ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΩΝ ΗΠΑ

Του Παναγιώτη Ι. Καραφωτιά, 

Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο 

της Ινδιανάπολης, τ. Διευθύνοντος Συμβούλου του Γραφείου ΟΗΕ  για Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ

                Αγαπητέ Κύριε Πρόεδρε,

Η επιστολή αυτή αποτελεί έκκληση ενός ενεργού πολίτη της Ελλάδας, που έχει αποφοιτήσει από δυο Αμερικανικά Πανεπιστήμια εργαζόμενος σε διάφορες δουλειές, από γκαρσόνι και Διερμηνέας στο Δικαστήριο της  Νέας Υόρκης και σε σημαντικές θέσεις στην Ελλάδα και στον ΟΗΕ, και από το 2001 Καθηγητής {και από το 2003 Πρόεδρος του Τομέα}Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Ινδιανάπολης στην Ελλάδα. Είναι συγγραφέας βιβλίων Διεθνών Σχέσεων καθώς και λογοτεχνίας, έχει διατελέσει Πρόεδρος της Ενωσης Πτυχιούχων Αμερικανικών Πανεπιστημίων, και έχει τιμηθεί από σημαντικές ΜΚΟς γα το έργο του στον ΟΗΕ και τα Γράμματα συμπεριλαμβανομένης της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής η οποία τον βράβευσε στο Σικάγο το 1994 μαζί με δυο Αμερικανούς Γερουσιαστές και τον Κυβερνήτη του Ιλλινόις.

 Είναι ιδιαίτερα περήφανος για τις σπουδές και την εργασία του στην Αμερική, όπου θαύμασε το σεβασμό για τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τις αρχές και τα ιδανικά του ΟΗΕ. Γιαυτό δεν μπορεί να κατανοήσει και εξηγήσει λογικά και σύμφωνα με όσα διδάχθηκε στα Αμερικανικά Πανεπιστήμια, την αδικία εναντίον της χώρας του, το λίκνο της ελευθερίας και δημοκρατίας, που έχει κάνει τεράστιες θυσίες στο Β΄ΠΠ και τον Ψυχρό Πόλεμο για κοινούς δημοκρατικούς σκοπούς συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης συνεισφοράς των Ελληνο-Αμερικανών στην ανάπτυξη και πρόοδο της Αμερικής. 

Η απορία του, που αποτελεί απορία της συντριπτικής πλειοψηφίας όλων των Ελλήνων, είναι με ποιό ηθικό ή δημοκρατικό έρεισμα  ή σύμφωνα με ποιά πρόνοια του Διεθνούς Δικαίου ή του Χάρτη του ΟΗΕ, μπορεί η Αμερικανική Διοίκηση να δικαιολογήσει την αντιδημοκρατική και προδοτική για την Ελλάδα ενέργεια να ονομάσει τα σλαβικά Σκόπια (FYROM) «Μακεδονία» αγνοώντας και παραγνωρίζοντας την ιστορία (την αξιοθαύμαστη στάση-με τον Stetinious υπουργό των εξωτερικών-όταν οι Στάλιν και Τίτο επιχείρησαν να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος  της «Μακεδονίας»), και να προδώσουν πολλά εκατομμύρια Ελληνες και Ελληνο-Αμερικανούς, που υπήρξαν οι πιο αξιόπιστοι φίλοι και σύμμαχοι της Αμερικής; Αλλά και από πραγματιστικής πλευράς, μπορεί αυτό το τεχνητό, πολυεθνικό, αφερέγγυο κράτος, να προσφέρει στο δημοκρατικό κόσμο πραγματικές και διαρκείς υπηρεσίες με την αλαζονική, προκλητική και νέο-ιμπεριαλιστική στάση του, σφετεριζόμενο ένα ένδοξο αρχαίο Ελληνικό όνομα με σκοπό να υπηρετήσει αμφίβολης σκοπιμότητας σχέδια; 

