ΕΕ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ : “ΓΟΡΔΙΟΙ ΔΕΣΜΟΙ” ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

 Tου Παν. Ι. Καραφωτιά 

Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων

του Πανεπιστημίου Ινδιανάπολης,

τ. Διευθύνοντος Συμβούλου 

του Γραφείου ΟΗΕ 

για Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ

Ως γνωστόν, το όνομα Ευρώπη  είναι σύνθετο και προέρχεται από το επίθετο «ευρύ» και το ρήμα «οράω-ορώ». Σύμφωνα με τη μυθολογία η από τη Φοινίκη πριγκίπισσα Ευρώπη απήχθη από το Δία, αλλά μάλλον-εικάζεται-η πριγκίπισσα ήταν κοντόφθαλμη γιατί δεν αντιλήφθηκε έγκαιρα τα σχέδια του ερωτύλου Δία. Εκτός αν εθελοτυφλούσε. Κι ίσως αυτό έμεινε στο DNA της. 

Και γιαυτό η ιστορία της είναι γεμάτη δραματικές και τραγικές περιπέτειες πολεμικών συγκρούσεων, εμφυλίων, κοινωνικού κατακερματισμού και κατά συρροή και εξακολούθηση «βιασμών» από εσωτερικούς και εξωτερικούς «Δίες». Πέραν των δύο ΠΠ  και την ΚτΕ η πορεία της Ευρώπης και στον ΟΗΕ, ιδιαίτερα στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Αλλά και σήμερα η Ευρώπη των 27 κρατών μπορεί να καυχηθεί ότι έχει πετύχει πλήρως τους υψηλούς στόχους της και ότι επάξια πήρε το Νόμπελ; 

Γιατί, ναι μεν κατόρθωσε να αποτρέψει έναν Τρίτο ΠΠ {κι όχι μόνη της, και εξαιτίας του αμφίβολου αποτελέσματος λόγω του πυρηνικού κινδύνου κ.λπ.} αλλά δεν απέτρεψε τα δραματικά σύνδρομα του Ψυχρού Πολέμου που ακόμη την κατατρέχουν και κατατρύχουν.

 Οπωσδήποτε, δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε το πραγματικό επίτευγμα της δημιουργίας τής ΕΕ μέσα από ποικίλες πολιτικές, οικονομικές κ.λπ. συμπληγάδες. Βέβαια, ας μην ξεχνάμε ότι από τη δεκαετία του 40 και η Βρετανία και η Αμερική ήθελαν μιαν Ευρώπη Ενωμένη και ισχυρή αλλά στα μέτρα τα δικά τους και εξαιτίας του αντίπαλου δέους. Τελικά το όνειρο των Ισιντόρ ντε Σεβίλ, Πιέρ ντι Μπουά, Γκιμπόν, Ουγκώ, Ρουσώ κ.ά. έγινε πραγματικότητα, όμως για ορισμένους αποτελεί εφιάλτη αν αναλογισθούμε την αδιαφορία ή ολιγωρία της  ΕΕ να παρέμβει αποτελεσματικά και στα πλαίσια διεθνών οργανισμών για την επίλυση καίριων προβλημάτων που εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους όπως το Μεσανατολικό, τα Βαλκάνια {Σκοπιανό, νέο-οθωμανικές ροπές}, το Κυπριακό, το Κόσοβο, ο νέο- φονταμενταλισμός υπό τη μορφή νέο-ναζιστικών κ.λπ. ακραίων κινημάτων, το εμπόριο όπλων, ανθρώπων και ναρκωτικών, η τρομοκρατία, η εκτεταμένη διαφθορά και βία, και, ιδιαίτερα, η σημερινή οικονομική κρίση-υποδούλωση αδύναμων χωρών. 

