Η Φωτό Μου
Καθημερινά... με τον Πάνο Αϊβαλή

*
news for Greeks and Greece from the World * Editor: Panos S. Aivalis, journalist * email: panosaivalis2@gmail.com*
...................................* *ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2018 * .................Καλημέρα στον απανταχού Ελληνισμό *
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
.................................. ειρήνη, αγάπη και ελπίδα στις καρδιές μας. Αναστάσιος Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας *
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Οι ’Ελληνες…δέχονται όλους τους αδικημένους ξένους και όλους τους εξωρισμένους από την πατρίδα των δι’ αιτίαν της Ελευθερίας». Ρήσεις του Ρήγα Βελεστινλή

ΕΛΛΑΔΑ - ΜΝΗΜΕΙΑ -

ΕΛΛΑΔΑ - ΜΝΗΜΕΙΑ -
.....................................ΕΛΛΑΔΑ - ΜΝΗΜΕΙΑ - Αρχαιολογικοί χώροι και Μνημεία στην Ελλάδα. Ελληνικός Πολιτισμός

…....."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"…..

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

OI ΠΡΩΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ



16 ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

του Ιωάννη Σ. Παπαφλωράτου



Σήμερα εκατομμύρια Ελλήνων διαβιούν πέραν των ορίων του ελληνικού κράτους. Το υπουργείο Εξ
ωτερικών υπολογίζει ότι ο αριθμός τους προσεγγίζει τις 12.000.000 ψυχές. Κατ’ ουσίαν πρόκειται για μία άλλη, ίση (αν όχι μεγαλύτερη αριθμητικά) Ελλάδα. Οι πολυπληθέστερες κοινότητες της ομογένειας βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Γερμανία και στην Αυστραλία. Δυστυχώς στην Ελλάδα ελάχιστα είναι γνωστά για τους Έλληνες του εξωτερικού και ιδίως για την ιστορική διαδρομή του ομογενειακού ελληνισμού.

Η παρουσία Ελλήνων στον Νέο Κόσμο χρονολογείται από τα χρόνια του Χριστόφορου Κολόμβου, ο οποίος είχε συμπεριλάβει ορισμένους άνδρες ελληνικής καταγωγής μεταξύ των μελών του πληρώματός του. Κατά τις επόμενες δεκαετίες αρκετοί Έλληνες, λάτρεις της περιπέτειας, έφθασαν μεμονωμένα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού προς αναζήτηση καλύτερης τύχης. Πολύ περισσότεροι έφθασαν μέχρι την Αμερική ως ναυτικοί. Έως το 1660 δεν υπήρξε κάποια συγκροτημένη μετάβαση ατόμων ελληνικής κ

αταγωγής στις αμερικανικές ακτές. Τότε, έφθασαν οι πρώτοι άνδρες προερχόμενοι από την Πελοπόννησο και τη Μικρά Ασία. Πολύ αργότερα άρχισε και η συγκρότηση των πρώτων κοινοτήτων. Μεγάλη ώθηση στο μεταναστευτικό ρεύμα έδωσε η Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Την 21η Μαΐου του έτους εκείνου ο Πέτρος Μαυρομιχάλης (περισσότερο γνωστός ως Πετρόμπεης) απέστειλε μία έκκληση για βοήθεια (εκ μέρους της «Μεσσηνιακής Γερουσίας»1) προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή έφερε τον τίτλο «Προκήρυξις της εν Καλαμάτα Μεσσηνιακής Συγκλήτου και του αρχιστρατήγου Πέτρου Μαυρομιχάλη» και απευθυνόταν τόσο προς την αμερικανική κυβέρνηση όσο και προς τον λαό των Ηνωμένων Πολιτειών. Το κείμενο αυτό εστάλη στον ευρισκόμενο στο Παρίσι Αδαμάντιο Κοραή, ο οποίος το επέδωσε στον Αμερικανό πρεσβευτή Άλμπερτ Τζέλατιν για να το προωθήσει στην Ουάσινγκτον.

http://www.istoria.gr/index.php?mod=articles&action=current


Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Η Αμερικανική Βουλή αναγνωρίζει την Μάχη του Μαραθώνα ως μια από τις σημαντικότερες της Ιστορίας


Ειδήσεις


Γιώργος Μπίστης Ουάσινγκτον Δευτέρα, 13 Δεκεμβρίου 2010

Η Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε το Ψήφισμα 1704, που είχε υποβάλει τον περασμένο Σεπτέμβρη ο Δημοκρατικός νομοθέτης James McGovern από την Πολιτεία Μασαχουσέτη, με το οποίο αναγνωρίζεται ότι οι Αθηναίοι πολεμιστές, που αγωνίστηκαν στον Μαραθώνα το 490 ΠΧ, κατατρόπωσαν τον αριθμητικά ισχυρότερο ξένο εισβολέα που τους επιτέθηκε και πως η νίκη τους εκείνη συνέβαλε στο να συνεχιστεί η ανάπτυξη του καινούργιου τότε συστήματος διακυβέρνησης που ονομάστηκε «δημοκρατία», στις βασικές αρχές του οποίου και στηρίχτηκε αιώνες αργότερα η ίδρυση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Το μέτρο κηδεμόνευαν 44 συνολικά νομοθέτες και από τα δύο κόμματα, πρωτοστατούντων των συμπροέδρων της κοινοβουλευτικής ομάδας προώθησης Ελληνικών θεμάτων στο Κογκρέσο, βουλευτών Gus Bilirakis, Ρεπουμπλικανού από την Φλόριντα, και Carolyn Maloney, Δημοκρατικής από την Νέα Υόρκη, καθώς επίσης και των ελληνικής καταγωγής βουλευτών John Sarbanes, από την Πολιτεία Μαίρυλαντ, Zack Space, από την Πολιτεία Οχάιο, Niki Tsongas, από την Πολιτεία Μασαχουσέτη και Dina Titus, από την Πολιτεία Νεβάδα.

Το Ψήφισμα 1704 της Αμερικανικής Βουλής κάνει επίσης συγκεκριμένη αναφορά στον αγγελιοφόρο Φειδιπίδη που έτρεξε μια απόσταση 26 μιλίων για να μεταφέρει από τον Μαραθώνα στους Αθηναίους την είδηση της νίκης και που ξεψύχησε αμέσως μόλις ολοκλήρωσε την ιερή αυτή αποστολή του, εμπνέοντας κατοπινές γενιές να καθιερώσουν τον Μαραθώνιο σαν άθλημα των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίοι ξεκίνησαν το 1896 στην Αθήνα.



