Επιστολή Ματεσαίου Μετανάστη
Εδώ βλέπουμε μια τυπική επιστολή 3 Ματεσαίων μεταναστών προς την μητέρα τους.
Μιλγουόκι 26/12/1904
Σεβαστή μου Μητέρα προσκυνώμεν ηγιαίνωμεν τούτο και προς υμάς ποθώμεν. Ελαβον χθές την επηστολίν σας όπου είχατε στήλει με επηστολίν του Χαρ. Πολυχρονόπουλου και εχαίραμεν δια την ειγίαν σας και είδαμε να γράφετε παράπονα ότι δεν σού γράφωμε. Προχθές παλην σάς έγραψα επιστολήν. Τόρα πάλην σας γράφω και από εδώ και εξής θα σας γράφουμε κάθε (10) ημέρας και πλέον να ιδούμε τι παράπονον θα έχεται και είδα να μου γράφεται ότι είσουν ασθενής και λυπούμε πολύ δια αυτό όπου στενοχωρίσε. όπου δεν τολμώμεν να στενοχωριθούμε εμείς όπου ευρισκόμεθα εις άκριν κόσμου και εις ξένα και Αλόφυλο έθνος όπου δεν ημπορούμεν να μηλίσουμε ούτε αυτήν την γλώσαν μας όπου σείς μας εμαθένατε όταν μας είχατε εις τα αγγάλας σας.
Πως άραγε στενοχωρείσθε σείς όπου σάς νομίζουμε πολύ ευτυχέστερους από ημάς όπου είσθε εις τον τόπον μας και έχετε όλην την τάξιν του τόπου μας και της θρησκείας μας και ημείς δεν βλέπουμε ούτε γιορτή ούτε πησυνονημέρα παρά ήμεθα κλησμένη όλοι εις μιαν φυλακή μόνον μίαν Κυριακή βλέπουμε το φως της ημέρας μην νομίζεται ότι είμεθα και μόνι μας διότι εδώ όπου ήμαστε εμείς εις μιαν πώλιν είναι (1500) Ελληνες τώρα εκάμαμε και εκκλησία και ηφέραμε παπά και εχθές εκάναμε και εμείς Χριστού όπως και εσείς έχεται αυτόθεν.
Λοιπόν τώρα θα σε παρακαλέσω απ εδώ και εξής δεν θέλω να στενοχωριθής τίποτα ούτε και να δουλέψεις θέλω ημί να κάθεσε στο σπιτάκι σου και όταν θα χριάζεσε χρίματα να γράφεις να σου στέλνουμε και τίποτα άλλο δεν θέλω πλέον να ακούσω να στενοχωρηθείς με το παραμηκρόν θέλω όμως να έχεις Αγάπη με ούλους τους γειτώνους να μην μαλόνεις με κανέναν ίδε να μας γράφεται να σας στήλουμε τας φωτογραφίας μας να μας βλέπεται και ηθέλαμε να στήλουμε αλλά τόρα εδώ είναι χιόνια πολλά και δεν βγένουν καλές η φοτωγραφίες αλλά πάρα πέρα τον Απρίλιον θα βγάλουμε και θα σας στήλουμε και ήβλεπα να μου γράφεις δια τα σφαλάχτια της Αγουλινήτσας αλλά θα σε παρακαλέσω αλοτε να μην τα γράφεις αυτά διότι με στενοχωρίς έτι περισότερον και εγώ είμαι εις θέσην να γνωρίζο ποίο είναι καλό και ποίο είναι κακό και να μην βάζεις τιαύτας ιδέας με τον νούσου επειδή ίδατε και επεθάναν (6) ευτού και λογίζετε ότι θα πεθάνουμε όποιος έχει ημέρες από τον θεόν δεν τις χάνει αλλά να μην βάνετε τοιαύτας ιδέας εις τον νούσας ίδαμε να γράφης ότι εσκότωσαν τον γιαννιά αλλά ποίον δεν μας φανερόνεται γράψετέ μας παρακαλούμε να μάθουμε καθαρά και διότι άλλο νέω ξεύρεται του τόπου μας έτερον μην έχω να σας γράψω χαιρετίσματα από τον Χαράλαμπον καθώς και άλλους... αυτόθεν και Θανάσην οικογενειακώς Παπαηλίαν οικογενειακός Γαλάνης οικογενειακός και θείον μου Γεώργιον οικογενειακός Δαλίτσικαν Θανάσην οικογενειακώς κουμπάρον μου οικογενειακός και Λυκούργον οικογενειακός και Κανέλλον Καυκούλην και σε άπαντας τους φίλους τους ροτόντας δια μέρος μας.
Σας προσκυνώμεν οι υιοί σου Κωνστ. Χρήστος και Γιάννης Βασιλόπουλος
Καγώ σας χαιρετώ όλους υμετέρους σας
Νίκος Γ. Αναστασόπουλος Ρόβια.
Εδώ στη φωτογραφία παρουσιάζεται απόσπασμα από την επιστολή
αυτή όπου φαίνεται ο τρόπος γραφής εκείνης της εποχής.
Οι πρώτοι Έλληνες στην Αμερική
Αφίξεις στη Νέα Υόρκη
Αίτηση ιθαγένειας