Προφανώς ο φαύλος κύκλος ανταγωνισμού για ανταγωνισμό στα πλαίσια του δόγματος ότι το κρατούν σύστημα {όρα τα προνομιούχα κυκλώματα εξουσίας- οι κατά το Δημοσθένη «παραξίαν ευτυχούντες»} δεν μπορεί να επιβιώσει δίχως αντιπάλους και συνεπώς πρέπει να τους δημιουργεί ή προκαλεί, έχει παγιδεύσει ηθικά, πολιτικά κ.λπ. την ΕΕ ώστε να αδυνατεί να φέρει σε πέρας τη θεσμική της αποστολή και να καταστεί η Ευρώπη των λαών και όχι η Ευρώπη δημοκρατικού ελλείμματος και κοινωνικού αποκλεισμού. Βέβαια, όπως είπε σοφά ο Ζακ Σαντέρ: «ο σκοπός είναι να κάνουμε λιγότερα αλλά καλύτερα», αλλά προφανώς στην πορεία αυτό μεταλλάχθηκε εξαιτίας της αλαζονείας της εξουσίας και ιδιοτελών συμφερόντων στο να γίνονται  λιγότερα, όχι έγκαιρα και όχι αποτελεσματικά. Επίσης συνεχίζουν να πρυτανεύουν σκοπιμότητες που παραπέμπουν στα ψυχροπολεμικά σύνδρομα τόσο στη διεύρυνση όσο και στην εμβάθυνση ενώ θα έπρεπε, πρώτιστα, η ΕΕ να τολμήσει μια πολιτική βυθοσκόπηση, έναν έλεγχο αυτογνωσίας, ηθικής και πολιτικής υπευθυνότητας ώστε, επιτέλους, στον «πολιτισμένο» και «δημοκρατικό» μας κόσμο να εδραιωθεί η ειρήνη και το κράτος δικαίου και να προλαμβάνονται και αποτρέπονται  ανθρωποθυσίες που δεν φαίνεται να συγκινούν τους ισχυρούς. 

Οι Μεγάλοι Αλέξανδροι έχουν εκλείψει, το  συνωμοτικό κατεστημένο τούς έχει εξουδετερώσει, κι οι «Γόρδιοι Δεσμοί» δεν λύνονται παρά από τη συλλογική ενέργεια των γνήσιων δημοκρατικών δυνάμεων.  Η ΕΕ οφείλει ν’ αρθεί στο ύψος των ευθυνών της και των διεθνών προκλήσεων ώστε να καταστεί ισχυρή στα πλαίσια δημοκρατικής ενότητας, συνεργασίας, αλληλεγγύης, ισονομίας, αξιοκρατίας και κράτους δικαίου, χωρίς διακρίσεις και διαφορετικές ταχύτητες, χωρίς στυγνό ανταγωνισμό και διαφθορά, με ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, πολιτική ασφάλειας και άμυνας και σε συνεργασία  με τις άλλες ισχυρές δυνάμεις μέλη του ΣΑ να καταστεί  κύριος και καίριος μοχλός ειρήνης, ασφάλειας, συνεργασίας, ανάπτυξης και προόδου δίχως να απειλείται από εσωτερικούς ή εξωτερικούς «Δίες» και το δημοκρατικό έλλειμμα να γίνει περίσσευμα!  Πάντων Πραγμάτων Μέτρον ΑΝΘΡΩΠΟΣ! 

Όσον αφορά τη χώρα μας και τη νέα ιδιότυπη «υποδούλωση» που αντιμετωπίζει, κάποιες επισημάνσεις ίσως είναι χρήσιμες. Οι δραματικές σημερινές εξελίξεις δεν είναι αποτέλεσμα παρθενογένεσης ούτε ουρανοκατέβατες. Είναι απότοκες των πολιτικών και οικονομικών διεργασιών που επιβλήθηκαν από τα μετεμφύλια συνωμοτικά κυκλώματα εξουσίας τα οποία αδίστακτα, με έλλειμμα πολιτικής υπευθυνότητας και πατριωτισμού οδήγησαν, διχαστικά, την Πατρίδα και το λαό σε τραγικά αδιέξοδα συμπεριλαμβανομένων εθνικών ζητημάτων με αποτέλεσμα την πολιτική Κίρκη και τον οικονομικό Μινώταυρο της εθνοκτόνου αφαίμαξης εγκεφάλων, την 55 % ανεργία νέων, τη δημογραφική συρρίκνωση, τηn κατά 40 % αύξηση των αυτοκτονιών, την αναπτυξιακή αποτελμάτωση, την εξαθλίωση εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών από «χαράτσια», μείωση μισθών και συντάξεων και την επαπειλούμενη ρήξη του κοινωνικού ιστού. 

Κάποιοι επιστήμονες, κομματικά ανένταχτοι, είχαν τολμήσει από τη δεκαετία του 60 να προειδοποιήσουν για τα επερχόμενα δεινά, αλλά λοιδορήθηκαν και υπονομεύτηκαν. Είχαν μάλιστα τονίσει ότι με την αναξιοκρατία, την έλλειψη πειθαρχίας, οργάνωσης, προγραμματισμού κ.λπ. η Ελλάδα θα καταντήσει νεροκουβαλητής της Ευρώπης, και ακόμη ότι η διαφθορά έχει εκπορθήσει το κράτος χωρίς καν πυροβολισμό, επισημαίνοντας ότι η αιχμή του δόρατος της εξωτερικής πολιτικής ισχυρών χωρών είναι η πρόκληση διαφθοράς σε μικρές κ.ά. χώρες για να τις ελέγχουν! 