VOA / Greek Service
John Sarbanes
Το Βουλευτικό Ψήφισμα, που εγκρίθηκε με ψήφους 359 υπέρ έναντι 44ων κατά, τονίζει ότι ένα χρόνο μετά την θέσπιση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, ο Αθλητικός Όμιλος της Βοστώνης, στην Πολιτεία Μασαχουσέτη, καθιέρωσε κι αυτός Μαραθώνιο τον οποίο διοργανώνει αδιάκοπα κάθε χρόνο από το 1897 στην Βοστώνη. Το Ψήφισμα κάνει ακόμα ειδική μνεία σε μια τελετή η οποία έγινε το 2007 στον Μαραθώνα, στο Μνημείο των Ελλήνων ηρώων που θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενοι τα πάτρια εδάφη. Στην τελετή εκείνη ανάφτηκε από τις ακτίνες του Ήλιου μια φλόγα που συμβολίζει την δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος, τα Ολυμπιακά ιδεώδη και την ειρήνη. Η φλόγα μεταφέρθηκε από την Ελλάδα στο Hopkinton της Μασαχουσέτης, το οποίο έκτοτε αδελφοποιήθηκε με τον Μαραθώνα.
Σύμφωνα με το Ψήφισμα, η Φλόγα του Μαραθώνα, από το 2008 μέχρι σήμερα παραμένει αναμμένη συνεχώς στο Hopkinton για να τιμά την μνήμη όλων των μελών των Αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων που, όπως οι Αθηναίοι πολεμιστές του 490 ΠΧ, έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία και την δημοκρατία.
Πρόκειται για την ίδια Φλόγα που δρομείς μετέφεραν πρόσφατα από την Μασαχουσέτη στην Ουάσιγκτον, την πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών, για τον 35ο ετήσιο Μαραθώνιο των Πεζοναυτών, στον οποίον πήραν μέρος 30 χιλιάδες αθλητές και για άλλες εκδηλώσεις με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 2,500 χρόνων από την Μάχη του Μαραθώνα.
Το ψήφισμα καταλήγει τονίζοντας ότι η Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων συμμετέχει μαζί με την Πρεσβεία της Ελλάδος στις Ηνωμένες Πολιτείες, τους πολίτες του Hopkinton και του Μαραθώνα καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες ανά τον κόσμο Μαραθωνοδρόμους, στον εορτασμό της φετινής μεγάλης επετείου της Μάχης του Μαραθώνα, την οποία και θεωρεί ως μια από τις σημαντικότερες μάχες της ανθρώπινης ιστορίας.
Το Ψήφισμα 1704 εγκρίθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010, δηλαδή λίγες ημέρες πριν λήξουν οι εργασίες του 111ου Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών.


http://www.voanews.com/greek/news/battle-of-marathon-2010-12-13-111818579.html

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

«ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ» ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ


«ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ» *

Του Νίκου Ι. Κωστάρα



Χριστούγεννα σε μια εποχή που η τεχνολογία και η καταναλωτική κοινωνία απομάκρυναν τους ανθρώπους από το φωτισμό Εκείνου και οι καμπάνες χτυπούν ραγισμένες καλώντας τους αλλοτριωμένους «χριστιανούς» στη Γέννηση του Θείου Βρέφους. Γιατί η Γέννηση του Χριστού σημαίνει τη γέννηση της ανθρωπιάς, τη γέννηση της ελπίδας μέσα στον απελπισμένο κόσμο μας. Σ’ ένα κόσμο που η παγκοσμιοποίηση της αγοράς διεύρυνε την ψαλίδα των πλουσίων και των φτωχών με τον έντονο στρουθοκαμηλισμό.

Διαφορετικά θα υποδεχθούν, μάλλον θα πανηγυρίσουν, την έλευση του Θεανθρώπου οι άνθρωποι της ευημερίας και αλλιώς οι δυστυχισμένοι του κόσμου. Οι πρώτοι θα πανηγυρίσουν στο «πλαστικό» θρησκευτικό διάκοσμο της εμπορικής εκμετάλλευσης και του θρησκευτικού βερμπαλισμού αδιαφορώντας για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης.

Σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς: «1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν να πιουν ένα ποτήρι νερό, που να μην είναι μολυσμένο και να φάνε πάνω από ένα γεύμα την ημέρα». Και με θύματα της φτώχειας εκατομμύρια παιδιά που δεν γιορτάζουν ποτέ κι άλλα πεθαίνουν με άλλα μέσα από τους Ηρώδες της εποχής. Η υπερ-φτώχεια και η υπερ-ανισότητα διαχωρίζουν τον κόσμο όχι μόνο «οριζόντια», σε πλούσια και φτωχά έθνη, αλλά και «κάθετα» ανάμεσα σε πλούσια και φτωχά κοινωνικά στρώματα στο εσωτερικό κάθε χώρας, μικρής ή μεγάλης, αναπτυγμένης ή υπανάπτυκτης.

Και το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό. Αλλά κυρίως ηθικό, που προσβάλλει το προφίλ της ευημερίας και της κοινωνικής αγωγής. Γύρω μας και παντού επικρατεί η ύλη, βασιλεύει η αδικία, κυριαρχεί το σκοτάδι, καταστρέφεται το περιβάλλον με την αλόγιστη ρύπανση και την τρομακτική διάβρωση. Αρχές και αξίες, όλα ποδοπατήθηκαν στο όνομα του Μαμωνά. Κρίση της οικογένειας, αποσύνθεση της κοινωνίας, αμοραλισμός, εγκληματικότητα, ανασφάλεια και τα Μ.Μ.Ε., δυστυχώς, προσφέρουν ένα πνεύμα που έντεχνα καλλιεργεί την αποξένωση από το Χριστό και χύνουν το δηλητήριο της αποχριστιανοποίησης στην κοινωνία μας, έτσι ώστε να μην υπάρχει χώρος μέσα στις καρδιές μας για τα μηνύματα του Χριστού. Η λατρεία του Εγώ και η αδιαφορία του Εμείς. Ο εαυτούλης μας. Η πολυτέλεια χωρίς καρδιά και αγάπη, χωρίς ανθρώπινη ζεστασιά. Και αυτά μεταδίδονται και στους νέους όχι μόνο από τα media, που είναι σύγχρονοι ιεροκήρυκες και τα μεγάλα σχολεία αλλά και τα «πολιτιστικά κέντρα» που διαμορφώνουν τη «νέα κοινωνία» στον εύκολο τρόπο ζωής, χωρίς αρχές και αξίες, αλλοτριωμένοι και άρριζοι χωρίς ταυτότητα.

