Η Φωτό Μου
Καθημερινά... με τον Πάνο Αϊβαλή

*
news for Greeks and Greece from the World * Editor: Panos S. Aivalis, journalist * email: panosaivalis2@gmail.com*
...................................* *ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2018 * .................Καλημέρα στον απανταχού Ελληνισμό *
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
.................................. ειρήνη, αγάπη και ελπίδα στις καρδιές μας. Αναστάσιος Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας *
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξωρισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας». Ρήσεις του Ρήγα Βελεστινλή

ΕΛΛΑΔΑ - ΜΝΗΜΕΙΑ -

ΕΛΛΑΔΑ - ΜΝΗΜΕΙΑ -
.....................................ΕΛΛΑΔΑ - ΜΝΗΜΕΙΑ - Αρχαιολογικοί χώροι και Μνημεία στην Ελλάδα. Ελληνικός Πολιτισμός

…....."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"…..

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Ιστορίες χριστουγεννιάτικων εθίμων από όλο τον κόσμο


Πολυάριθμα είναι τα έθιμα που κάθε τόπος έχει συνδέσει με τον εορτασμό των Χριστουγέννων. Πώς, όμως, γεννήθηκαν οι συνήθειες, που σήμερα ονομάζουμε παραδόσεις;....Τα Χριστούγεννα ήταν αρχικά μια κινητική γιορτή που εορταζόταν σε διάφορες ημερομηνίες στη διάρκεια του έτους. Η επιλογή της 25ης Δεκεμβρίου έγινε από τον Πάπα Ιούλιο Α τον 4ο αιώνα, επειδή εκείνη η ημερομηνία συνέπιπτε με τα.......ειδωλολατρικά τελετουργικά για το χειμερινό ηλιοστάσιο. 
Η πρόθεσή του Πάπα ήταν να αντικατασταθεί ο αρχαίος εορτασμός με τον χριστιανικό. Ωστόσο, υπάρχουν μαρτυρίες ότι τα Χριστούγεννα γιορτάζονταν στη Ρώμη στις 25 Δεκεμβρίου από το 336. Και η ίδια αυτή μέρα ήταν η Πρωτοχρονιά. 
Πολλά από τα έθιμα που συνδέονται με τα Χριστούγεννα, όπως η ανταλλαγή δώρων, τα κάλαντα, ο στολισμός του δέντρου έχουν τις ρίζες τους σε παλαιότερες θρησκείες. 
Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, οι χριστουγεννιάτικες δοξασίες και παραδόσεις αποτελούν ένα μείγμα από κατάλοιπα της λατρείας του Σατούρνου (μιας θεότητας που ταυτίζεται με τον Κρόνο) και άλλων δοξασιών που αναμείχθηκαν με τις χριστιανικές, για να ξεχαστεί στο πέρασμα των αιώνων η αρχική τους προέλευση. 

Έθιμα από όλο τον κόσμο 

Στη Σικελία οι χωρικοί συνηθίζουν να βγάζουν τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων νερό από τα πηγάδια και με αυτό ραντίζουν τα ζώα τους. Πιστεύουν ότι το νερό αυτό είναι αγιασμένο, επειδή την ίδια ώρα γεννιέται και ο Σωτήρας του κόσμου. 
Στη Σαρδηνία πιστεύουν ότι όποιος γεννηθεί τη νύχτα των Χριστουγέννων, και μάλιστα τα μεσάνυχτα, φέρει την ευλογία του Θεού όχι μόνο στους δικούς του, αλλά και στους γείτονες των εφτά σπιτιών που βρίσκονται πιο κοντά στο δικό του. 
Σε περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβίας, οι νοικοκυρές ραντίζουν τα τραπεζομάντηλά τους με κρασί για να μη ντραπούν οι φιλοξενούμενοί τους, εάν λερώσουν κάποιο. 
Στη Ρωσία συνήθιζαν τη νύχτα των Χριστουγέννων να ντύνουν στα άσπρα μια κοπέλλα του σπιτιού, η οποία παρίστανε την Παναγία.
Σε μερικές βρετανικές περιοχές, το έθιμο του γλεντιού σε κήπους με μηλιές την παραμονή των Χριστουγέννων είναι μια παραλλαγή μιας ειδωλολατρικής τελετής. Αφού σκοτεινιάσει, οι αγρότες πηγαίνουν στα περιβόλια, σχηματίζουν παρέες γύρω από τα παλιότερα δέντρα και πίνοντας μπύρα τραγουδούν τα κάλαντα. Πυροβολούν στα κλαριά για να διώξουν τα κακά πνεύματα, ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια άφηναν γλυκά, για να καλοπιάσουν τα πνεύματα και να εξασφαλίζουν καλή σοδειά. 
Στη Σουηδία, την αυγή της 13ης Δεκεμβρίου η «Λουτσία» -σύμβολο του φωτός-, συνήθως το μεγαλύτερο κορίτσι του σπιτιού, φορώντας ένα μακρύ λευκό χιτώνα και ένα στεφάνι από αναμένα κεριά στα μαλλιά, πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι προσφέροντας ζεστό καφέ και κουλουράκια, ενώ τραγουδά παλιά κάλαντα. 
Οι θρύλοι της Λουτσία γεννήθηκαν στις Συρακούσες περίπου κατά το έτος 300 μ.Χ. Σε μερικές επαρχίες της Σουηδίας οι κάτοικοι των χωριών συνηθίζουν ανήμερα τα Χριστούγεννα να ρίχνουν έξω από τα σπίτια και τα χωράφια τους σιτάρι, για να γιορτάσουν μαζί τους και τα πουλιά. 

Μεσαιωνικά έθιμα 

Στη Βενετία, ο Δόγης κι ο λαός πήγαιναν την νύχτα των Χριστουγέννων στο γειτονικό νησάκι του Αγίου Γεωργίου για να προσκυνήσουν το λείψανο του Αγίου Στεφάνου. Στην παραλία του νησιού περίμεναν βενετσιάνικες αρχόντισσες ντυμένες στα μαύρα και στολισμένες με κοσμήματα, για να υποδεχτούν τον Δόγη και να τον συνοδέψουν μέχρι το ναό. 
Μετά το τέλος της λειτουργίας, όλη η λαμπρή συνοδεία έμπαινε στις γόνδολες και διασχίζοντας τα νερά ξαναγύριζε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, όπου άρχιζε μεγάλο γλέντι, που συνεχιζόταν μέχρι το πρωί. 
Στη Βαρκελώνη, το Μεσαίωνα, είχαν έθιμο την «τελετή του παγωνιού». Την ημέρα των Χριστουγέννων, ο βασιλιάς έπαιρνε μέσα σε χρυσή πιατέλα ένα ψητό παγώνι και το μετέφερε στην τραπεζαρία. Σε αυτή την πομπή τον ακολουθούσε πλήθος από ευγενείς, υπηρέτες και σωματοφύλακες. 
Στην τραπεζαρία μέσα βρισκόταν η βασίλισσα. Ο βασιλιάς της προσέφερε το παγώνι, για να το μοιράσει σε όλους τους παρευρισκόμενους. Όσοι δέχονταν την εξαιρετική αυτή τιμή, ήταν υποχρεωμένοι να ορκιστούν μπροστά στην ομήγυρη ότι θα προσπαθήσουν να ανδραγαθήσουν στον πόλεμο ή στις ταυρομαχίες.

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Ευχές για τα Χριστούγεννα από το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ (ΣΑΕ)




 
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ (ΣΑΕ)
                                                            WORLD COUNCIL FOR HELLENES ABROAD (SAE)

                                                            Γραφείο Συντονιστή Περιφέρειας Καναδά
                                                            Office of Coordinator – Region of Canada

Τορόντο, 6 Δεκεμβρίου 2011
TorontoDecember 6, 2011


Σας διαβιβάζουμε συνημμένη Χριστουγεννιάτικη Κάρτα από κ. Ιωάννη Δάγωνα.