Γιατί, μην ισχυρισθεί  κάποιος ότι οι ηγεσίες στην ΕΕ ή στην Αμερική-δεν μιλάω για το λαό που συνήθως μαθαίνει τελευταίος- δεν γνώριζαν τα τεκταινόμενα εδώ καθώς και σε άλλες χώρες. Αλλά σε μια κοινωνία πολιτικά και κοινωνικά κατακερματισμένη, σε κοινωνικό  «εμφύλιο» όπου περισσεύουν η αλαζονεία της εξουσίας, η υποκρισία, η αναξιοκρατία, η ασυναρτησία, η υφοπληξία, η προεκλογική «επαιτεία» και η πολιτική αλλά μετεκλογική καταδυνάστευση και απαξίωση του πολίτη από τα κομματικά ή παρα-κομματικά συνωμοτικά κυκλώματα ανταγωνισμού εξουσίας, καθώς και πάθη με κύριο αυτό της ζηλοφθονίας, που πηγάζει από το σύστημα κοινωνικού αποκλεισμού, αδικίας και ανισότητας {οι αρχαίοι φιλόσοφοί μας δεν έλεγαν το «άνισον διαιρεί;},  τι προκοπή να περιμένει κάποιος; 

Όσον αφορά εθνικά θέματα, για την ηττοπαθή και εθελόδουλη πολιτική ορισμένων κομματικών κυκλωμάτων στη χώρα μας, αλλά και στην ΕΕ, σχετικά με τη νέο-ιμπεριαλιστική, νέο-οθωμανική στρατηγική της Τουρκίας, ακούστηκε το ερώτημα αν, με την πολιτική κάποιων στην ΕΕ αλλά και υπερατλαντικά, μιλάμε πλέον για ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Τουρκίας ή για τουρκικό προσανατολισμό της Ευρώπης ; Και όσον αφορά τους ενδεχομένως αφελείς, που αμφιβάλλουν για τη θεωρία της συνωμοσίας, τα ερωτήματα είναι άτεγκτα και εύλογα αν όχι οι απαντήσεις: 1. Ποιοι και γιατί τη δεκαετία του 90 έκλεισαν, μετά από 50 χρόνια λειτουργίας, το Γραφείο του ΟΗΕ στην Ελλάδα που κάλυπτε και Κύπρο και Ισραήλ; 2. Ποιοι συνέταξαν και πως το περιβόητο Σχέδιο Αννάν για το Κυπριακό; 3. Ποιοι και γιατί εθελοτυφλικά και εθελοδουλικά αποδέχτηκαν τη μετονομασία των Σκοπίων σε «Μακεδονία» και δεν ξεσηκώθηκε ο λαός, ιδιαίτερα ο ελληνισμός της διασποράς {και θεωρείται σίγουρο ότι αν αυτό συνέβαινε η απόφαση θα είχε ανακληθεί}. 4. Ποιοι και πως μεθόδευσαν σκάνδαλα (χρηματιστήριο, ομόλογα, Ζήμενς, λίστα Λαγκάρντ κ.ά.) και την καταλήστευση του δημοσίου, το ξέπλυμα δισεκατομμυρίων στο εξωτερικό, το «ξεπούλημα» των αξιότερων νέων μας στο εξωτερικό με αποτέλεσμα η Πατρίδα να στερείται της απαραίτητης για την ανάπτυξη τεχνογνωσίας. 5. Ποιοι και γιατί απέτρεψαν τη συνεργασία της χώρας για τον Αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης; 6. Ποιοι και γιατί είπαν εγκληματικά ψέματα στο λαό ότι «υπάρχουν  χρήματα» ; 7. Και παλιότερα, η υπόθεση Οτσαλάν, τα Ιμια κ.λπ.; Και κάτι  ακόμη σχετικά με τα περί συνομωσίας και λόγω της αναβίωσης νέο-φασιστικών κινημάτων, που παραπέμπουν σε προπολεμική εποχή : Ολοι κατηγορούν τον Χίτλερ,-και σωστά- ως το μεγαλύτερο «χασάπη» της ανθρωπότητας για τη φρίκη του ΒΠΠ.

 Όμως, αναρωτήθηκαν ποια αδιαφανή κυκλώματα και γιατί τον στρατολόγησαν, χρηματοδότησαν και χρησιμοποίησαν για την διάπραξη του τρομερότερου εγκλήματος εναντίον της ανθρωπότητας ; Υπάρχει σοβαρό έλλειμμα ενημέρωσης και παιδείας. Η ΟΥΝΕΣΚΟ στο προοίμιό της αναφέρει ότι «εφόσον οι πόλεμοι γεννιούνται στη σκέψη των ανθρώπων, εκεί θα πρέπει να οικοδομήσουμε τις άμυνες της ειρήνης». Και αυτό αναδεικνύει την αξία και σημασία της παιδείας. 