Ο σύγχρονος άνθρωπος απολαμβάνει εγωιστικά τις τεχνολογικές κατακτήσεις με ευδαιμονισμό αλλά παράλληλα φανερώνει την αδυναμία του να «συναντήσει» τον συνάνθρωπο αφού λείπει το μήνυμα της αγάπης. Το σωτήριο άνοιγμα προς τον άλλο. Ο Σαμαρείτης. Έτσι οι ψυχές αρρωσταίνουν, πάσχουν από μιθιδρατισμό αφού δεν πλησιάζουν το συνάνθρωπο και κατακλύζονται από μια απαισιοδοξία, μια έλλειψη ανθρώπινης μοναξιάς με αποτέλεσμα να ζούμε μακριά από το μεγάλο μήνυμα και κάνουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό αφού λησμονήσαμε το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων, στη βιωματική ανθρωπιά της φυλής μας, στη μεγάλη πνευματική κληρονομιά μας, στην οικουμενικότητα της αγάπης, στην παγκοσμιοποίηση της ανθρωπιάς.

Βρισκόμαστε στο τελευταίο σκαλοπάτι, είναι καιρός να ανανήψουμε, να ακούσουμε τα μηνύματα του Θεανθρώπου, να στραφούμε σε σφαίρες αγάπης και αυτογνωσίας και να κάνουμε ανθρώπινα Χριστούγεννα με το Χριστό μαζί μας.


*από την εφημερίδα "Αρκαδικό Βήμα"

Το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας - η εξέλιξη στο σήμερα


Γεώργιος Τουρσούνογλου*
Αρχιτέκτονας DESA Παρισίων
Επίκ. Καθηγητής Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων


Συχνά αναφερόμαστε στην κακή πολεοδομική ανάπτυξη της Αθήνας, στους στενούς δρόμους, τα συνεχή μποτιλιαρίσματα, τις καθυστερήσεις στις μετακινήσεις και εν γένει στις κακές συνθήκες που καθημερινά αντιμετωπίζει ο Αθηναίος. Αν θελήσουμε να δούμε την εξέλιξη της Αθήνας, θα πρέπει να ανατρέξουμε στο πρώτο πολεοδομικό σχέδιο που εκπόνησαν οι αρχιτέκτονες Κλεάνθης και Σάουμπερτ το 1832, προτού ακόμη αυτή ανακηρυχθεί πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους το 1834.
Μελετώντας το τοπογραφικό σχέδιο των δύο αρχιτεκτόνων διαπιστώνουμε ότι διέθετε όλα αυτά που αργότερα στερήθηκε η Αθήνα, δηλαδή οδούς μεγάλου πλάτους, κήπους, πλατείες και χώρους για τα δημόσια κτίρια. Σημείο αναφοράς ήταν τα τέσσερα βουλεβάρτα γύρω από το κέντρο, που έδιναν σημαντική ανάσα και διέξοδο στη μελλοντική ανάπτυξή της. Κύριες γραμμές του σχεδίου, η Σταδίου και η Πειραιώς εκεί που είναι και σήμερα, με τη διαφορά ότι η Σταδίου έφθανε μέχρι το Παναθηναϊκό Στάδιο. Στη δε συνάντηση των δύο δρόμων τοποθετούνταν τα ανάκτορα. Τρίτος βασικός δρόμος η Ερμού, δημιουργώντας με τους δύο προηγούμενους ένα ισοσκελές τρίγωνο και με έκταση που 2.200 στρέμματα. Η εφαρμογή του σχεδίου θα είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των ιδιοκτησιών και το ξεσπίτωμα πολλών οικογενειών, κάτι που δεν άρεσε στους Αθηναίους, οι οποίοι ξεσηκώθηκαν κατά των δύο αρχιτεκτόνων, δημιουργώντας μεγάλη αναστάτωση στην πόλη. Έτσι, αναγκάστηκε ο αντιβασιλεύς Μάουρερ να επισκεφθεί την Αθήνα από το Ναύπλιο και να ακούσει τις τερατολογίες που διαδίδονταν.
Σύμφωνα με τους κατοίκους, οι δρόμοι θα είχαν πλάτος 140 πόδια, το Δημαρχείο θα είχε 400 πόδια μήκος και μια εκκλησία θα ξεπερνούσε κατά 80 πόδια τον Άγιο Πέτρο της Ρώμης. Αμέσως λοιπόν ο Μάουρερ έδωσε εντολή να σταματήσουν οι εργασίες εφαρμογής του σχεδίου των δύο αρχιτεκτόνων και ζήτησε από τον Λουδοβίκο να στείλει τον προσωπικό του αρχιτέκτονα, τον Βαυαρό Κλέντσε, για να μελετήσει και να μεταρρυθμίσει το αρχικό σχέδιο. Αυτός έφτασε στο Ναύπλιο το 1830, σε ηλικία προχωρημένη, και έπιασε αμέσως δουλειά, για να φτιάξει την Οθωνούπολη. Το πρώτο μέλημά του ήταν η Ακρόπολη, η οποία βρισκόταν σε άθλια κατάσταση και χωρίς καμία προστασία από τις κλοπές μαρμάρων, μιας και ο πρώτος φύλακας, ο Πιττακής, δεν μπορούσε να φυλάξει το χώρο αυτό. Οι τροποποιήσεις του Κλέντσε ήταν δυστυχώς ατυχείς για την πολεοδομική εξέλιξη της Αθήνας και υποκινούμενες από πολιτική σκοπιμότητα. Σε αντίθεση με τους δύο αρχιτέκτονες που είχαν απαγορεύσει το κτίσιμο γύρω από την Ακρόπολη, με σκοπό να προστατευθούν τα μνημεία και να γίνουν οι απαραίτητες ανασκαφές, αυτός επέτρεψε την ανοικοδόμηση στην περιοχή αυτή, όπου έκτισαν πρώτοι τα σπίτια τους οι δύο τεχνίτες από την Ανάφη, ο Γιώργος Δαμίγος και ο Μάρκος Σιγάλας, ακολουθούμενοι από άλλους Αναφιώτες. Όταν ξεφύτρωσαν εκεί πολλά σπίτια και ο συνοικισμός μεγάλωσε, έπρεπε να του δοθεί μια ονομασία. Πολλοί πρότειναν να ονομασθεί η περιοχή Νυχτοχώρι μιας και όλα τα σπίτια κατασκευάζονταν τη νύχτα. Τελικά για να τιμηθούν οι πρώτοι οικιστές, η περιοχή ονομάστηκε Αναφιώτικα, όπως είναι και σήμερα γνωστή.
Το σχέδιο του Κλέντσε δεν σεβάστηκε, όπως των προηγουμένων, τα βυζαντινά μνημεία, με αποκορύφωμα τη χάραξη της Ερμού έτσι ώστε να απαιτείται το γκρέμισμα της Καπνικαρέας, που ευτυχώς αργότερα σώθηκε. Μικραίνει πλάτος δρόμων, καταργεί πλατείες, μεταφέρει τα ανάκτορα από την Ομόνοια στον Κεραμεικό (αν και τελικά ούτε εκεί κτίσθηκαν), καταργεί τα τέσσερα βουλεβάρτα που είχαν σχεδιάσει οι προηγούμενοι και που έδιναν σημαντική ανάσα στην πόλη, την δε οδό Σταδίου που έφθανε μέχρι το Στάδιο την κάνει αδιέξοδο, εκτρέποντάς την προς την Πλάκα, και περιορίζει την έκταση του σχεδίου κατά 754 στρέμματα. Εγκατέστησε οικοδομικό τετράγωνο στην πλατεία Συντάγματος, διέκοψε την Πατησίων δημιουργώντας το τετράγωνο από την οδό Θεμιστοκλέους μέχρι την πλατεία Ομονοίας, μείωσε την Ευριπίδου από 30 σε 10 μέτρα, πιστεύοντας ότι η πρωτεύουσα δεν χρειαζόταν να επεκταθεί πέραν του Φιλοπάππου και του λόφου των Νυμφών.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1834 εγκρίθηκε το σχέδιο του Κλέντσε αφού υπέστη και αυτό πολλές τροποποιήσεις μέχρι την εφαρμογή του και αφού έγινε το τρομακτικό λάθος να μην εγκριθεί το αρχικό σχέδιο των δύο αρχιτεκτόνων, Κλεάνθη και Σάουμπερτ, που θα έδινε οπωσδήποτε μια διαφορετική εικόνα στη σημερινή Αθήνα με τα τόσα συγκοινωνιακά και κυκλοφοριακά της προβλήματα. Μετά την εκπόνηση και έγκριση του σχεδίου του Κλέντσε, είχαμε συνεχείς τροποποιήσεις (1837, 1843, 1847, 1856, 1860, 1862, 1864, 1919), που συνέχιζαν να δημιουργούν προβλήματα στην πολεοδομική εξέλιξη της Αθήνας.
Ευτυχώς, που κατά την εφαρμογή του σχεδίου του Κλέντσε, ο Κλεάνθης είχε λάβει υπεύθυνη θέση σε νεοσυσταθείσα οικοδομική επιτροπή και δημιούργησε τη λεωφόρο Πανεπιστημίου πλάτους 32 μέτρων αντί των 12 που όριζε το σχέδιο, και έκανε και ορισμένες άλλες σωτήριες τροποποιήσεις. Ενώ δε ο Κλεάνθης είχε δουλέψει αφιλοκερδώς, από την αγάπη του προς την πατρίδα και τα αρχαία μνημεία της, ο Κλέντσε έλαβε τη μυθική για τότε αμοιβή των 24.000 δρχ. Με την εφαρμογή του σχεδίου αυτού αποφασίζεται και η διάνοιξη των κυρίων οδών Αιόλου, Αθηνάς και Ερμού μετατρέποντας σε άστεγους όσους είχαν καταφέρει με χίλιες στερήσεις και όπως όπως να επισκευάσουν τις κατεστραμμένες καλύβες τους. Όλα αυτά τα προβλήματα στην εφαρμογή του πολεοδομικού σχεδίου της Αθήνας ήταν φυσικό να δημιουργήσουν την οικοδομική αναρχία που επικράτησε, με αποτέλεσμα οι Αθηναίοι να κτίζουν όπου και όπως ήθελαν και με τον τρόπο που τους βόλευε. Αποτέλεσμα ήταν να υπάρχουν καταπατήσεις μεταξύ γειτονικών οικοπέδων, συνηθισμένοι δε ήταν και οι συνεχείς καυγάδες μεταξύ των ιδιοκτητών.
Γι’ αυτό στις 9 Απριλίου 1836 δημοσιεύθηκε στη εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο πρώτος οικοδομικός κανονισμός με 12 άρθρα, που προσπαθούσε να βάλει μια τάξη στην υπάρχουσα οικοδομική αναρχία και αυθαιρεσία που επικρατούσε και που όριζε τους κανόνες και τις προϋποθέσεις για το κτίσιμο των οικοπέδων. Έτσι, όποιος έχτιζε θα έπρεπε να «φυλλάτη την ευθυγραμμίαν και ισωπέδωσιν» ότι το ελάχιστο εμβαδόν οικοδομήσιμου οικοπέδου ορίζεται σε 200 πήχεις. Τα δε σπίτια επί των οδών Αθηνάς, Αιόλου, Ερμού, Πειραιώς, Μακράς Στοάς και Σταδίου καθώς και στις πλατείες Όθωνος και Λουδοβίκου θα έχουν «εν ισόγειον και εν ανώγειον πάτωμα», σχηματίζοντας «σειράν συνεχή και αδιάκοπον». Την ίδια εποχή εκδίδεται και το διάταγμα για το φόρο των οικοδομών, ο οποίος ορίζεται σε 7% επί του συμφωνηθέντος ενοικίου.
Πολύ απέχουν όλα τα παραπάνω από τη σημερινή Αθήνα, όπου το τυπικό κτίριο των σύγχρονων σπιτιών της είναι η πολυκατοικία μέσου ύψους. Πολυκατοικίες που κτίστηκαν στις περιοχές του κέντρου και της περιφέρειας πήραν τις θέσεις νεοκλασσικών σπιτιών μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας που αποτελούσαν κομμάτι της ιστορίας μας.
Έτσι από τη μια αυτά τα κτίρια της δεκαετίας ’50 και ’60 κτισμένα από επιχειρηματίες κατασκευαστές, με τη μέθοδο της αντιπαροχής, πολλές φορές χωρίς τη μελέτη αρχιτέκτονα, και από την άλλη η αυθαίρετη δόμηση που ολοένα και αυξανόταν, μετέτρεψαν την Αθήνα σε μια απρόσωπη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, που όμως παραμένει «διαμαντόπετρα στη γης το δαχτυλίδι», όπως διαβάζουμε στους στίχους του Παλαμά.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Τα Αθηναϊκά 22 (1962).
Βολφ Ζ., Βαυαροί στην Ελλάδα, Αθήναι 1984.
Κανελλόπουλος Παναγιώτης, Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος, μέρος 4ο, τόμ. VIII, Αθήναι 1976.
Μάουρερ Γ.Λ., Ο Ελληνικός Λαός, Χαϊδελβέργη 1835.
Μπίρης Κ., Τα πρώτα σχέδια των Αθηνών. Ιστορία και ανάλυσίς των, Αθήναι 1933.
Μπίρης Κ., Αι εκκλησίαι των Παλαιών Αθηνών, Αθήναι 1940.
Μπίρης Κ., Η πρωτεύουσα θύμα πολεοδομικού εμπαιγμού, Αθήναι 1961.
Μπίρης Κ., Για την Σύγχρονη Αθήνα, Μελέτες και Αγώνες, Αθήναι 1958.
Νέα Εστία 336 (1940).
Τραυλός Ι., Πολεοδομική Εξέλιξις των Αθηνών από των Προϊστορικών Χρόνων μέχρι των αρχών του 19ου αιώνος, Αθήναι 1960.
Φωτιάδης Δ., Όθωνας - η Έξωση, Αθήναι 1978.
Hederer Oswald, Leo Von Klenze, Μόναχο 1964.
ΦΕΚ αρ. φύλ. 19 και 40, 1936.
Φιλιππίδης Δημήτρης, Νεοελληνική Αρχιτεκτονική, Αθήνα 1984.


Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Akropoli Athens

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Ελληνοαμερικανική σπιτική θαλπωρή και ζεστά γεύματα

Ειδήσεις

Φωτογραφία VOA, Athina Krikeli

Γεύματα αγάπης της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας στη Νέα Υόρκη


Νέοι και λιγότερο νέοι εθελοντές από τις 5 το πρωί στο πόδι για την προετοιμασία της ημέρας της αγάπης. Άνθρωποι που κάθε χρόνο προσφέρουν μαζί με το παραδοσιακό πιάτο της γαλοπούλας και μια συντροφιά, μουσική, γέλια και παρέα σε έλληνες και μη της περιοχής.Για 21η χρονιά ο Σύλλογος Ελληνοαμερικανών Ιδιοκτητών Ακινήτων άνοιξε τις πόρτες του από νωρίς την ημέρα των Ευχαριστιών προσφέροντας πλούσια γεύματα σε φτωχούς και μοναχικούς ανθρώπους.

Μιλώντας στην Φωνή της Αμερικής, ο πρόεδρος του συλλόγου κ. Κίτσιος δήλωσε ικανοποιημένος αλλά και πολύ συγκινημένος όχι μόνο με την προσέλευση του κόσμου, αλλά και τους περισσότερους από πέρσι εθελοντές, κυρίως νέα παιδιά.

"Φέτος έχουμε μοιράσει από την αρχή της εβδομάδας 260 κατεψυγμένες γαλοπούλες σε σπίτια, και σήμερα ετοιμάζουμε για παράδοση εκατοντάδες πιάτα" είπε χαρακτηριστικά. "Είναι το σπίτι της αγάπης εδώ, έστω για μία μέρα προσφέρουμε θαλπωρή και ελληνική φιλοξενία"

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος επισκέφθηκε το μεσημέρι τον σύλλογο και μίλησε για την μοναδικότητα των Ελλήνων, άν και μικροί σαν κοινότητα εδώ να καταφέρνουν τόσα πολλά. "Ακουγα ερχόμενος εδώ - είπε - πως το Salvation Army - στρατός της σωτηρίας - της Νέας Υόρκης, ένας τόσο μεγάλος οργανισμός μοίρασε τρείς χιλιάδες γεύματα. Ο σύλλογος των Ελληνοαμερικανών Ιδιοκτητών Ακινήτων της Αστόριας μοίρασε δύο χιλιάδες. Αυτό τα λέει όλα" είπε χαρακτηριστικά ο προκαθήμενος της Ελληνικής Αρχιεπισκοπής Αμερικής.

http://www.voanews.com/greek/news/


Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ. ΟΜΙΛΗΤΡΙΕΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΔΑΣΚΑΛΕΣ ΕΛΕΝΗ ΦΩΚΑ και ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ.



ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ,

27 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την μέρα που ο Ραούφ Ντενκτάς καταργώντας τις συμφωνίες 77-79 ανακήρυξε στο βόρειο, κατεχόμενο μέρος του νησιού την λεγόμενη «ΤΔΒΚ». Ένα κράτος που ουδείς πλην της Τουρκίας αναγνωρίζει. Δυστυχώς η πολιτική μας ηγεσία φαίνεται πως ξεχνά τα εγκλήματα της Τουρκίας, το χείριστο όμως όλων είναι ότι οι ξεπουλημένοι πολιτικοί παρασέρνουν μαζί τους και μεγάλο μέρος των πολιτών.
Παρόλο που η πράξη της Τουρκίας να εγκαθιδρύσει δια αποσχίσεως τουρκικό μόρφωμα κρίθηκε καταδικαστέα από την διεθνή κοινότητα η πολιτική μας ηγεσία για λόγους του οποίους ουδείς γνωρίζει τείνει με της θέσει που υιοθετεί να το αναγνωρίσει. Στο σημείο αυτό οφείλουμε να τονίσουμε ότι το ψευδοκράτος αναγνωρίζεται καθημερινά είτε από τους πολιτικούς είτε από πολίτες.
Οι μεν πολιτικοί το αναγνωρίζουν από την στιγμή που συνομιλούν με τον εκάστοτε παρανόμως εκλεγμένο ψευδοπρωθυπουργό εφόσον συνομιλώντας μαζί του πρωτίστως υποβαθμίζουν το πρόβλημα της Κύπρου από πρόβλημα παράνομης εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής σε δικοινοτικό και κατά δεύτερο αναγνωρίζουν στον εκάστοτε αττιΛάρχη το πολιτικό του αξίωμα. Οι πολίτες της ΚΔ κύριοι εκλέγουν πρόεδρο και ΟΧΙ κοινοτάρχη.
Από την άλλη οι πολίτες οι οποίοι περνούν καθημερινά τα οδοφράγματα της ντροπής επιδεικνύοντας ταυτότητα ή διαβατήριο αφενός μεν στηρίζουν οικονομικά το ψευδοκράτος αφετέρου το αναγνωρίζουν εφόσον η επίδειξη των δύο προαναφερθέντων εγγράφων γίνετε όταν πολίτης περνά σε κάποιο άλλο κράτος.
H ΔΡΑΣΙΣ – Κ.Ε.Σ., η μοναδική αντι-ομοσπονδιακή φωνή των Αθηνών, ιδρυθείσα το 1968, δηλώνει για άλλη μια φορά πως δεν πρόκειται να επιτρέψει σε κανέναν να ξεπουλήσει την Πατρίδα μας με καμιά ομοσπονδία. Στις προσπάθειες σας για ξεπούλημα της Κύπρου θα μας βρίσκετε συνεχώς μπροστά σας.
Καλούμε τους ΕΛΛΗΝΕΣ την Κυριακή 14/11/2010, ώρα 20:00 στην εκδήλωση καταδίκης του ψευδοκράτους που διοργανώνουμε στο οίκημα μας (Παιανίας 5-7, Ζωγράφου).