Please see attached Christmas Card by Mr. John Dagonas

Με εκτίμηση,
Yours truly,

Αναστάσιος Μούσας
Γενικός Διευθυντής

Anastasios Moussas
Executive Director

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ




του ΙΩΑΝΝΗ Σ. ΠΑΠΑΦΛΩΡΑΤΟΥ

Σήμερα εκατομμύρια Ελλήνων διαβιούν πέραν των ορίων του ελληνικού κράτους. Το υπουργείο Εξωτερικών υπολογίζει ότι ο αριθμός τους προσεγγίζει τις 12.000.000 ψυχές. Κατ’ ουσίαν πρόκειται για μία άλλη, ίση (αν όχι μεγαλύτερη αριθμητικά) Ελλάδα. Οι πολυπληθέστερες κοινότητες της ομογένειας βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Γερμανία και στην Αυστραλία. Δυστυχώς στην Ελλάδα ελάχιστα είναι γνωστά για τους Έλληνες του εξωτερικού και ιδίως για την ιστορική διαδρομή του ομογενειακού ελληνισμού. 
Η παρουσία Ελλήνων στον Νέο Κόσμο χρονολογείται από τα χρόνια του Χριστόφορου Κολόμβου, ο οποίος είχε συμπεριλάβει ορισμένους άνδρες ελληνικής καταγωγής μεταξύ των μελών του πληρώματός του. Κατά τις επόμενες δεκαετίες αρκετοί Έλληνες, λάτρεις της περιπέτειας, έφθασαν μεμονωμένα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού προς αναζήτηση καλύτερης τύχης. Πολύ περισσότεροι έφθασαν μέχρι την Αμερική ως ναυτικοί. Έως το 1660 δεν υπήρξε κάποια συγκροτημένη μετάβαση ατόμων ελληνικής καταγωγής στις αμερικανικές ακτές. 
Τότε, έφθασαν οι πρώτοι άνδρες προερχόμενοι από την Πελοπόννησο και τη Μικρά Ασία. Πολύ αργότερα άρχισε και η συγκρότηση των πρώτων κοινοτήτων. Μεγάλη ώθηση στο μεταναστευτικό ρεύμα έδωσε η Ελληνική Επανάσταση του 1821. 
Την 21η Μαΐου του έτους εκείνου ο Πέτρος Μαυρομιχάλης (περισσότερο γνωστός ως Πετρόμπεης) απέστειλε μία έκκληση για βοήθεια (εκ μέρους της «Μεσσηνιακής Γερουσίας»1) προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή έφερε τον τίτλο «Προκήρυξις της εν Καλαμάτα Μεσσηνιακής Συγκλήτου και του αρχιστρατήγου Πέτρου Μαυρομιχάλη» και απευθυνόταν τόσο προς την αμερικανική κυβέρνηση όσο και προς τον λαό των Ηνωμένων Πολιτειών. Το κείμενο αυτό εστάλη στον ευρισκόμενο στο Παρίσι Αδαμάντιο Κοραή, ο οποίος το επέδωσε στον Αμερικανό πρεσβευτή Άλμπερτ Τζέλατιν για να το προωθήσει στην Ουάσινγκτον. [...] 

Διαβάστε περισσότερα 
στο τεύχος Δεκεμβρίου #510

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Εμμανουήλ Κριαράς είπε στο πρακτορείο ΑΠΕ-ΜΠΕ: Βρισκόμαστε στον πάτο... θα ήθελα να έχω πεθάνει...



«Θα ήθελα να είχα πεθάνει, να μην είμαι αναγκασμένος να βιώνω αυτές τις καταστάσεις στον τόπο μου», δήλωσε ο Εμμανουήλ Κριαράς στο πρακτορείο ΑΠΕ-ΜΠΕ, σχολιάζοντας την κρίση που βιώνουν οι πολίτες. «Φταίμε κι εμείς», σημείωσε. 
 "Στην υπερεκατονταετή ζωή μου δεν θυμάμαι ποτέ αντίστοιχη περίοδο με ανάλογα πολιτικά -και κυρίως οικονομικά-αδιέξοδα", σημείωσε ο ομότιμος καθη-γητής της Φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ.
"Λειτουργήσαμε όλοι -κυβέρνηση και πολίτες κατά το χειρότερο δυνατό τρόπο. Βολευόμασταν - στην καλύτερη περίπτωση - στο καθεστώς της υποκρισίας, της κλεψιάς, της απάτης. Όταν παίρνει κανείς δανεικά είτε είναι κράτος είτε πολίτης πρέπει να είναι οσα μπορεί να επιστρέψει…
Όχι περισσότερα. Βρισκόμαστε πλέον στον πάτο και ελπίζω να μην έχει χειρότερα", δήλωσε. 


"Βέβαια ο φασισμός μπορεί να έχει σήμερα άλλο πρόσωπο", συμπλήρωσε.

Υπογράμμισε ότι η λύση και η "λύτρωση του κόσμου" θα έλθει από ένα "σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο". Εκτίμησε, όμως, ότι στην Ελλάδα η Αριστερά δεν έχει δυνατότητες.

"Η πρόταση του δημοψηφίσματος δεν ήταν η καλύτερη λύση , Θύμωσα όταν άκουσα ότι αυτό αποφάσισε ο πρωθυπουργός", σημείωσε και πρόσθεσε ότι δεν εμπιστέυεται ούτε τον Αντώνη Σαμαρά. "Είναι βαθύτατα συντηρητικός", είπε.

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Διάλεξη του Καθηγητή Παν. Ι. Καραφωτιά με θέμα: ΟΗΕ: Ο ΜΕΓΑΣ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ




Τη Δευτέρα 24 Οκτωβρίου, Ημέρα του ΟΗΕ, 
στις 7 μμ στην Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών 
(Γενναδίου 8, 7ος όροφος, πίσω από τη Ζ. Πηγή, Ακαδημίας)
και υπό την αιγίδα της και του Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών, 
θα δώσει διάλεξη ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Ινδιανάπολης και π.Διευθύνων Σύμβουλος του Γραφείου του ΟΗΕ για Ελλάδα , Κύπρο και Ισραήλ, Παναγιώτης Ι. Καραφωτιάς
με θέμα ΟΗΕ: Ο ΜΕΓΑΣ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ.

Όσοι φίλοι προσέλεθετε!

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΟΗΕ Ή ΤΟΥ «ΟΪΜΕ;*




Του Παναγιώτη Ι. Καραφωτιά,
 Καθηγητή Πανεπιστημίου Ινδιανάπολης, 
π. Διευθύνοντος Συμβούλου  Γραφείου ΟΗΕ
 για Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ
                                     