Και τώρα  Στο ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ:  

1. Εφαρμογή των τριών Σ που εφάρμοσε με επιτυχία η Φινλανδική κυβέρνηση πριν λίγα χρόνια: Συναίνεση, Συνεργασία, Συμβιβασμός{Consensus, Cooperation, Compromise}των πολιτικών δυνάμεων, που δυστυχώς οι εδώ έχουν παρερμηνεύσει σκόπιμα τη γνήσια σημασία της δημοκρατικής αυτής «Τριάδας» και ο πολιτικός κατακερματισμός και σαλταδορισμός συνεχίζεται δίχως συναίσθηση της τραγικότητας της κατάστασης, απλά επιδιώκοντας αναβίωση κομματικών μαγαζακίων και κατοχύρωση και διαιώνιση αντιδημοκρατικών και αντικοινωνικών προνομίων {ο σκοπός για το πάπλωμα!}ενώ οφείλουν να θυσιάσουν το κομματικό κόστος για χάρη της Πατρίδας, να αξιοποιήσουν άφθαρτες και αδιάφθορες προσωπικότητες και όχι άσχετους ή ανεπαρκείς πολιτικούς επαγγελματίες για να επιλύσουν τα εθνικά θέματα και να αξιοποιήσουν υπεύθυνα τους πολύτιμους εθνικούς πόρους. 

Οι πολιτικοί  πρέπει να είναι λειτουργοί και δεν δικαιολογείται σε μια  χώρα που πρυτανεύει κράτος δικαίου οι εκπρόσωποι του λαού να έχουν σκανδαλώδη προνόμια πέραν από τον υπερβολικό αριθμό τους. 2.Στην αρχαία Ελλάδα μετά από κάθε τραγωδία υπήρχαν οι από μηχανής θεοί. Βόλευε το κατεστημένο όπως και τα Μαντεία κλπ. Σήμερα, όμως, δεν υπάρχουν ούτε από μηχανής θεοί ούτε μαγικές ράβδοι. Υπάρχει μόνον η αγωνιστική θέληση του λαού. Γιαυτό πρέπει πρώτα από όλα-και για την ικανοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης, ιδιαίτερα των Εταίρων μας- να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη οι υπεύθυνοι της διαφθοράς και καταλήστευσης του λαού. 3. Αναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων που μπορούσαν και έπρεπε να είχαν αποτραπεί. Και είναι περίεργο ότι οι πρόνοιες του Καταστατικού Χάρτη του ΔΝΤ ήταν άγνωστες. 

Το άρθρο 1^α αναφέρει: «Ενας από τους σκοπούς του Ταμείου είναι να δημιουργεί εμπιστοσύνη στα μέλη του διαθέτοντάς τους προσωρινά τους γενικούς πόρους του Ταμείου υπό επαρκείς εγγυήσεις ώστε να τους δώσει την ευκαιρία να διορθώσουν ανισορροπίες στο ισοζύγιο πληρωμών τους χωρίς να καταφεύγουν σε μέτρα που να είναι καταστροφικά για την εθνική ή διεθνή ευημερία». Δεν θυμάμαι κάποια σχετική αναφορά στα ΜΜΕ. Κάποιοι επιστήμονες, ανένταχτοι, το επισήμαναν αλλά ποιος δίνει σημασία σε κομματικά και συντεχνιακά ανένταχτους; Δεν θα μπορούσαν οι τότε ηγέτες να χρησιμοποιήσουν το άρθρο αυτό σαν ατού και να διαπραγματευθούν από την πρώτη στιγμή πιο αποτελεσματικά; 

Η μήπως δεν ήθελαν για άλλους λόγους; Και το Σύμφωνο Σταθερότητας κ.λπ. πήγε κιαυτό περίπατο και φθάσαμε ασθμαίνοντας στο τραγικό αδιέξοδο και στην ιδιότυπη «υποδούλωση» του λαού, του μεγάλου μέρους του λαού-όχι των «παραξίαν ευτυχούντων όπως προαναφέρθηκε 5. Εφαρμογή του Προγράμματος TOKTEN του ΟΗΕ για τη μετάκληση διαπρεπών Ελλήνων του εξωτερικού και τη μεταφορά ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑΣ στην Πατρίδα. 6. Δημιουργία νέου θεσμικού πλαισίου για τη διευκόλυνση ξένων επενδύσεων. 7. Αποκέντρωση. Ενώ οι τσιμεντοπόλεις αυξάνουν και πληθαίνουν δολοφονώντας τους πολίτες ποικιλοτρόπως η επαρχία μαραζώνει δημογραφικά, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτισμικά ενώ τα κοιμητήρια εκτοπίζουν τα πάντα. Σχολεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο, η μετανάστευση παίρνει δραματικές διαστάσεις και τα πάθη φουντώνουν.