Θα μιλήσουν οι ηρωικές δασκάλες κα Ελένη Φωκά και κα Χαρά Νικοπούλου

Με την ευκαιρία επισυνάπτομε για ενημέρωσή σας και των φίλων σας
την ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ 2010.
Είναι αστική μή κερδοσκοπική Εταιρία ανοιχτή σ' όλους. Σας καλούμε να γίνετε εταίροι.
Αν θέλετε ζητείστε μας το Καταστατικό.
Για διευκρινίσεις τηλ. 6979 87 78 78 και 6906 97 49 97
Ευχαριστούμε.
για την
ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ 2010
Αντ. Αντωνιάδης

* * *


ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ - 2010

======================= ==========


Η Φιλική Εταιρία είναι γέννημα ελεύθερα σκεπτόμενων πολιτών που διεπίστωσαν ότι το ισχύον πολιτικό-διοικητικό σύστημα από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ποτέ λειτουργικό και κοινωνικά ωφέλιμο. Αυτό οφείλεται στον αυθαίρετο αποκλεισμό των πολιτών από την διοίκηση της Χώρας, από μία δήθεν επίλεκτη «παρέα» με συνέπεια την ανυπαρξία (α) πληροφόρησης των Πολιτών και (β) αποτελεσματικού ελέγχου της πολιτικής και των πολιτικών. Βαθμιαία το κρατούν σύστημα, διαμορφώθηκε από μία ολιγαρχική ομάδα «επαγγελματιών» πολιτικών, οι οποίοι είχαν στόχο την διαιώνιση της «παρέας» τους στην Εξουσία, άσχετα με το συμφέρον, την χρηστή διοίκηση και την ευημερία του Εθνους.

Η δημιουργία φατριών, των γνωστών κομμάτων και ο τρόπος δικτατορικής και οικογενει-οκρατκής λειτουργίας τους, αποθάρρυναν / απώθησαν την ανάμειξη στα «κοινά» των αξιο-κρατικά καλυτέρων πολιτών, με αποτέλεσμα οι κατώτεροι, δουλικότεροι με ηθικές αξίες μικρού έως ανύπαρκτου βαθμού, να κυβερνούν όλα τα ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΑ χρόνια τη Χώρα. Τελικά η κομματοκρατία, σαν το σαράκι, εισχώρησε σ’ όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις, κρατώντας σκόπιμα τους πολίτες απληροφόρητους ή παραπληροφορημένους, ώστε τελικά τίποτα να μην λειτουργεί με στόχο την ανάπτυξη πίστης και αγάπης των πολιτών για την πατρίδα τους και ευπειθούς συμπεριφοράς προς τους νόμους της.

Η σημερινή άθλια κατάσταση είναι ακριβώς η νομοτελειακά αναμενόμενη, μη υπάρχουσας μόνιμης, οργανωμένης και θεσμικά κατοχυρωμένης δύναμης Πολιτών, ελέγχου των κυβερ-νώντων / διοικούντων ! Παραδείγματα σαν την άμμο της θάλασσας.

Η υπογραφή του Μνημονίου – ρωτήθηκαν οι Πολίτες ; ΟΧΙ ! ψηφίστηκε απ’ τη Βουλή ; ΟΧΙ !

Η χορήγηση Ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες, νόμιμους και λαθραίους και δικαιώ-ματος εκλέγειν / εκλέγεσθαι – ρωτήθηκαν οι Πολίτες ; ΟΧΙ !

Η αφαίρεση της Ελληνικής Ιστορίας απ’ τα βιβλία της Μέσης εκπαίδευσης, που αποφεύχ-θηκε μετά την καθολική αντίδραση -- ρωτήθηκαν οι Πολίτες ; ΟΧΙ !

Για τα ψέματα που μας έπνιξαν διαχρονικά οι κυβερνώντες όλων των χρωμάτων, λογοδότησε ή τιμωρήθηκε κανείς από τους περιούσιους εξουσιαστές ; ΟΧΙ !

Τόλμησε πολίτης ή ομάδα Πολιτών να τους ελέγξει για τις χαριστικές διατάξεις που ψήφισαν για τους εαυτούς τους ; ΟΧΙ !

Οταν συντελέστηκε η είσοδός μας στην ΟΝΕ και ΕΥΡΩ, ενημερώθηκαν οι Πολίτες για τους όρους, λεπτομέρειες και συνέπειες της μονομερούς «κυβερνητικής» ενέργειας ; ΟΧΙ !

Οταν εξερράγη το θέμα «Βατοπέδι», ενημερώθηκαν οι Πολίτες τι ακριβώς συνέβη και ποιοι είναι υπεύθυνοι γι αυτό ; ΟΧΙ !

ΜΑΚΡΟΤΑΤΟΣ ο κατάλογος των παρανομιών γεμίζει άπειρους χοντρούς τόμους !


Και το χειρότερο, η χαλάρωση / αποδυνάμωση των ηθών, η διόγκωση του ατομισμού σε βάρος του κοινωνικά ωφέλιμου και η συστηματική αποδόμηση του εθνικού μας παραγωγικού ιστού και της εθνικής μας ταυτότητας έχει μετατρέψει έναν υπερήφανο λαό όπως οι Ελληνες σε οικονομικούς σκλάβους–καταναλωτές εισαγόμενων προϊόντων και εξανδραποδισμένους ψηφοφόρους.


Ωρίμασε πλέον ο καιρός που οι Πολίτες πρέπει να μάθουν πως υπάρχουν λύσεις διαφορετικές από το δρόμο της καταστροφής που ακολουθούμε σήμερα. Να ενημερωθούν για τα δικαιώ-ματά τους. Να μάθουν τι σημαίνει χρέος, πώς δημιουργείται, τι σημαίνει ΜΗ υποκείμενη σε κατάσχεση δημόσια περιουσία, τι σημαίνει ανάπτυξη, πληθωρισμός και ύφεση, τι σημαίνει φοροδιαφυγή, και πώς το κλειδί επιτυχούς αντιμετώπισης κατάργησης του λαού, είναι οι ΙΔΙΟΙ ενεργοί Πολίτες. ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΕΛΟΣ :

Τι σημαίνει δύναμη πίεσης και αντίστασης των Πολιτών όταν αποφασίσουν να συσπειρωθούν

Αυτό που είναι λοιπόν σημαντικό, είναι όλοι εμείς οι Πολίτες ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΜΕ και να πάρουμε τις τύχες της χώρας μας, στα χέρια μας. Να ενωθούμε ανεξαρτήτως πολιτικών, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων και να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για μάς και τα παιδιά μας. Να γίνουμε ενεργοί πολίτες με μόνη ταμπέλα την ΕΛΛΗΝΙΚΗ, και να βροντοφωνάξουμε προς πάσα κετεύθυνση :

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ! ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ !

Η Φιλική Εταιρεία 2010 δεν πρόκειται ποτέ να εξελιχθεί σε κόμμα και παραμένει ο άγρυπνος φρουρός της χρηστής διοίκησης και προστασίας των πολιτών από κάθε είδους παρανομία σε βάρος του Εθνους, υιοθετώντας, όπου πρακτικά εφικτό, αρχές άμεσης δημοκρατίας που κατά τον Αριστοτέλη :

«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΝ ΜΕΝ ΤΟ ΚΛΗΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΣ ΑΡΧΑΣ, ΤΟ ΔΕ ΑΙΡΕΤΑΣ, ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΝ»

Με τον εξοβελισμό του εργαλείου «εκλογών» από τις διαδικασίες ανάδειξης των «ηγεσιών»

οιασδήποτε συλλογικής δράσης, πιστεύεται ότι η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ελαχιστοποιείται μέχρι μηδενισμού !


Η εποχή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας ετελεύτησεν. Η τεχνολογία κατέστησε δυνατή την έκφραση της γνώμης των Πολιτών και το ταχύτατο άθροισμά της.

Στόχος της Φιλικής Εταιρείας 2010 είναι η απελευθέρωση της πατρίδας μας από το σημερινό ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ του κομματοκρατούμενου καθεστώτος και της συνοδεύουσας αυτό στεγνής, ανέμπνευστης γραφειοκρατίας που συνθλίβει κάθε προσπάθεια προόδου και η αποκατά-σταση των Πολιτών στη θέση που φύσει και θέσει τους ανήκει και κουτοπόνηρα, δόλια κι εκβιαστικά τους αφαιρέθηκε, δηλαδή :

ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Euros Bowen (Μπόουεν): A Philhellene Welsh Poet


Απόδημος Ελληνισμός

λογοτεχνία


by Fr. Anastasios D. Salapatas
London

The poet and his work
Euros Bowen was born in Treorci in South Wales on 1904. The place he was born and brought up is very well known for its coal mines and its great contribution to the British Industrial Revolution and Development. His father was a protestant pastor and had influenced greatly Euros’ future life and philosophy. This is why he decided to study Theology in various Welsh Colleges as well as in Oxford. During his studies he became a member of the Anglican Communion and eventually he was ordained a Priest. He had served the same Parish (Llangywair with Llanuwchllyn) almost for the whole of his pastoral life and he didn’t like moving out of his Parish, not even for holidays. After his retirement he had moved to Wrexham, where he remained until his death in 1988.
When he retired he became a completely different person. He started going around Europe, always on his own, as his wife didn’t like travelling. One of his most beloved areas of travel was the Mediterranean. He mostly liked looking around the archaeological and Byzantine sites, which he found in abundance in Greece, Cyprus, Constantinople, Asia Minor and the Greater Hellas (south Italy and Sicily).
By going around, seeing and talking to people in the Greek lands, Euros was greatly inspired. He was obviously bearing in him all the intellectual and cultural richness as well as the spiritual virtue of the Celtic people, which together with his Christian identity and commitment he could transform into poetry all his inner feelings and moods. His poetic words are full of inspiration and sincerity, clear impressions and enthusiasm.
The language that he had originally used in his poetry was his mother tongue, Welsh. This ancient Celtic language is evidently poetic and certainly has the ability of expressing high thoughts in a special way. The poet himself had translated part of his poetry into English, in order to share with the international readership the essence of his wisdom and inspiration.
Euros Bowen is regarded as the greatest modern Welsh-speaking poet. He won many welsh prizes for his literary contribution. He published 14 volumes of poetry, as well as other works and translat

Classical Hellenic elements
Bowen’s poetry is filled with classical Hellenic (Greek) elements. One of his poetic collections (actually a whole book) is devoted to the Minoan civilisation. In most of his other published works we find whole poems, sentences and various words refer to the classical Hellenic spirit.
The poet is clearly inspired by this culture and he is trying to make his interest and his respect well known. Thus, he presents in his own dynamic way, the spiritual feeling and the cultural vibration that he had felt by approaching the soil and the stones, the legends and the visions, the creativity and the literary and artistic production of an ancient people, which is still alive and even thriving today, as an invincible symbol of immortality and beauty.
Two of his most characteristic poems on classical Hellenic themes are presented below. The first one is entitled “Mycenae”. Bowen himself comments: “The original is written in free ‘cynghanedd’. The sun at the height of summer at this famous site in southern Greece and the fort’s ancient history of wealth and royal murders constitute a pattern of gold and blood”.

MYCENAE
No grass allured,
no passion there,
except for the gold of the sun
spreading now
in the azure of day
and the passage of its blood
along the crest
heavily
patterned with history
over the stony ground,

Gold and blood

older
than the oils of the gnarled olive-trees,
Gold and blood
younger than death
in the guise of oblivion,
Gold and blood
more fearsome
than the guardian arms
of all the compact woe
of the bare cairn
within the Gates of Lions,
Gold and blood
of greater power
than the face-masks
binding the ascent
of the fossil speech
of cellared bodies,
Gold and blood
more famished
in that place
than the step and gesture
of Agamemnon’s nostalgic hour,
Gold and blood
a greater thirst
than the wrath
that quickens the seed
of Clytemnestra’s dark fever,
Gold and blood
of violent destiny
in a place
where no passion stirs,
where no grass is allured.

The second poem takes us to Crete. Its title is “On this Mountain”. The poet has again written a short comment, which is: “To the left of the road from Herakleion to Phaestos (pronounced Phestos) the mountain ridge overlooking the plain of Mesará forms a picture which is said to be the face of Zeus”.

ON THIS MOUNTAIN
Seeing is believing, so they say,
and here was seeing in the haze of this mountain,
between the restorations of Knossos
and Phaestos and its centuries,
the inheritor of the gifts of heaven and earth, -
Zeus, from his concealing at birth in Dicti’s cave,
and his nursing then in the cave of Idi,
at last setting his image
here in this earth, so they say,
in the mystery of the Isle of Crete.
Not everyone believes like Nietzsche
that God is dead,
because seeing is believing,
and so God himself is seen,
his forehead, his nose, his beard
lying on the mountain’s ridge,
the picture unmistakably above
with its glance over all the fruitfulness
of the plain of Mesará
acknowledging the earth as his possession,
the lemons, the oranges and the tangerines,
the strip’s vines and the fecund olive trees.

Those who have tasted Bowen’s poetic talent they remain for ever admirers of his excellent way of looking at our world. He has been an outstanding representative of his welsh literary heritage, who has opened his vision to the Hellenic and other civilisations and by doing that he has produced an extraordinary kind of work, which has now become part of the universal poetic legacy.