Επίσης, τμήμα της Κύπρου, κράτους μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ, συνεχίζει να βρίσκεται υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή από το 1974 παρά τις πολλές δεκάδες αποφάσεις του ΟΗΕ κ.λπ. Πως αυτό υπηρετεί τους γνήσια δημοκρατικούς σκοπούς των ΗΠΑ; Και γιατί η τότε Αμερικανική Διοίκηση αγωνίστηκε να εγκριθεί το διαβόητο Σχέδιο Ανάν παρά την απόρριψή του από τη συντριπτική πλειοψηφία (76%) των Ελληνο-Κυπρίων; Στα Αμερικανικά Πανεπιστήμια διδαχθήκαμε ότι η αρχή της πλειοψηφίας  πρέπει να είναι σεβαστή. Το 76 %  δεν αποτελεί σημαντική πλειοψηφία; 

Με ποιό τρόπο γνήσια αμερικανικοί δημοκρατικοί σκοποί υπηρετούνται από τη διαιώνιση της διαίρεσης της Κύπρου;  Εχει πεισθεί η Αμερικανική διοίκηση από το «δόγμα» του Τούρκου υπουργού  εξωτερικών περί «μηδέν εχθρών», το οποίο έως σήμερα έχει αποδειχθεί καθαρή υποκρισία λαμβάνοντας υπόψη τη στάση της Τουρκίας έναντι της Κύπρου, τα προβλήματα στη Μέση Ανατολή, τους Κούρδους και Αρμένιους, τα επεκτατικά της σχέδια στο Αιγαίο και στη Θράκη, τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις του Ελληνικού εναέριου χώρου κ.λπ.; 

Επίσης, σχετικά με τη δραματική οικονομική κρίση που ανεύθυνοι και διεφθαρμένοι ηγέτες προκάλεσαν σε αυτή τη χώρα, δεν μπορεί η Αμερικανική Διοίκηση να συμβάλει μέσω της Οικογένειας των Οργανώσεων του ΟΗΕ και της ΕΕ για μια δημοκρατική κάθαρση, την πληρωμή από τη Γερμανία των πολεμικών αποζημιώσεων, και την έξοδο από αυτό το αδιέξοδο; 

Η Αμερικανική ιστορία είναι πολύ γνωστή, ιδιαίτερα οι αγώνες και οι θυσίες του Αμερικανικού λαού υπό αποικιοκρατικό καθεστώς. Επίσης, η πολύτιμη αμερικανική βοήθεια στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια και μετά τον Β΄ΠΠ. Τι συνέβη έκτοτε και οι Αμερικανικές Διοικήσεις έχουν μεταβληθεί σε παράγοντα νέο-αποικιοκρατίας επιτρέποντας και ανεχόμενες, από το ένα μέρος, ιμπεριαλιστικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδας, και από το άλλο, ασκώντας απαράδεκτες πιέσεις στην Ελλάδα να θυσιάσει ζωτικά εθνικά συμφέροντα προς όφελος τίνος ; Είναι αυτό δίκαιο και υπηρετεί πραγματικά τα γνήσια συμφέροντα του Αμερικανικού λαού; 

Αγαπητέ Κύριε Πρόεδρε, αν η Αμερική πρόκειται να επιβιώσει, αναπτυχθεί και ευημερήσει ως η γνήσια ηγετική Δύναμη της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, και να μη συμπεριφέρεται όπως μερικά παλιά ιμπεριαλιστικά κράτη, τα οποία είναι υπεύθυνα για τη θυσία εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων, και τα οποία, όμως, έχουν τιμωρηθεί από τη Θεία Δίκη, οφείλει, πρώτιστα και υπεράνω όλων, να σεβασθεί τη δική της γνήσια δημοκρατική, αντι-αποικιοκρατική, και αντι-ιμπεριαλιστική ιστορία και παράδοση, και να συμμαχήσει με τις αληθινές δημοκρατικές δυνάμεις του κόσμου στα πλαίσια του ΟΗΕ, για τη δημιουργία του οποίου η Αμερική υπήρξε ο κύριος πρωταγωνιστής με τις υπέροχες, αιώνιες και περίφημες ΤΕΣΣΕΡΕΣ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ του FDR  σαν τα θεμέλιά του, και να εδραιώσει την ειρήνη, τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου σε ολόκληρο τον κόσμο, ο οποίος απειλείται από παράλογες ενέργειες οργανωμένων φοντα-μενταλιστικών, αντι-κοινωνικών, αντι-δημοκρατικών πολεμο-κάπηλων δυνάμεων. 