 Συνάμα αγροτικοί δρόμοι και αγροκτήματα έχουν ζουγκλοποιηθεί χωρίς να υπάρχει αναδασμός και πολλοί αγρότες αναγκάζονται να εγκαταλείπουν τις περιουσίες τους προς τέρψιν της Δασικής Υπηρεσίας και τσιφλικάδων που μέσω γνωστών διαύλων τις αποκτούν, πολλές από τις οποίες ανήκουν σε Ελληνες της Διασποράς που τόσα πολλά προσφέρουν. 8. Δημιουργία συνεταιρισμών για την καλλιέργεια κερδοφόρων προϊόντων για εξαγωγές και όχι να έχουμε καταντήσει να εισάγουμε ακόμη και βασικά, παραδοσιακά προϊόντα. 9. Ηθική και πολιτισμική ενίσχυση του Ελληνισμού της Διασποράς. 

Αν ο Ελληνισμός της Διασποράς είχε οργανωθεί και τονωθεί ηθικά, πολιτισμικά, χωρίς διχαστικά σύνδρομα εξαιτίας των κομματικών κ.ά. «Εφιαλτών» η Ελλάδα θα είχε θριαμβεύσει σε όλους τους τομείς, ιδιαίτερα στην επίλυση χρόνιων εθνικών ζητημάτων που ταλανίζουν την Πατρίδα. 10.  Επαναφορά του θεσμού της προσωπικής εργασίας που συνέβαλε σημαντικά στη ανάπτυξη παλιά. 11. Εκστρατεία ενημέρωσης του λαού για τα αδιέξοδα και τις δυνατές διεξόδους  ώστε σιγά αλλά σταθερά, με συγκεκριμένα προγράμματα, να απαλλαγούμε από αγκυλώσεις του παρελθόντος και πρώτιστα από τον ιδιωτισμό καθώς κι από τον πολιτικό-κομματικό φανατισμό. 

Στην Πατρίδα μας απουσιάζει σοβαρά η αίσθηση του μέτρου, που αποτελεί την πεμπτουσία της δημοκρατίας και ένα από τα συμπτώματα είναι ότι τα «αριστερά» ή «δεξιά» στη χώρα μας πάσχουν από στρεβλά μετεμφυλιακά σύνδρομα. Πρέπει να γίνουμε Πολίτες με την αρχαιοελληνική έννοια. Χρειάζεται δε αναθεώρηση των όρων δημοκρατία, κράτος, ανάπτυξη και πατριωτισμός. Δημοκρατία σημαίνει την ισχύ του δήμου, του λαού και όχι αδιαφανών κυκλωμάτων. Και δεν μπορεί το κράτος, που αντιπροσωπεύει το λαό, να θεωρείται εχθρός του λαού και  να υποκαθίσταται από την ασύδοτη ατομική πρωτοβουλία σε μια κατ' ευφημισμό «ελεύθερη» αγορά, ελεύθερη για ορισμένους και σκλαβωμένη για τους πολλούς. Και ανάπτυξη δεν μπορεί να σημαίνει μόνον την οικονομική και για κάποια τμήματα του λαού, αλλά συνολική. 

Και πατριωτισμός σημαίνει την προσφορά στο εθνικό σύνολο και όχι διακρίσεις. 12. Να παραδεχθούμε ότι τελικά το κρατούν σύστημα στυγνού ανταγωνισμού ή κατευφημισμόν φιλελευθερισμού {καπιταλισμού} έχει αποτύχει οικτρά με εκατοντάδες εκατομμύρια αθώα θύματα, έχοντας, ιδιαίτερα με τη διάχυση της βίας και της υλιστικής παραφροσύνης, μεταλλάξει την παγκόσμια κοινωνία σε ένα απέραντο ΑΝΘΡΩΠΟΡΥΧΕΙΟ όπου οι ισχυροί αντί για άνθρακες εξορύσσουν ανθρώπους και τους εκμεταλλεύονται και να εδραιωθεί ένα γνήσιο δημοκρατικό σύστημα με σημαία την ισελευθερία, την ειρήνη, το κράτος δικαίου, την αξιοκρατία, την πρόοδο.