτικό λάθος να μην εγκριθεί το αρχικό σχέδιο των δύο αρχιτεκτόνων, Κλεάνθη και Σάουμπερτ, που θα έδινε οπωσδήποτε μια διαφορετική εικόνα στη σημερινή Αθήνα με τα τόσα συγκοινωνιακά και κυκλοφοριακά της προβλήματα. Μετά την εκπόνηση και έγκριση του σχεδίου του Κλέντσε, είχαμε συνεχείς τροποποιήσεις (1837, 1843, 1847, 1856, 1860, 1862, 1864, 1919), που συνέχιζαν να δημιουργούν προβλήματα στην πολεοδομική εξέλιξη της Αθήνας.
Ευτυχώς, που κατά την εφαρμογή του σχεδίου του Κλέντσε, ο Κλεάνθης είχε λάβει υπεύθυνη θέση σε νεοσυσταθείσα οικοδομική επιτροπή και δημιούργησε τη λεωφόρο Πανεπιστημίου πλάτους 32 μέτρων αντί των 12 που όριζε το σχέδιο, και έκανε και ορισμένες άλλες σωτήριες τροποποιήσεις. Ενώ δε ο Κλεάνθης είχε δουλέψει αφιλοκερδώς, από την αγάπη του προς την πατρίδα και τα αρχαία μνημεία της, ο Κλέντσε έλαβε τη μυθική για τότε αμοιβή των 24.000 δρχ. Με την εφαρμογή του σχεδίου αυτού αποφασίζεται και η διάνοιξη των κυρίων οδών Αιόλου, Αθηνάς και Ερμού μετατρέποντας σε άστεγους όσους είχαν καταφέρει με χίλιες στερήσεις και όπως όπως να επισκευάσουν τις κατεστραμμένες καλύβες τους. Όλα αυτά τα προβλήματα στην εφαρμογή του πολεοδομικού σχεδίου της Αθήνας ήταν φυσικό να δημιουργήσουν την οικοδομική αναρχία που επικράτησε, με αποτέλεσμα οι Αθηναίοι να κτίζουν όπου και όπως ήθελαν και με τον τρόπο που τους βόλευε. Αποτέλεσμα ήταν να υπάρχουν καταπατήσεις μεταξύ γειτονικών οικοπέδων, συνηθισμένοι δε ήταν και οι συνεχείς καυγάδες μεταξύ των ιδιοκτητών.
Γι’ αυτό στις 9 Απριλίου 1836 δημοσιεύθηκε στη εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο πρώτος οικοδομικός κανονισμός με 12 άρθρα, που προσπαθούσε να βάλει μια τάξη στην υπάρχουσα οικοδομική αναρχία και αυθαιρεσία που επικρατούσε και που όριζε τους κανόνες και τις προϋποθέσεις για το κτίσιμο των οικοπέδων. Έτσι, όποιος έχτιζε θα έπρεπε να «φυλλάτη την ευθυγραμμίαν και ισωπέδωσιν» ότι το ελάχιστο εμβαδόν οικοδομήσιμου οικοπέδου ορίζεται σε 200 πήχεις. Τα δε σπίτια επί των οδών Αθηνάς, Αιόλου, Ερμού, Πειραιώς, Μακράς Στοάς και Σταδίου καθώς και στις πλατείες Όθωνος και Λουδοβίκου θα έχουν «εν ισόγειον και εν ανώγειον πάτωμα», σχηματίζοντας «σειράν συνεχή και αδιάκοπον». Την ίδια εποχή εκδίδεται και το διάταγμα για το φόρο των οικοδομών, ο οποίος ορίζεται σε 7% επί του συμφωνηθέντος ενοικίου.
Πολύ απέχουν όλα τα παραπάνω από τη σημερινή Αθήνα, όπου το τυπικό κτίριο των σύγχρονων σπιτιών της είναι η πολυκατοικία μέσου ύψους. Πολυκατοικίες που κτίστηκαν στις περιοχές του κέντρου και της περιφέρειας πήραν τις θέσεις νεοκλασσικών σπιτιών μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας που αποτελούσαν κομμάτι της ιστορίας μας.
Έτσι από τη μια αυτά τα κτίρια της δεκαετίας ’50 και ’60 κτισμένα από επιχειρηματίες κατασκευαστές, με τη μέθοδο της αντιπαροχής, πολλές φορές χωρίς τη μελέτη αρχιτέκτονα, και από την άλλη η αυθαίρετη δόμηση που ολοένα και αυξανόταν, μετέτρεψαν την Αθήνα σε μια απρόσωπη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, που όμως παραμένει «διαμαντόπετρα στη γης το δαχτυλίδι», όπως διαβάζουμε στους στίχους του Παλαμά.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Τα Αθηναϊκά 22 (1962).
Βολφ Ζ., Βαυαροί στην Ελλάδα, Αθήναι 1984.
Κανελλόπουλος Παναγιώτης, Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος, μέρος 4ο, τόμ. VIII, Αθήναι 1976.
Μάουρερ Γ.Λ., Ο Ελληνικός Λαός, Χαϊδελβέργη 1835.
Μπίρης Κ., Τα πρώτα σχέδια των Αθηνών. Ιστορία και ανάλυσίς των, Αθήναι 1933.
Μπίρης Κ., Αι εκκλησίαι των Παλαιών Αθηνών, Αθήναι 1940.
Μπίρης Κ., Η πρωτεύουσα θύμα πολεοδομικού εμπαιγμού, Αθήναι 1961.
Μπίρης Κ., Για την Σύγχρονη Αθήνα, Μελέτες και Αγώνες, Αθήναι 1958.
Νέα Εστία 336 (1940).
Τραυλός Ι., Πολεοδομική Εξέλιξις των Αθηνών από των Προϊστορικών Χρόνων μέχρι των αρχών του 19ου αιώνος, Αθήναι 1960.
Φωτιάδης Δ., Όθωνας - η Έξωση, Αθήναι 1978.
Hederer Oswald, Leo Von Klenze, Μόναχο 1964.
ΦΕΚ αρ. φύλ. 19 και 40, 1936.
Φιλιππίδης Δημήτρης, Νεοελληνική Αρχιτεκτονική, Αθήνα 1984.


Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Akropoli Athens

Τελευταίες Ειδήσεις