Περίπου 70 εκατομμύρια άνθρωποι θυσιάστηκαν στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για τη δημοκρατία και άλλα ιδανικά που ενσωματώθηκαν στο Χάρτη του ΟΗΕ, το πολιτικό ευαγγέλιο των εθνών. Όμως, μολονότι όλα τα κράτη-μέλη του Οργανισμού έχουν υπογράψει και επικυρώσει το Χάρτη, σήμερα, μετά από 66 χρόνια {Οκτώβριος 1945}, πόσα τον σέβονται και τον εφαρμόζουν ανταποκρινόμενα στο πνεύμα του άρθρου 4 που αναφέρει ότι τα μέλη οφείλουν να είναι ειρηνόφιλα; Αν  κάποιος μελετήσει τις πολιτικές των κρατών-μελών τις 6 αυτές δεκαετίες, θα διαπιστώσει με απογοήτευση ότι ορισμένα, ιδιαίτερα ισχυρά ή άλλα υπό την προστασία τους, παραβιάζουν το Χάρτη προκλητικά σε ανακολουθία με το άρθρο 6 που προβλέπει ακόμη και την αποβολή μέλους το οποίο τον παραβιάζει. Η αρχή, βέβαια, έγινε από τους πρωταγωνιστές του Ψυχρού Πολέμου και συνεχίζεται με τη συνεργία τρίτων, και είναι πλέον ιστορικά τεκμηριωμένο ότι, όπως στους δύο παγκόσμιους πολέμους, συνωμοτικά, εξουσιαστικά κυκλώματα οδήγησαν την ανθρωπότητα σε σφαγή, έτσι και τώρα χωρίς σεβασμό στην ιερή θυσία τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων, συνεχίζουν κυνικά και υποκριτικά το φρικτό παιχνίδι των ανθρωποθυσιών. 
Συνεπώς, το εύλογο και θλιβερό συμπέρασμα είναι ενώ ορισμένοι ιδεαλιστές ηγέτες, εκφράζοντας την  πλατειά πλειοψηφία των λαών, πρωτοστάτησαν για την ίδρυση του ΟΗΕ, στη συνέχεια, τα «γνωστά-άγνωστα» κυκλώματα, τον χρησιμοποίησαν ως  προσωπείο και άλλοθι της αβουλίας τους να στέρξουν στην εδραίωση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας, που αποτελούν την πεμπτουσία του Χάρτη, απαξιώνοντάς τον σκόπιμα. Ποιός είναι ο απολογισμός των 66 χρόνων του ΟΗΕ; Αρχίζοντας από τον πόλεμο της Κορέας, του Βιετνάμ {για τον οποίον ο π. υπουργός άμυνας των ΗΠΑ ΜακΝαμάρα ομολόγησε ότι ήταν «τρομερό λάθος»}, Αφγανιστάν, Ιράκ, Βαλκάνια κ.λπ. και συνεχίζοντας με διάφορες εμφύλιες κ.ά. συρράξεις π.χ. στη Ρουάντα {όπου ο π. γγ του ΟΗΕ ομολόγησε την αποτυχία του Οργανισμού να την αποτρέψει}, και σε άλλες περιοχές, καθώς και στο σημερινό «ντόμινο» στη Μέση Ανατολή, το αποτέλεσμα είναι αποκαρδιωτικό. Τα προβλήματα διαιωνίζονται αντί να επιλύονται από τον αρμόδιο Οργανισμό, ενώ η «επίλυσή» τους ανατίθεται σε άλλους φορείς στα πλαίσια ενός φαύλου κύκλου διαπραγματεύσεων για διαπραγματεύσεις {π.χ. Παλαιστινιακό, Κυπριακό}, και η απειλή επανάληψης συγκρούσεων επικρέμαται έντονη, στην οποίαν προφανώς τα ίδια κυκλώματα επενδύουν ποικιλοτρόπως. {Είναι παρήγορο ότι τουλάχιστον ο υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας πρόσφατα επέκρινε την απραξία του Οργανισμού στο συνεχιζόμενο αιματοκύλισμα στη Συρία}. Αλλά και στη σημερινή δραματική  οικονομική κρίση {που προκάλεσαν τα ίδια ή συγγενή κυκλώματα} ο ΟΗΕ παραμένει άπραγος ενώ θα μπορούσε να παρέμβει και προσφέρει λύσεις. 
Το γενικότερο συμπέρασμα είναι ότι ο ΟΗΕ έχει παγιδευτεί στη χοάνη του ανταγωνισμού οργανωμένων συμφερόντων, που δεν εξυπηρετούν τους λαούς αλλά ειδικές τάξεις προνομιούχων. Και αποτελεί τραγική ειρωνεία ότι ενώ ο ΟΗΕ απαρτίζεται σήμερα από 193 κράτη, μια μικρή μειοψηφία, παραβιάζοντας το Χάρτη, κατορθώνει να διχάζει την πλειοψηφία με τα γνωστά αποτελέσματα. Οσον αφορά στην παρούσα οικονομική κρίση, οι υπεύθυνοι φορείς, συμπεριλαμβανομένου του ΔΝΤ, βρίσκονται σε ανακολουθία προς το Χάρτη του ΟΗΕ και την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου {ΟΔΔΑ}, γιατί το  μεν άρθρο 55 του Χάρτη αναφέρει την υποχρέωση του Οργανισμού «να εξασφαλίζει συνθήκες σταθερότητας και ευημερίας στα κράτη-μέλη», τα δε άρθρα 23 και 25 της ΟΔΔΑ αναφέρουν, αντίστοιχα, το «δικαίωμα κάθε ανθρώπου σε δίκαιη και ικανοποιητική αμοιβή, που να εξασφαλίζει σ’ αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια», και «το δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίζει στον ίδιο και την οικογένειά του υγεία και  ευημερία». Το δε περιβόητο ΔΝΤ, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Καταστατικού του οφείλει «να διαθέτει προσωρινά τους γενικούς πόρους του στα μέλη υπό επαρκείς εγγυήσεις ώστε να τους δώσει την ευκαιρία να διορθώσουν ανισορροπίες στο ισοζύγιο πληρωμών τους χωρίς να καταφεύγουν σε μέτρα που να είναι καταστροφικά για την εθνική ή διεθνή ευημερία». 
Προφανώς, όμως, ολόκληρο το Σύστημα του ΟΗΕ είναι θύμα πολιτικών και στρατηγικών σκοπιμοτήτων ορισμένων ισχυρών αδιαφορώντας για τα επικινδύνως για τους λαούς συσσωρευόμενα προβλήματα. Δεν είναι, συνεπώς, υψίστη ώρα όλα τα μέλη του ΟΗΕ να συνειδητοποιήσουν το καθήκον τους, να τον ενισχύσουν αποτελεσματικά για να μπορεί να εκπληρώνει την ιερή αποστολή του, ή να συνεχισθούν οι ανθρωποθυσίες και η γενικότερη παρακμή και καταστροφή ενώ οι λαοί θα αναφωνούν απεγνωσμένα το αρχαίο ελληνικό, τραγικό, «ΟΪΜΕ»; 

========================================================================
* Δημοσιεύθηκε στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» στις 5 Οκτωβρίου 2011

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ.....Του Νίκου Ι. Κωστάρα




Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης της αγοράς, στην καταναλωτική κοινωνία, στο στρόβιλο της αλλοτρίωσης, ξεπροβάλλει θετικά μια στροφή των νέων στις ρίζες του πολιτισμού μας, μια στροφή σ’ ένα πνεύμα που μας κρατάει ζωντανούς ως τόπος. Είναι το αντίρρευμα που αναζητά να κρατηθεί, να μην παρασυρθεί, ν’ ανακαλύψει την Ελλάδα που υπάρχει μέσα του για μια ανασύνταξη της ψυχής και του ελληνικού πνεύματος. Νοσταλγεί τις ελληνικές παραδόσεις που έχουν βαθιές ρίζες και κρατούν την οικογένεια και την κοινωνία μέσα από αιώνιες αξίες του ελληνορθόδοξου πολιτισμού.
            Και αυτό το αντίρρευμα ξεφυτρώνει από τα νιάτα, φιλτραρισμένο, αποβάλλοντας τα αρνητικά στοιχεία (δεισιδαιμονίες, θρησκευτικούς φανατισμούς και ξενόφερτους μηδενισμούς). Ονειρεύονται μιαν άλλη κοινωνία μέσα από το διάλογο, μέσα από την κρίση της οικογένειας και της κοινωνίας, αντιπαθώντας τον ξενόφερτο θόρυβο και τον κατευθυνόμενο αφελληνισμό από τα Μ.Μ.Ε. με την γκρίζα τηλεθέαση της διαφθοράς και της πολιτιστικής βαρβαρότητας. Άρχισαν οι νέοι να αντιλαμβάνονται την υποκρισία και τον φαρισαϊσμό αυτών που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Γι’ αυτό απέχουν από τις κομματικοποιήσεις, απεχθάνονται τους οπαδούς και αναζητούν τους πολίτες, αυτούς που βιώνουν την ελευθερία  και τη δημοκρατία μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση μας θέλει έλληνες και όχι αλλοτριωμένους. Η Ελλάδα ανήκει πραγματικά στη «Δύση» μόνον εφόσον ανήκει πραγματικά στους Έλληνες. Άλλο τι επιδιώκουν τα ξένα συμφέροντα αφού διαφαίνεται επιβουλή κατά του ελληνισμού μας. Μια υγιή κοινωνία τη σέβονται και την εκτιμούν όλοι, ενώ τη διαβρωμένη κοινωνία την υποτιμούν και την εκμεταλλεύονται αφού δεν έχει αντισώματα ν’ αντισταθεί. Αυτό ας το έχουν υπόψη τους οι Έλληνες. «Στο άριστο πολίτευμα, στην αληθινή δημοκρατία, πολίτης είναι εκείνος που άρχει και άρχεται, αποβλέποντας αποκλειστικά στην έντιμη ζωή» (Αριστοτέλης, «Πολιτικά»).
            Αντιλαμβάνονται οι νέοι ότι βάλλεται ο ελληνισμός εκ των έσω ακόμη και η παιδεία έχει χάσει τον προσανατολισμό της. Υποβαθμίζονται οι ελληνικές αξίες. Κάθε τι ελληνικό υποτιμάται ως αναχρονιστικό. Και μετά ζητάμε από τους νέους αξιοπρέπεια, δημοκρατική συμπεριφορά και αγωγή ακόμη και εθελοντισμό για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Χωρίς ελληνική ανατροφή μην ζητάτε τίποτε από τους νέους· χωρίς ελληνική παιδεία δεν θεμελιώνεται η τεχνολογία· χωρίς πίστη στις αξίες της ζωής δε νοείται μόρφωση. Αν δεν προσέξουμε τα νιάτα θα καταρρεύσει η ελληνική κοινωνία που ριζοκρατεί από την εποχή του Ομήρου. Για σκεφθείτε τις σοφές ομηρικές ρήσεις που γαλβάνισαν διαχρονικά την ελληνική παιδεία. «Ο Όμηρος την Ελλάδα πεπαίδευκεν», τονίζει ο Πλάτων. Κι αυτόν τον Όμηρο πάμε να αποκλείσουμε από τα ελληνικά σχολεία. «Τα αρχαία ελληνικά δεν είναι μια γλώσσα αλλά η ΓΛΩΣΣΑ» τονίζει ο Μάρτιν Χάϊντεγκερ.
            Και τα ξένα πανεπιστήμια ανατρέχουν στην κλασσική παιδεία. Όλοι οι μεγάλοι διανοητές γεύτηκαν την ελληνική σοφία. Και όπως τονίζει ο αξέχαστος Φώτης Κόντογλου: «Ελλάδα χωρίς ζωή ελληνική είναι Ελλάδα πεθαμένη. Για πρώτη φορά η νεότητα κατάλαβε πως έχει χρέος να σώσει τον πνευματικό χαρακτήρα της φυλής της και να μην την αφήσει στα νύχια των ανόητων και κούφιων που θέλουν την Ελλάδα χωρίς τίποτε ελληνικό, ούτε και τη γλώσσα της την ίδια». Στην Ενωμένη Ευρώπη δεν θα παρουσιαστούμε με τους προγόνους μας αλλά με τον εαυτό μας. Το αν θα επιζήσουμε ως έθνος θα εξαρτηθεί από το παρόν μας κι όχι από το παρελθόν μας. Από τον πνευματικό οπλισμό που θα δώσουμε στα νιάτα μας για να παλέψουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη διατήρηση του πολιτισμού μας αλλά και της ταυτότητάς μας.
            «Η τραγωδία της Ελλάδος δεν βρίσκεται στην καταστροφή ενός μεγάλου πολιτισμού αλλά στην απώλεια ενός μεγάλου οράματος» (Χένρυ Μίλλερ: «Ο Κολοσσός του Μαρουσιού»). Τα παιδιά διψούν για οράματα και ιδανικά και όχι για χρήματα και μερσεντές, διαφορετικά θα χάσουν την προσωπικότητά και την ταυτότητά τους. Θα χάσουν τον αστερισμό της δημιουργίας που λαμπρύνει τον ελληνικό πολιτισμό , την ελληνική παράδοση και το ελληνικό φιλότιμο.