Κύριε Πρόεδρε, μπορείτε να δείξετε το δρόμο και να αναδείξετε την Αμερική ως πρωταγωνιστή της ειρήνης και της δημοκρατίας, και να μην επιτρέψετε να συμβεί εκείνο που ο ευπατρίδης Πρόεδρος Τζέφερσον είπε και είναι γραμμένο στο Μνημείο του στην Ουάσινγκτον : « Τρέμω για τη χώρα μου όταν στοχάζομαι πόσο δίκαιος είναι ο Θεός και ότι η Δικαιοσύνη του δεν μπορεί να κοιμάται για πάντα». 

Σχετικό είναι και αυτό που είπε ο Alexis de Tocqueville, ότι όταν η Αμερική σέβεται αξίες και ιδανικά προοδεύει, αλλά όταν όχι, το αντίθετο συμβαίνει. Αγαπητέ Κύριε Πρόεδρε, όπως είναι πολύ γνωστό, η Αμερικανική δημοκρατία έχει θεμελιωθεί στην αθάνατη σοφία των αρχαίων Ελλήνων, τους οποίους τα Αμερικανικά Πανεπιστήμια σέβονται πάρα πολύ. Θυμάμαι ότι όταν σπούδαζα στο Πανεπιστήμιο του Ιλλινόϊς τον Αριστοτέλη δεν τον ανέφεραν ονομαστικά αλλά με «Εκείνος» (He). 

Ακόμη και σήμερα περίπου τρεις χιλιάδες Καθηγητές Πανεπιστημίου στην Αμερική είναι ελληνικής καταγωγής. Αλλά και σε άλλους ζωτικούς τομείς οι Ελληνες έχουν προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στην Αμερική συμβάλλοντας αποφασιστικά στην ασφάλεια, ανάπτυξη και πρόοδό της.

 Σεις, όπως και όλοι οι Αμερικανοί ηγέτες έχετε πάντοτε εκφράσει τον θαυμασμό, σεβασμό και αγάπη για την Ελλάδα. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματα που η Ελλάδα αντιμετωπίζει, οι Ελλληνες πιστεύουν ότι τέτοιες δηλώσεις αποτελούν μόνον λόγια. Εκείνο που ο ελληνικός λαός χρειάζεται είναι πραγματικά έργα. 

Συνεπώς,  με την πεποίθηση ότι Είσθε πραγματικά αφοσιωμένος στα ιδανικά της δημοκρατίας, ειρήνης, ελευθερίας και του κράτους δικαίου, και μπορείτε να δημιουργήσετε ιστορία και ευεργετήσετε πραγματικά τον αμερικανικό λαό και τον κόσμο, μπορείτε να πάρετε την πρωτοβουλία και η Αντιπροσωπεία σας στον ΟΗΕ να προτείνει στη Γενική Συνέλευση να κηρύξει την Ελλάδα περιοχή απαλλαγμένη από πολέμους και συγκρούσεις, καθώς και Οικουμενικό Κέντρο Δημοκρατίας και Πολιτισμού. {Η πρόταση αυτή έχει υιοθετηθεί από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών και  το Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών.}.

Υποβάλλω θερμή έκκληση σε Σας, αγαπητέ Κύριε Πρόεδρε, να ακούσετε την φωνή αυτή, και είθε ο Θεός να Σας φωτίζει να ακολουθείτε δρόμους σοφίας και δικαιοσύνης, και είμαι σίγουρος ότι θα Σας επιβραβεύσει καθώς και την Αμερική γιαυτό! 

                                  

     Σημ.:   Η επιστολή αυτή δημοσιεύθηκε στα Αγγλικά στο περιοδικό INTΕRNATIONAL TRIBUNE