Ολονύκτια εκδήλωση αφιερωμένη στον Όμηρο στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης


ΗΠΑ : Αθηνά Κρικέλη Νέα Υόρκη
Η διεθνής λογοτεχνική εταιρία Αναγνώστες του Ομήρου, πρόκειται να πραγματοποιήσουν ολονύκτια εκδήλωση αφιερωμένη στο Όμηρο στο γνωστό πολιτιστικό κέντρο Υ του 92ου δρόμου στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.
Στις 27 Νοεμβρίου με ζεστό κρασί και ομηρικές γεύσεις, διακόσιοι συμμετέχοντες ανεξαρτήτου ηλικίας και προέλευσης θα διαβάσουν διαδοχικά το μεγάλο έπος του Ομήρου. Οι αναγνώστες θα αποδώσουν τα αποσπάσματά τους στα αγγλικά, τα αρχαία ή τα νέα ελληνικά, ή σε οποιαδήποτε γλώσσα της προτίμησής τους, ενώ η μετάφραση του Στάνλι Λομπάρντο στα αγγλικά θα προβάλλεται σε γιγαντοοθόνη.
Πριν την απαγγελία το φημισμένο συγκρότημα αρχαιοελληνικής μουσικής ΛύρΑυλος, υπό τη διεύθυνση του Παναγιώτη Στέφου, θα δώσει σύντομη συναυλία, ακολουθούμενη από μουσικά ιντερλούδια στο τέλος κάθε ραψωδίας. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, η Οδύσσεια θα ερμηνευτεί χορευτικά από την ομάδα σύγχρονου χορού Choreo Theatro, υπό τη διεύθυνση της Ειρήνας Κωνσταντίνου Πούλου, με μουσική πλαισίωση από το σλοβενικό συγκρότημα Silence. Με την ανατολή του ηλίου, η εκδήλωση θα κλείσει με το συμφωνικό έργο Τέσσερις Στοχασμοί Πάνω στον Πόλεμο, γραμμένο για μπάσο-βαρύτονο και κουαρτέτο εγχόρδων, υπό τη διεύθυνση του συνθέτη Μαρκ Λάθαμ . Δημιούργημα της εποχής του πολέμου στο Ιράκ, η σύνθεση αντικατοπτρίζει την πολυπλοκότητα του εξέχοντος Ομηρικού θέματος, τον πόλεμο, και όλα όσα εμπεριέχει: ανδρεία, δειλία, ματαιότητα, ομορφιά, ηρωισμό, αγάπη.

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Dimitri Mitropoulos (Δημήτρης Μητρόπουλος)

Dimitri Mitropoulos

October 30, 2010 in Great Greeks by Wondering Greek

Dimitri Mitropoulos (Greek: Δημήτρης Μητρόπουλος) (1 March [O.S. 18 February] 1896[1] – 2 November 1960), was a Greek conductor, pianist, and composer. Also known as Dimitris Mitropoulos.

Life and career

Mitropoulos was born in Athens, the son of Yannis and Angeliki Mitropoulos. His father owned a leather goods shop at
No. 15, St Marks Street. He was musically precocious, demonstrating his abilities at an early age. From the ages of eleven to fourteen, when Mitropoulos was in secondary school, he would host and preside over informal musical gatherings at his house every Saturday afternoon. His earliest acknowledged composition – a sonata for violin and piano, now lost – dates from this period.
He studied music at the Athens Conservatoire as well as in Brussels and Berlin, with Ferruccio Busoni among his teachers. From 1921 to 1925 he assisted Erich Kleiber at the Berlin State Opera and then took a number of posts in Greece. At a 1930 concert with the Berlin Philharmonic, he played the solo part of Prokofiev’s Piano Concerto No. 3 and conducted the orchestra from the keyboard, becoming one of the first modern musicians to do so.

Mitropoulos made his U.S. debut in 1936 with the Boston Symphony Orchestra, and he later settled in the country, becoming a naturalized citizen of the United States in 1946. From 1937 to 1949, he served as the principal conductor of the Minneapolis Symphony Orchestra (now known as the Minnesota Orchestra).
In 1949 Mitropoulos began his association with the New York Philharmonic, the peak of his orchestral career. He was initially co-conductor with Leopold Stokowski, and became the sole music director in 1951. Mitropoulos recorded extensively with the Philharmonic for Columbia Records and sought to reach new audiences through appearances on television and conducting a week of performances at the Roxy Theatre, a popular movie theatre in New York. Mitropoulos expanded the Philharmonic’s repertoire, commissioning works by new composers and championing the symphonies of Gustav Mahler. In 1957 he was succeeded as the Philharmonic’s conductor by a protégé, Leonard Bernstein.

In addition to his orchestral career, Mitropoulos was an equally important force in the operatic repertoire. He conducted opera extensively in Italy and from 1954 until his death in 1960 was the principal conductor of the Metropolitan Opera in New York, although the Met did not officially use that title at the time. His musically incisive and dramatically vivid performances of Puccini, Verdi, Richard Strauss and others remain models of the opera conductor’s art. The Met’s extensive archive of recorded broadcasts preserves many of these fine performances.

Mitropoulos’s series of recordings for Columbia Records with the New York Philharmonic included a rare complete performance of Alban Berg’s Wozzeck. Many of these have been reissued by Sony Classics on CD, including most recently his stereo recordings of excerpts from Prokofiev’s Romeo and Juliet. For RCA he recorded with the Minneapolis Symphony during the 78-rpm era. He was also represented on the Cetra label, most notably with an early recording of Richard Strauss’s Elektra.
He was noted for having a photographic memory (which enabled him to conduct without a score, even during rehearsals) and for his monk-like life style due to his deeply religious, Greek Orthodox beliefs.
Mitropoulos never married. He was “quietly known to be homosexual” and “felt no need for a cosmetic marriage”.[2] Among his relationships reportedly was one with Leonard Bernstein.[3]
He died in Milan, Italy at the age of 64 of heart failure, while rehearsing Gustav Mahler’s 3rd Symphony. One of his very last recorded performances was Verdi’s La forza del destino with Giuseppe Di Stefano, Antonietta Stella and Ettore Bastianini at Vienna on 23 September 1960. A recording exists of the performance of Mahler’s 3rd Symphony given by Mitropoulos with the Cologne Radio Symphony on 31 October 1960, just two days before his death.

Impact on the music profession

Mitropoulos was noted as a champion of modern music, such as that by the members of the Second Viennese School. He wrote a number of pieces for orchestra and solo works for piano, and also arranged some of Johann Sebastian Bach’s organ works for orchestra. In addition he was very influential in encouraging Leonard Bernstein’s interest in conducting performances of Mahler’s symphonic works. He also premiered and recorded a piano concerto of Ernst Krenek as soloist (available on CD), and works by composers in the U.S. such as Roger Sessions and Peter Mennin. In 1952 he commissioned American composer Philip Bezanson to write a piano concerto, which he premiered the following year.
His compositions include a piano sonata and other works.

Source: Wikipedia

http://itsallgreek2me.net/2010/10/30/dimitri-mitropoulos/

Τελευταίες Ειδήσεις