Νίκος Ι. Κωστάρας

Το το επόμενο Συνέδριο της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής το καλοκαίρι του 2012


Με πρωτοβουλία του προέδρου της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής κ. Ευάγγελου Ποτάκη η Ανώτατη Διοίκηση της Π.Ο.Α. διοργάνωσε τον Αύγουστο στην Τρίπολη εκδήλωση-δεξίωση με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 80 χρόνων από την ίδρυση της ιστορικής οργάνωσης το 1931 στη Νέα Υόρκη, και με αφορμή το 71ο ετήσιο Εθνικό Συνέδριό της που θα διεξαχθεί στην πρωτεύουσα της Αρκαδίας το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου του 2012.
Σκοπός της εκδήλωσης ήταν η αλληλοενημέρωση της διοίκησης της Π.Ο.Α και των τοπικών αρχών της Αρκαδίας σχετικά με την προετοιμασία του επερχόμενου συνεδρίου, τις δραστηριότητες και τους στόχους της Ομοσπονδίας, αλλά και γενικότερα θέματα που απασχολούν την γενέτειρα Αρκαδία.
Την εκδήλωση συντόνισαν εκ μέρους της διοίκησης της Π.Ο.Α. ο Α’ Αντιπρόεδρος Ανδρέας Παπαντωνίου, ο πρώην πρόεδρος και πρόεδρος της Επιτροπής Νοσοκομείου, Δημήτρης Φίλιος και ο τέως πρόεδρος Γιώργος Σουρούνης.
Παραβρέθηκαν –μεταξύ άλλων- κορυφαίες προσωπικότητες της Αρκαδίας από τον πολιτικό, επιχειρηματικό και πνευματικό κόσμο, αξιωματούχοι της διοίκησης και μέλη της Π.Ο.Α.και εκπρόσωποι των τοπικών ΜΜΕ.
Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου, Πέτρος Τατούλης, ο αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας, Ευάγγελος Γιαννακούρας, ο βουλευτής Αρκαδίας και γενικός γραμματέας της Ν.Δ., Ανδρέας Λυκουρέντζος και ο Δήμαρχος Τρίπολης Γιάννης Σμυρνιώτης, ενώ παρέστησαν, επίσης, ο υποδιοικητής του Παναρκαδικού Νοσοκομείου Τάσος Μπούρας, ο διαπρεπής καθηγητής και συγγραφέας Τζον Αντον, ο εθνομουσικολόγος Σωτήρης Τσιάνης, η αρχαιολόγος και συγγραφέας Μαρία Βλασσοπούλου- Καρύδη, ο πρόεδρος της Διεθνούς Αρκαδικής Εταιρείας, τέως υφυπουργός Νίκος Καλτεζιώτης, ο τέως υφυπουργός Θεόδωρος Κασσίμης, ο συγγραφέας Πέτρος Σαραντάκος, οι επιχειρηματίες Νώντας Σπυρόπουλος και Γιώργος Χριστοδουλόπουλος, ο συγγραφέας και πρόεδρος της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Αεί Μαίναλον», Βασίλης Κουνέλης, ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Παναρκαδικής Συνομοσπονδίας Ιωάννης Λιαμπότης, ο πρόεδρος της Π.Ο. Αυστραλίας Χρήστος Τσιμόγιαννης και ο νέος πρόεδρος της Π.Ο. Ελλάδος, Χρήστος Τσούτσουβας.
Εκ μέρους της Π.Ο.Α. παραβρέθηκαν επίσης ο Ταμίας Γιάννης Χείλαρης, ο Κυβερνήτης της Ανατολικής Περιφέρειας Γιάννης Βέμης, ο πρώην πρόεδρος και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Νοσοκομείου, Χρήστος Βουρνάς, η υπεύθυνη της Νεολαίας Βικτώρια Θανούκου, ο πρώην Κυβερνήτης της Μεσοδυτικής Περιφέρειας Γιώργος Βουτυρίτσας, ο υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων Δημήτρης Πανάγος, ο κ. Γιώργος Τσιαγκούρης, μέλος της Επιτροπής Δημοσίων Σχέσεων, ο πρώην αντιπρόεδρος της Π.Ο.Α Γιάννης Σταματόπουλος και ο τέως κυβερνήτης της Μεσοδυτικής Περιφέρειας, Ταξιάρχης Σταματόπουλος.
Καλωσορίζοντας τους παρισταμένους ο Α’ Αντιπρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας, Ανδρέας Παπαντωνίου και αφού μετέφερε το θερμό χαιρετισμό του Προέδρου της Π.Ο.Α. κ. Ευάγγελου Ποτάκη, εκφράζοντας, παράλληλα, τη χαρά και τη συγκίνηση όλων για την επιστροφή στο γενέθλιο τόπο τους, αναφέρθηκε στην πολυεπίπεδη προσφορά της Ομοσπονδίας, κατά την ογδονταετή παρουσία της, στις ΗΠΑ και την Αρκαδία, με έμφαση στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο της Τρίπολης.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο κ. Παπαντωνίου στο History Project που φιλοδοξεί να υλοποιήσει η οργάνωση μέσα στα επόμενα χρόνια, με τη σύσταση επιτροπής υπό τους κυρίους Δημήτρη Φίλιο και Γιώργο Σουρούνη «που θα συγκεντρώσει το ιστορικό υλικό των Αρκάδων μεταναστών, εκδίδοντας τον τόμο της ιστορικής αναδρομής, με τη ζωή και τις επιτυχίες τους, αλλά και με την διαδρομή της ογδοντάχρονης ιστορίας της ομοσπονδίας μας.»
«Να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους, όσους έβαλαν έστω και ένα λιθαράκι, στα 80 χρόνια πορείας, της Παναρκαδικής. Που με την αγάπη, την ειλικρίνεια, τον δυναμισμό, τις ιδέες, τις αγωνίες, την ανιδιοτελή προσφορά, το μεράκι και το χρόνο που διέθεσαν, απογείωσαν την Παναρκαδική Ομοσπονδία Αμερικής, προσθέτοντας αίγλη και σεβασμό», τόνισε ο κ. Παπαντωνίου και συνέχισε:
«Έτσι και τώρα με ευθύνη, αγάπη αλλά και αγωνία για το νέο γίγνεσθαι της Ομοσπονδίας μας, οφείλουμε στους εαυτούς μας, στις νέες γενιές, αλλά και τους προγόνους μας, τον μέλλον αυτής της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας μας να το οδηγούμε με ασφάλεια σε νέες πρωτοβουλίες.»
Ο Α’ Αντιπρόεδρος της Π.Ο.Α. αναφέρθηκε επίσης στη δωρεά 100,000 δολαρίων αλλά και τη προσφορά ιστορικού υλικού, για τη δημιουργία του Ελληνικού Μουσείου Αμερικής, στο Σικάγο, στην αγορά και παράδοση διασωστικού οχήματος, στην οργάνωση «Καλοί Σαμαρείτες» του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στη Τρίπολη, καθώς και στην πρόταση του Προέδρου κ. Ποτάκη για την ανέγερση παγκόσμιου μνημείου αποδήμων Αρκάδων στη Τρίπολη, με πρωτοβουλία της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής και τη συνεργασία των αδελφών Ομοσπονδιών.
«Προχωράμε με νέα δεδομένα, απέναντι στις προκλήσεις της εποχή μας, που ελπίζουμε νά’ναι γόνιμα, εποικοδομητικά, με έμπνευση, παρουσία, συμμετοχή, ευθύνη και υπομονή», κατέληξε ο κ. Παπαντωνίου.
Ο κ. Παπαντωνίου μαζί με τον Ταμία της Π.Ο.Α. Γιάννη Χείλαρη θα είναι οι συμπρόεδροι της Οργανωτικής Επιτροπής του 71ου Εθνικού Συνεδρίου, με συνεργάτες στην Τρίπολη τους Θεόδωρο Τσάμη και Γιώτα Συψή.
Χαιρετίζοντας την εκδήλωση ο βουλευτής Αρκαδίας Ανδρέας Λυκουρέντζος χαρακτήρισε τα 80χρονα της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας ως έναν «πολύ σημαντικό σταθμό» και κάλεσε όλους να εργαστούν με ενότητα και ομοψυχία για το καλό της πατρίδας και της Αρκαδίας. Απηύθυνε δε θερμή παράκληση στους εκπροσώπους της οργάνωσης «να κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα για το μέλλον, να εντάξουμε περισσότερους νέους».
Αναφερόμενος τέλος στο 71ο Εθνικό Συνέδριο τόνισε χαρακτηριστικά ότι είναι «ένα συνέδριο που μας καλεί να σκεφτούμε νηφάλια και ψύχραιμα το μέλλον του τόπου μας και την ευθύνη όλων να το υπηρετήσουμε».
Ο Δήμαρχος Τρίπολης Γιώργος Σμυρνιώτης επισήμανε από την πλευρά του ότι «αυτός ο τόπος έχει περάσει πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις από αυτές που σήμερα βιώνει» και απευθυνόμενος στους ομογενείς Αρκάδες τόνισε ότι «εσείς, δίνετε το παράδειγμα του πως μπορεί να επιβιώσει και να μεγαλουργήσει ο Ελληνας». «Μπορούμε να πορευτούμε μαζί σε μια πορεία που θα σημάνει ένα νέο ξεκίνημα για αυτόν εδώ τον τόπο», κατέληξε ο κ. Σμυρνιώτης.
Ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης, με τη σειρά του, χαρακτήρισε ως «πολύ σημαντική» την απόφαση της Π.Ο.Α. να διεξαχθεί το 71ο συνέδριό της στην Τρίπολη, «είναι μια απόφαση», είπε, «η οποία ουσιαστικά έρχεται να λειτουργήσει καταλυτικά σε δύσκολους καιρούς για την πατρίδα μας».
«Στην χώρα μας δεν υπάρχει καιρός για ωραιοποιήσεις.... Πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι και πρέπει να το αποδείξουμε εμπράκτως ότι μπορούμε και σ’ αυτό το επίπεδο της κατάπτωσης, να ξαναγεννηθούμε, να ξανανορθώσουμε το ανάστημά μας έτσι όπως το έκαναν οι προηγούμενες γενιές σε δύσκολες στιγμές της Ιστορίας της Ελλάδας», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Τατούλης.
Δήλωσε δε σίγουρος ότι ο τόπος μπορεί να βγει από την κρίση με «πάρα πολλή δουλειά, καθαρές αποφάσεις και ενεργοποίηση όλων των δυνάμεων του Ελληνισμού.»
Στη συνέχεια, για τη δωρεά των 100,000 δολαρίων στο Ελληνικό Μουσείο που εγκαινιάζεται στο Σικάγο στο τέλος του 2011, ενημέρωσε ο πρόεδρος της αρμόδιας επιτροπής της Π.Ο.Α, Χρήστος Σώτος, ενώ για τη λειτουργία και τα προβλήματα του Αρκαδικού Χωριού μίλησε ο κ. Γιώργος Βουτυρίτσας, πρώην Κυβερνήτης της Μεσοδυτικής Περιφέρειας της Π.Ο.Α.
Για το Παναρκαδικό Νοσοκομείο, το οποίο αποτελεί ιδιοκτησία της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής ενημέρωσε ο τέως πρόεδρος κ. Γιώργος Σουρούνης, ο οποίος στάθηκε ιδιαίτερα στην ιδέα της ανέγερσης ενός νέου, σύγχρονου νοσοκομείου που θα ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες. «Σ’ αυτό χρειαζόμαστε τη συμβολή όλων. Ολοι μαζί μπορούμε και πρέπει να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε άμεσα το νοσοκομείο τώρα, να προστεθούν και άλλες κλινικές και να αρχίσουμε να χτίζουμε ένα νέο νοσοκομείο», είπε χαρακτηριστικά.
Η εκδήλωση έκλεισε με χαιρετισμό του πρώην προέδρου της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας, και προέδρου της Επιτροπής Νοσοκομείου, Δημήτρη Φίλιου, ο οποίος ευχαρίστησε όλα τα μέλη και τους εκπροσώπους των διαφόρων φορέων της Αρκαδίας για την παρουσία τους στην εκδήλωση. «Αναζητούμε όλοι μαζί μια κοινή πορεία για την γενέτειρα, την πατρίδα που τόσο αγαπάμε, την πατρίδα που έχει πληγωθεί τα τελευταία χρόνια και έχουμε πληγωθεί και εμείς οι απόδημοι», τόνισε.
Ο κ. Φίλιος αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο History Project, στο «τιτάνιο», όπως το χαρακτήρισε έργο, «να συγκεντρωθεί το υλικό και να καταγραφεί η ιστορία των Αρκάδων της Αμερικής και της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής καθώς και η συμβολή τους στην οικονομική και πνευματική ανάπτυξη της Αρκαδίας».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στη συνεργασία και την ανάπτυξη συνεργειών της Παναρκαδικής με άλλους φορείς όπως ο τοπικός «Αεί Μαίναλον», η Διεθνής Αρκαδική Εταιρία, αλλά και ο Σύλλογος Ελλήνων Γιατρών Νέας Υόρκης και η Ομοσπονδία Ελληνικών Ιατρικών Συλλόγων Αμερικής – Καναδά.
Τέλος, θερμές ευχαριστίες απηύθυνε ο κ. Φίλιος στον επιχειρηματία Νώντα Σπυρόπουλο για την ευγενική χορηγία των κρασιών για τις ανάγκες της εκδήλωσης.



Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Φέτος προτάθηκε από την «Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών» για Nobel λογοτεχνίας, ο δικός μας, ο Αρκάς Ηλίας Σιμόπουλος


ΣΙΓΑ!  Η… (ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ) ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ!


Γράφει ο Ι. Γ. Ασημακόπουλος

Το βραβείο Nobel που δίνεται κάθε χρόνο σε κορυφαίους επιστήμονες και λογοτέχνες, είναι η ανώτατη διάκριση που μπορεί να λάβει κανείς παγκοσμίως. Βέβαια στη διαδικασία αξιολόγησης των βραβείων, ειδικά αυτών της ειρήνης  και της λογοτεχνίας, χωράει πολύ κουβέντα, αφού υπεισέρχονται σχεδόν πάντα πολιτικές σκοπιμότητες. Έτσι είδαμε να παίρνουν το Nobel  ειρήνης πρόεδροι των ΗΠΑ και πρωθυπουργοί του Ισραήλ, που καμιά σχέση δεν είχαν με την ειρήνη. Είδαμε να απονέμεται σε Κινέζο συγγραφέα το βραβείο λογοτεχνίας, μόνο και μόνο επειδή εναντιώθηκε στο καθεστώς. Αυτά συμβαίνουν. Όμως ακόμα και μια πρόταση για Nobel έχει τεράστια αξία και ίσως, δεδομένων των σκοπιμοτήτων, έχει μεγαλύτερη αξία από ο ίδιο το βραβείο.

Φέτος προτάθηκε από την καθ’ ύλην αρμόδια «Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών» για Nobel λογοτεχνίας, ο δικός μας, ο Κραμποβίτης, Ηλίας Σιμόπουλος. Ο τελευταίος εν ζωή  από τη γενιά των μεγάλων ποιητών, που φεύγοντας αφήνουν πίσω το έργο τους, χωρίς όμως αντικαταστάτες.
Η πρόταση του Ηλία Σιμόπουλου για Nobel μας χαροποίησε και μας έκανε ξεχωριστά υπερήφανους, γιατί τυχαίνει να είναι συμπατριώτης μας. Αντί οι τοπικοί  Ταγοί, να «γκρεμίσουν τα τείχη»  και γιατί όχι, να ματαιώσουν -δεδομένης της κρίσης- μια από τις πολλές παραστάσεις καραγκιόζη που έδωσαν αυτό το καλοκαίρι και να χρηματοδοτήσουν μια εκδήλωση προς τιμήν του μεγάλου αυτού ανδρός και  να  του αφιερώσουν το πολιτιστικό καλοκαίρι, (δεν είχαμε μέχρι τώρα και προφανώς δεν θα έχουμε στο μέλλον τέτοιες υποψηφιότητες)  περιορίστηκαν σε ένα ξερό ψήφισμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, που όχι μόνο δεν μπήκαν στον κόπο να του  το επιδώσουν, αλλά ούτε καν να το στείλουν ταχυδρομικώς, μέχρι τώρα που μιλάμε, μισό και πλέον χρόνο μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας.
Σημειωτέον ο ποιητής όπως κάθε χρόνο και φέτος τον Αύγουστο, για ένα εικοσαήμερο ήταν στην γενέτειρα του τον Κραμποβό, όπου θα μπορούσαν οι «αφέντες» της εξουσίας να τον επισκεφθούν έστω τυπικά. Όμως δεν το έπραξαν. Παρότι εκπρόσωπος του Δημάρχου παρευρέθηκε και χαιρέτησε στο πανηγύρι του χωριού στις 23 Αυγούστου, «του διέφυγε» να χαιρετήσει τον ποιητή.
Βέβαια ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και ο κ. Δήμαρχος ήταν απασχολημένοι με άλλα, μείζονος σημασίας θέματα, όπως η μεθόδευση απόσπασης ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου για ίδρυση φυλακών στην περιοχή και το πέτυχαν. Δεν θα μπορούσαν  να αφήσουν λοιπόν τις φυλακές και να τρέχουν για τον πολιτισμό και την ποίηση!!!
Σε σχετική ερώτηση που ετέθη στον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου για το αν υλοποιήθηκε η απόφαση για τον Ηλία Σιμόπουλο, απάντησε ότι περιμένει να ανοίξουν τα σχολεία και να κάνουν μια εκδήλωση με μαθητές και καθηγητές. Δηλαδή μια σχολική εκδήλωση και ξεμπερδέψαμε.
Είναι αλήθεια ότι ο ποιητής στα 98 του χρόνια, μετά από μια λαμπρή πορεία 80 χρόνων στο χώρο των γραμμάτων και της ποίησης, όταν έχει μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες στον κόσμο, έχει τύχει παγκόσμιας αναγνώρισης και έχει τιμηθεί από πολλά κράτη και πανεπιστήμια, το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτόταν είναι η συμπεριφορά των τοπικών αρχών. Άλλωστε και ο ίδιος γνωρίζει καλά πως «κανένας Άγιος δεν άγιασε στον τόπο του». Το ζήτημα είναι πώς εκμεταλλεύονται οι ταγοί αυτό το θησαυρό προς όφελος του τόπου μας.
Αξίζει να σημειωθεί, πως όταν έγινε γνωστή η υποψηφιότητα του Ηλία Σιμόπουλου στη Σουηδία, ο καθηγητής και λογοτέχνης Τάσος Εγγλέζος  μετάφρασε στα Σουηδικά την πρόσφατη ποιητική συλλογή του ποιητή «Ράθυμες  ώρες» που εκδόθηκε και κυκλοφόρησε στις αρχές του χρόνου από τις εκδόσεις «ΕΠΙΛΟΓΗ» στη Μεγαλόπολη, την οποία παρουσίασε σε πανηγυρική εκδήλωση στους Έλληνες και στους Σουηδούς, η Ελληνική Πολιτιστική Στέγη Σουηδίας στη Στοκχόλμη, με τίτλο «Latsidans Stunder…».
 Όταν η (ιδιαίτερη) πατρίδα κοιμάται, άλλοι γράφουν ιστορία….

Υ.Γ. Ας με συγχωρέσει ο Ηλίας Σιμόπουλος για την πρωτοβουλία μου να γράψω αυτό το άρθρο. Ξέρω πως θα αισθανθεί άβολα διαβάζοντάς το, τόσο σεμνός και τόσο ταπεινός που είναι. Όμως ας μου επιτρέψει. Δεν το κάνω για τη δική του αναγνώριση, αφού δεν την έχει ανάγκη, ούτε για αποκατάσταση του δικαίου που πάλι δεν το έχει ανάγκη, γιατί είναι παγκόσμια δικαιωμένος και καταξιωμένος. Το κάνω για την ιδιαίτερη πατρίδα μου, που επιτέλους θα πρέπει κάποια στιγμή να πάψει «να τρώει τα παιδιά της». 

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Ο Νοματαίος στο Λεβίδι Αρκαδίας...


Την Παρασκευή 19  Αυγούστου και ώρα 20.00  μ.μ.  θα γίνε ι παρουσίαση
του μυθιστορήματος Νοματαίος του Βασίλη Κουνέλη στο καφενείο
«Ευφρόσυνες Γεύσεις» στο Λεβίδι Αρκαδίας.
Για το βιβλίο θα μιλήσε ι ο εκδότης του Αρκαδικού Βήματος Πάνος Αϊβαλής.


Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Ο Ελληνισμός της Ουκρανίας


Η άνοιξη για τους Έλληνες της Ουκρανίας

Μετά τις ραγδαίες αλλαγές που άρχισαν να συντελούνται από το 1989 και μετέπειτα, στην Ουκρανία, όπως και σε όλη την Σοβιετική Ένωση αναζωογονήθηκε το ελληνικό κίνημα. Στις 25 Ιανουαρίου 1989 στη Μαριούπολη, ιδρύθηκε ο πρώτος ελληνικός σύλλογος. Ως πρωταρχικός σκοπός του, τέθηκε η αναγέννηση της ελληνικής διαλέκτου της Μαριούπολης και η εκμάθηση της νέας ελληνικής γλώσσας.


Τοπικές ενδυμασίες
Στις 25 Μαρτίου 1989 στη Μαριούπολη για πρώτη φορά γιορτάστηκε η Μέρα της Ανεξαρτησίας της Ελλάδος, χρειάστηκε όμως γίνουν πολλές διαπραγματεύσεις με το δημαρχείο και τη Μόσχα, για να επιτραπεί η έκθεση στη σκηνή της ελληνικής σημαίας και να ακουστεί δημόσια ο εθνικός ύμνος της Ελλάδος. Στη γιορτή αυτή είχαν έρθει Έλληνες από τα γύρω χωριά, οι οποίοι χόρευαν στη διάρκεια της συναυλίας τους ελληνικούς χορούς. Μετά από τη συναυλία, οι άνθρωποι αγκαλιάζονταν και έκλαιγαν: για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες, από τη σκηνή ακουγόταν η μητρική τους γλώσσα.

Το 1989 ξεκινάει και η μεγάλη προσπάθεια για την ίδρυση στην πόλη εκπαιδευτικού ιδρύματος με διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας. Αποστέλλονταν αιτήσεις στις αρμόδιες υπηρεσίες όλων των βαθμίδων, ενώ τα δραστήρια μέλη του κινήματος συμμετείχαν σε διάφορες διασκέψεις για τις εθνικές μειονότητες όπου προέβαλαν τα αιτήματά τους. Αποτέλεσμα ήταν να ιδρυθεί το 1991στη Μαριούπολη το Κολέγιο Ανθρωπιστικών Σπουδών, το οποίο σύντομα αναπτύχθηκε σε Ινστιτούτο, το οποίο διαδραματίζει και σήμερα πρωτεύοντα ρόλο στην υπόθεση αναγέννησης του ελληνισμού στην Ουκρανία.

Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Σπουδών Μαριούπολης
 Από το ελληνικό σύλλογο, είχε συσταθεί επίσης μια ομάδα εργασίας για την επιστροφή στη Μαριούπολη του ιστορικού της ονόματος, καθώς από το 1945 έφερνε την ονομασία «Ζντάνοβ», που ήταν το όνομα ενός από τους στενούς συνεργάτες του Στάλιν. Έτσι, από τον Ιανουάριο του 1989, η πόλη έπαψε να ονομάζεται Ζντάνοβ, καθώς επιστράφηκε η ιστορική της ονομασία.

Το 1990 η Μαριούπολη έγινε ο τόπος διεξαγωγής του επιστημονικού συνεδρίου με θέμα «Τα αναγνώσματα του Αριστοτέλη», στο οποίο μετείχε ο καθηγητής του Πανεπιστημίων Αθηνών, Βασίλειος Κύρκος, ο οποίος στη συνέχεια διοργάνωσε σεμινάρια ελληνικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων για τους δασκάλους από την Μαριούπολη.

Το 1991 πραγματοποιήθηκαν τα πρώτα καλλιστεία για καλλονές ελληνικής καταγωγής «ΑΦΡΟΔΙΤΗ».

Από το 1992 έως το 2000 στον τοπικό δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό, δυο φορές το μήνα μεταδίδονταν η εκπομπή «ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ». Από το 1992 έως 1995 στην πόλη Ντονέτσκ εκδίδονταν η εφημερίδα «ΛΟΓΟΣ», ενώ από το 1994 άρχισε να κυκλοφορεί η εφημερίδα «ΧΡΟΝΟΣ» του ελληνικού συλλόγου της Μαριούπολης.

Ελληνικοί Σύλλογοι Ουκρανίας

Το 1995 συστάθηκε η Ομοσπονδία των ελληνικών συλλόγων της Ουκρανίας με κεντρικά γραφεία στη Μαριούπολη. Σήμερα η Ομοσπονδία αριθμεί πάνω από 90 μέλη, κυρίως ελληνικούς συλλόγους σε όλη την Ουκρανία και έχει δικό της δημοσιογραφικό όργανο, την εφημερίδα «ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ».

Από τον Οκτώβρη του 1996, άρχισε να λειτουργεί στη Μαριούπολη το Προξενείο της Ελλάδας.

Σήμερα στα 23 σχολεία της Μαριούπολης και σε όλα τα ελληνικά χωριά διδάσκεται η ελληνική γλώσσα. Κάθε χρόνο διεξάγονται δημοτική και πανουκρανική μαθητικές ολυμπιάδες στην ελληνική γλώσσα.

Εκδίδονται βιβλία πάνω στα θέματα της ιστορίας, πολιτισμού και λογοτεχνίας των ελλήνων της Αζοφικής. Λειτουργούν λαογραφικά συγκροτήματα στα χωριά και πόλεις με συμπαγή ελληνικό πληθυσμό.


H Eταιρεία Eλλήνων Συγγραφέων Γερμανίας


H Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων της Γερμανίας (ΕΕΣΓ), είναι 
η φυσική συνέχεια της Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων 
Γερμανίας, που ιδρύθηκε το 1998.
Από το ξεκίνημά της το 2006, η (ΕΕΣΓ), που σήμερα αριθ-
μεί περισσότερα από τριάντα μέλη, οργανώνει λογοτεχνικές 
αναγνώσεις, ακόμη και σε σχολεία, όπου μέσα από την πα-
ρουσίαση αποσπασμάτων έργων, παρέχεται η δυνατότητα να 
συζητηθούν θέματα γενικής παιδείας και μόρφωσης.
Τα θέματα της ξενοφοβίας και της αναγνώρισης των μετα-
ναστευτικών δικαιωμάτων εντάσσονται σ’ αυτό το πλαίσιο και 
έχουν απασχολήσει έντονα τα μέλη της Εταιρείας.
Ενδιαφέρουσα ήταν η ιδέα που είχε η ΕΕΣΓ, τον περασμένο 
Νοέμβριο, όταν διοργάνωσε στο Ντίσελντορφ ανάγνωση 
λογοτεχνικών κειμένων (στα ελληνικά και στα γερμανικά), εν 
κινήσει, μέσα σε ένα παλιό τραμ, τις δεκαετίας του ΄60. Το 
τραμ κυκλοφόρησε με ειδική άδεια των αρμοδίων αρχών, για 
τρεις ώρες, στην γερμανική πόλη, με οδηγό έναν Έλληνα με-
τανάστη. Συμβολικά, το τραμ έφερε τον αριθμό 50, τη χρονιά 
δηλαδή που πήγαν επίσημα οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες 
στη Γερμανία.

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Εξελέγη ο νέος Πρόεδρος της ΑΧΕΠΑ


Ειδήσεις



Φωτογραφία Ahepa








Τον νέο Πρόεδρο της ΑΧΕΠΑ, της μεγαλύτερης Ελληνοαμερικανικής οργάνωσης που αριθμεί περισσότερα από 3 εκατ. μέλη, έλληνες και φιλέλληνες, επέλεξαν οι συμμετέχοντες στο 89ο ετήσιο συνέδριο της οργάνωσης που πραγματοποιήθηκε στο Μαϊάμι.
Στο πηδάλιο της σημαντικότερης Ελληνοαμερικανικής οργάνωσης, μέχρι το καλοκαίρι του 2012, θα βρίσκεται ο καθηγητής Γιάννης Γροσσομανίδης.
Ο κ. Γροσσομανίδης είναι μέλος της ΑΧΕΠΑ τα τελευταία 27 χρόνια και έχει υπηρετήσει στο παρελθόν σε ηγετικές θέσεις της οργάνωσης, συμπεριλαμβανομένων και δύο θητειών που διετέλεσε ως Επίτιμος Αντιπρόεδρος και Επίτιμος Γραμματέας.
Κατά την ανακήρυξη του σε Επίτιμο Πρόεδρο ο Γιάννης Γροσσομανίδης τόνισε ότι «Είναι πραγματική τιμή να επιλεγώ Πρόεδρος της ΑΧΕΠΑ. Είναι ξεκάθαρο ότι αντιμετωπίζουμε αρκετές προκλήσεις. Οι Ελλάδα και τα αδέρφια μας εκεί βιώνουν μια οικονομική κρίση άνευ προηγουμένου, η Κύπρος πιέζεται να προβεί σε διακανονισμό, η δεινή κατάσταση του Οικουμενικού Πατριαρχείου παραμένει και οι ανάγκη για εθελοντική προσφορά στις κοινότητες μας είναι μεγαλύτερη από ποτέ».
Συνεχίζοντας ο κ. Γροσσομανίδης επεσήμανε ότι «περιμένω με ανυπομονησία να δουλέψω μαζί με το διοικητικό συμβούλιο της οργάνωσης και τα μέλη μας σε ολόκληρο τον κόσμο για να ξεπεράσουμε αυτές τις προκλήσεις, να θέσουμε νέους στόχους και να διατηρήσουμε την ΑΧΕΠΑ στο σταθερό δρόμο που έχουν χαράξει οι προκάτοχοι μου με προσήλωση στην αποστολή μας».
Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της ΑΧΕΠΑ έχει αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο του Ρόουντ Άϊλαντ με πτυχίο στη φαρμακολογία, εργάζεται στην περιοχή ως φαρμακοποιός, ενώ έχει διατελέσει και Πρόεδρος του Συλλόγου Φαρμακοποιών του Ρόουντ Άϊλαντ για ένα έτος.
Είναι μέλος της ορθόδοξης εκκλησίας της Αγίας Τριάδας στο Νόργουιτς, οι γονείς του και οι δύο είναι μέλη της ΑΧΕΠΑ, ενώ η αρραβωνιαστικιά του Άννα-Ελένη Παναγάκος ανακηρύχτηκε Γενική Γραμματέας της οργάνωσης γυναικών, Κόρες της Πηνελόπης, που είναι θυγατρική της ΑΧΕΠΑ.

Έκλεισαν δύο ελληνικά σχολεία στη Νέα Υόρκη


Ειδήσεις

Φωτογραφία Δ. Μανής, VOA / Greek
Κλείνει λόγω έλλειψης μαθητών, αλλά και οικονομικής κρίσης το Ελληνικό σχολείο της κοινότητας των Τριών Ιεραρχών στο Μπρούκλιν. Πρόκειται για ένα ιστορικό σχολείο που ιδρύθηκε πριν από σαράντα χρόνια. Σπούδασε και δίδαξε σε χιλιάδες ελληνόπουλα την ελληνική γλώσσα, τον ελληνικό πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα. Είναι το δεύτερο ελληνικό σχολείο που κλείνει για πάντα τις πόρτες του, μια και δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις οικονομικές υποχρεώσεις του. Πριν από λίγες εβδομάδες έκλεισε και το ελληνικό σχολείο της κοινότητας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Κορόνα της Νέας Υόρκης.
Κάτοικοι της περιοχής τόσο της Κορόνας, όσο και του Μπρούκλιν υποστηρίζουν πως αν και επιζητούν την συνέχιση του σχολείου δεν υπάρχουν νέοι άνθρωποι για να το υποστηρίξουν.
Αξίζει να σημειωθεί πως τα τελευταία χρόνια στα ελληνικά αυτά σχολεία υπήρχαν ελάχιστοι έλληνες μαθητές, ενώ οι περισσότεροι ήταν ρώσοι, ουκρανοί, κινέζοι αλλά και μουσουλμάνοι.

*από το:


http://www.voanews.com/greek/news/GreekSchools-NY-125195324.html

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Αντίο στον Μιχάλη Κακογιάννη


«Έφυγε» σε ηλικία 89 ετών ο Έλληνοκύπριος σκηνοθέτης και ηθοποιός, Μιχάλης Κακογιάννης. Την τελευταία του πνοή άφησε στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου είχε εισαχθεί πριν από δέκα ημέρες με αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα.

Ο γεννημένος Κύπριος, αλλά αυτοπροσδιοριζόμενος Φιλέλλην, ο πατέρας του διασημότερου Έλληνα του Ζορμπά και της διασημότερης Ελληνίδας της Στέλλας, μα περισσότερο, ο σκηνοθέτης που «έβαλε» τον Ευριπίδη στην οθόνη και ταυτόχρονα την Ελλάδα στην παγκόσμια ιστορία του κινηματογράφου έφυγε σήμερα. 25 Ιουλίου 2011.Ο Μιχάλης Κακογιάννης γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου, στις 11 Ιουνίου του 1921, και σπούδασε Νομική, Δραματικές Τέχνες και σκηνοθεσία στο Λονδίνο. Σχεδόν ολόκληρο το διάστημα που βρισκόταν στο Λονδίνο, εργάστηκε στην ελληνική υπηρεσία του BBC, στην αρχή ως μεταφραστής και εκφωνητής, και αργότερα, σε ηλικία μόλις 22 χρόνων, ανέλαβε τη διεύθυνση της «Κυπριακής Ώρας».Το 1947, ξεκίνησε την καριέρα του στο Θέατρο της Αγγλίας ως ηθοποιός, γρήγορα όμως τον κέρδισε η σκηνοθεσία και το 1953 ήρθε στην Ελλάδα. Το 1954, με την κινηματογραφική ταινία «Κυριακάτικο Ξύπνημα», ο Μιχάλης Κακογιάννης έκανε την αρχή της διεθνούς σκηνοθετικής του καριέρας. Η «Στέλλα», το «Κορίτσι με τα μαύρα», το «Τελευταίο ψέμα» η τριλογία του: «Ηλέκτρα», «Τρωάδες» και «Ιφιγένεια» και ο «Ζορμπάς» είναι μερικές μόνο από τις ταινίες του που διαγωνίστηκαν και προβλήθηκαν στα εγκυρότερα φεστιβάλ παγκοσμίως και απέσπασαν πολλά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις. Στις ταινίες του συνεργάστηκε με μεγάλους Έλληνες ηθοποιούς, αλλά και με γνωστούς και καταξιωμένους ηθοποιούς της Αμερικής και της Ευρώπης. Πέρα από τη σκηνοθεσία στον κινηματογράφο, σε εγχώριες αλλά και διεθνείς συμπαραγωγές, ο Μιχάλης Κακογιάννης σκηνοθέτησε πολλές θεατρικές παραστάσεις και παραστάσεις όπερας στην Ελλάδα, τις Η.Π.Α., τη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Έχει, επίσης, γράψει και έχουν εκδοθεί σενάρια και μεταφράσεις κινηματογραφικών και θεατρικών έργων, ενώ έγραψε και στίχους γνωστών ελληνικών τραγουδιών.Έργο του Μιχάλη Κακογιάννη είναι και ο νυχτερινός φωτισμός των μνημείων της Ακροπόλεως, τον οποίο εκείνος πρώτος οραματίσθηκε και για την επίτευξη του οποίου ίδρυσε το σύλλογο «Οι Φίλοι της Αθήνας», εξασφαλίζοντας τις υπηρεσίες του διάσημου Γάλλου φωτιστή Pierre Bideau και αναλαμβάνοντας τη χρηματοδότηση όλων των απαραίτητων μελετών.Το 2004, ο Μιχάλης Κακογιάννης συνέστησε το κοινωφελές ίδρυμα με την επωνυμία «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης» με σκοπό τη μελέτη, υποστήριξη και διάδοση των τεχνών του θεάτρου και του κινηματογράφου, καθώς και την καταγραφή και διαφύλαξη των δημιουργημάτων των τεχνών αυτών, ενώ το φθινόπωρο του 2009 αναμένεται η έναρξη λειτουργίας του Πολιτιστικού Κέντρου του Ιδρύματος που βρίσκεται στην οδό Πειραιώς 206, στον Ταύρο.Για την προσφορά και το έργο του, ο Μιχάλης Κακογιάννης τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις στην Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό.

Έχει τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Χρυσού Φοίνικα (Ελλάδα), τον Ταξιάρχη των Γραμμάτων και Τεχνών (Γαλλία), τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Μακαρίου του Γ’ (Κύπρος) και το Special Grand Prix of the Americas (Μόντρεαλ). Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του στο έθνος, από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το συνολικό έργο του, για έργο ζωής στα Ιεροσόλυμα, για έργο ζωής από το American Hellenic Institute στην Ουάσιγκτον και στο Κάιρο. Ανακηρύχθηκε Επίτιμος Δημότης στη Λεμεσό, στο Montpellier (Γαλλία) και στο Ντάλας (Τέξας, Η.Π.Α.) και αναγορεύτηκε Διδάκτωρ Τεχνών στο Columbia College (Σικάγο, Η.Π.Α.), Επίτιμος Διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου καθώς και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

(Πηγή φωτογραφίας: eurokinissi)

Mon, 25/07/2011 - 11:48 — Mediasoup

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Ομογενείς της Νέας Υόρκης συμπαραστέκονται στον ελληνικό λαό

Ειδήσεις

Παρασκευή, 17 Ιουνίου 2011

Σε διαδήλωση συμπαράστασης κατέβηκαν οι  έλληνες που ζουν και εργάζονται στην Νέα Υόρκη.
Φωτογραφία Α. Κρικέλη
Σε διαδήλωση συμπαράστασης κατέβηκαν οι έλληνες που ζουν και εργάζονται στην Νέα Υόρκη.


Διαδήλωση συμπαράστασης στον ελληνικό λαό διοργάνωσαν έξω από το Ελληνικό Προξενείο στην Νέα Υόρκη την Παρασκευή το πρωί , έλληνες που ζουν και εργάζονται στην Αμερικανική μεγαλούπολη. Αν και δεν υπήρξε μεγάλη συμμετοχή ήταν μια ειρηνική συμβολική παρουσία ενώ μοιράστηκαν στους περαστικούς δελτία τύπου στην αγγλική γλώσσα που εξηγούσαν την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα.

Μιλώντας στην Ελληνική Υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής ο δημοσιογράφος Νίκος Νοταρίδης, ένας εκ των διοργανωτών, είπε: «Νοιώθω έστω και συμβολικά πως κάνω κάτι και εγώ για την πατρίδα μου που κινδυνεύει να υποδουλωθεί και να αφανιστεί». Απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε πως δεν υπήρξε μεγάλη συμμετοχή γιατί δεν υπήρχε χρόνος να ενημερωθούν οι ομογενείς.

Ελένη Γκιώκα
Α. Κρικέλη
Ελένη Γκιώκα

Σε δηλώσεις της στην Φωνή της Αμερικής η κοινωνιολόγος Ελένη Γκιώκα της διοργανωτικής επιτροπής, είπε: «Είναι ένα αυθόρμητο κάλεσμα, ακομμάτιστο, αχρωμάτιστο, άκρως ελληνικό, μια φωνή να εκφράσουμε την μεγάλη αγανάκτηση μας , που βλέπουμε να μην γίνεται τίποτα έξω από τα σύνορα της Ελλάδος. Πήραμε λοιπόν την πρωτοβουλία, μια επιτροπή εντελώς ανεξάρτητων πολιτών, να διασπείρουμε την είδηση και να διαμαρτυρηθούμε και εμείς, και να συμπαρασταθούμε στα αδέλφια μας στην Ελλάδα. Είμαστε ενάντια στο ξεπούλημα της χώρας μας και αποφασίσαμε σήμερα να εντείνουμε την διαμαρτυρία μας εδώ έξω από το Ελληνικό Προξενείο. Ξέρουμε ότι στο κάλεσμα μας ανταποκρίθηκε και η Χάγη, όπου αυτή την στιγμή γίνεται αντίστοιχη συγκέντρωση στο εκεί Ελληνικό Προξενείο. Θα συνεχίσουμε έως ότου ξαναγίνει η πατρίδα μας ελεύθερη, περήφανη και πατρίδα όλων των Ελλήνων».

Ο Ευάγγελος Σταματόπουλος , μέλος της διοργανωτικής επιτροπής, μας δήλωσε: «Είμαι εδώ για να συμπαρασταθώ στους αδελφούς μας Έλληνες στην Ελλάδα και να διαμαρτυρηθούμε στην ελληνική κυβέρνηση για την παραχώρηση των Εθνικών μας δικαιωμάτων αλλά και για να προστατεύσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα».

Εμμανουήλ Λαμπράκης
Α. Κρικέλη
Εμμανουήλ Λαμπράκης

Με την σειρά του, ο Ιατρός Χειρούργος Εμμανουήλ Λαμπράκης γνωστοποίησε στην Ελληνική Υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής πως σύντομα η παγκόσμια ελληνική οργάνωση END θα γνωστοποιήσει θέσεις και προτάσεις της.

Συγκεκριμένα ανέφερε πως «οι Έλληνες της Αμερικής, αλλά και όλου του κόσμου, που είναι οργανωμένοι στην οργάνωση END,η οποία σημαίνει Τέλος στο Εθνικό Χρέος, είναι έτοιμοι να παράσχουν στους δανειστές εγγυήσεις για τα χρήματα τους και να κανονίσουν τις δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδος , ούτως ώστε να μπορεί η χώρα να απελευθερωθεί άμεσα από τον ζυγό του Μνημονίου. Στις επόμενες ημέρες θα έχουμε τα έγγραφα στα χέρια μας» κατέληξε ο κ. Λαμπράκης.

Θεόδωρος Καριώτης
Α. Κρικέλη
Θεόδωρος Καριώτης

Στην διαμαρτυρία συμμετείχε και ο Ακαδημαϊκός Θεόδωρος Καριώτης από το Πανεπιστήμιο του Μέρυλαντ, ο οποίος μιλώντας στην Ελληνική υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής είπε μεταξύ άλλων: «Νομίζω η συμπαράσταση των απόδημων Ελλήνων είναι πολύ σημαντική σήμερα που η πατρίδα μας περνά τις πιο κρίσιμες στιγμές μετά τον εμφύλιο πόλεμο της δεκαετίας του 1940, όπου τα προβλήματα συνεχώς μεγαλώνουν και μεγεθύνονται».

Μετά την συγκέντρωση, επιτροπή παρέδωσε Ψήφισμα στην Γενική Πρόξενο με σκοπό να ενημερωθεί και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

http://www.voanews.com/greek/news/Greece-New-York-124110744.html

Τελευταίες Ειδήσεις