Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 66 ετών ο γνωστός στιχουργός Μανώλης Ρασούλης.

Ο σημαντικός δημιουργός, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν είχε δώσει σημεία ζωής εδώ και αρκετές ημέρες. Άτομα του περιβάλλοντός του που ανησύχησαν, πήγαν στο σπίτι του, που βρίσκεται στην περιοχή της Α. Παπαναστασίου και με τη βοήθεια κλειδαρά παραβίασαν την πόρτα και τον βρήκαν νεκρό.

Ο Μανώλης Ρασούλης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης και συνεργάστηκε με σημαντικούς συνθέτες όπως ο Μ. Λοΐζος, ο Χ. Νικολόπουλος, ο Ν. Ξυδάκης κ.α.
Τα τραγούδια της Χαρούλας, η εκδίκηση της Γυφτιάς και τα Δήθεν είναι κάποιες μόνο από τις δισκογραφικές του δουλειές που σημάδεψαν το ελληνικό τραγούδι, ενώ το " Πότε Βούδας,πότε Κούδας" είναι μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του.
Ο Μ. Ρασούλης υπήρξε και συγγραφέας αρκετών βιβλίων όπως το «Κνωσόντας την αλήθεια, «Τι είδε ο Βουκεφάλας», κ.ά., ενώ συνέγραψε και πολλά άρθρα τα οποία δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά.
...καλό σου ταξίδι Μανώλη....



Με τα τραγούδια του, χιλιάδες Έλληνες συγκινήθηκαν, χόρεψαν, διασκέδασαν αλλά και έκλαψαν.
Η ζωή και το έργο του Μανώλη Ρασούλη


Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 28 Σεπτεμβρίου του 1945. Τελειώνοντας το γυμνάσιο ένοιωθε ότι τα πάντα τον έσπρωχναν να κολυμπήσει στα βαθιά. Στην Αθήνα σπουδάζει σκηνοθεσία κινηματογράφου, γράφει ποιήματα, σενάρια, τραγουδάει ερασιτεχνικά στις μπουάτ της Πλάκας, δουλεύει στην εφημερίδα της αριστεράς "Δημοκρατική Αλλαγή".

Στις 21 του Απρίλη του 67 συλλαμβάνεται από την Δικτατορία και περνάει μερικές ώρες στην "Μπουμπουλίνας". Φεύγει για το Λονδίνο όπου μένει 6 χρόνια. Εκεί διαμορφώνεται ιδεολογικά συμμετέχοντας στον αντιδικτατορικό αγώνα, αλλά και στο Τροτσκιστικό κίνημα στο οποίο ήταν στέλεχος και η Βανέσσα Ρεντγκρέιβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε παραστάσεις με αγωνιστικούς στόχους.
Στο Λονδίνο γράφει τα πρώτα του βιβλία και γίνεται συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή, στην οποία γράφει άρθρα και επιφυλλίδες, παίρνει μαθήματα πολιτικής οικονομίας και φιλοσοφίας και πουλάει για 6 χρόνια την εν λόγω εφημερίδα στους δρόμους, συμμετέχοντας ασταμάτητα στους αγώνες των εργατικών συνδικάτων. Τον Μάη του '68 παίρνει μέρος στην μεγάλη εξέγερση των φοιτητών στοΠαρίσι και τραυματίζεται σοβαρά από τους SRS.
Το 74, λίγο μετά από το Πολυτεχνείο με απόφαση της οργάνωσης κατεβαίνει στην Αθήνα, όπου λόγω συλλήψεων από την Μυστική Αστυνομία, κρύβεται. Μετά τα γεγονότα στην Κύπρο το καλοκαίρι του 74 και την πτώση της Χούντας συνεχίζει τον πολιτικό αγώνα.
Δουλεύει στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη στο Πέραμα όπου κινδυνεύοντας να σκοτωθεί καθημερινά μπαίνει στην απεργιακή επιτροπή και πρωτοστατεί στο εργατικό κίνημα που ανατρέπει όλο το μέχρι τότε καθεστώς στα μεγάλα ναυπηγεία της Ελευσίνας. Στο Λονδίνο τον Ιούνιο του 1973 γεννιέται κατά την βούληση της διαλεκτικής της φύσης ένα κοριτσάκι, η κόρη του, που της έδωσε το όνομα Ναταλία, τιμής ένεκεν στη γυναίκα του Τρότσκι.
Η συνεργασία με τον Λοΐζο
Κατά την μεταπολίτευση, τον καλεί ο φίλος του Μάνος Λοΐζος και τραγουδά στον δίσκο "Τα νέγρικα" μαζί με την Μαρία Φαραντούρη. Επίσης ο ίδιος συνθέτης τον επιβάλει και τραγουδά το τραγούδι στα κομέρσιαλ ενός σίριαλ που γίνεται επιτυχία. Ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης του προτείνει και τραγουδά σ' ένα δίσκο του σε ποίηση Πρεβελάκη "Ο νέος Ερωτόκριτος".
Τυπώνει τα τρία πρώτα του βιβλία: "Η μπαλάντα του Ιασαάκ", ένα σύνθετο ποίημα επηρεασμένο από τον αγώνα της νεολαίας, στο οποίο βιβλίο αναποδογυρίζει τον μύθο της θυσίας του Αβραάμ και έτσι ο Ισαάκ την παραμονή της Θυσίας το σκάει στα βουνά με κάποιους δούλους, αρχίζει πόλεμο ενάντια στον Αβραάμ τον οποίο και σκοτώνει.
Έπεται το βιβλίο με διηγήματα "Μεγάλος ήρωας σε μικρή χαρτοσακούλα και ένα ανάμοικτο με διηγήματα και ποιήματα "κβο βαντις στατους κβο".
Αγαπητός μέχρι και την Ιαπωνία
Παραιτείται από το κόμμα. Τον κατηγορούν ότι είναι εγκέφαλος της 17 Ν. Αυτός δηλώνει για πολλοστή φορά ότι από φύση και θέση είναι ενάντια στη βία, ιδίως ενάντια στην ατομική τρομοκρατία.
Όμως με τις δηλώσεις του τρομοκρατεί κάποιους και οι οποίοι τον υποδεικνύουν ως ιδεολογικό τρομοκράτη.
Η Μελίνα Μερκούρη τον καλεί να πάρει μέρος στις εκδηλώσεις για την πολιτιστική Αθήνα και να τις δώσει ιδέες αλλά αρνείται γιατί δεν θεωρεί την Αθήνα άξια για να γίνει πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Έκτοτε μπαίνει στη μαύρη λίστα και του υπουργείου πολιτισμού.
Προσπαθούν με δικαστικές καταδίκες να τον πτοήσουν και να τον βγάλουν εκτός ρινγκ., ο Ρασούλης κάνει συναυλίες στο Βερολίνο και στην Κωνσταντινούπολη και μιλά στο πνευματικό κέντρο του Δήμου Βαρκελώνης καθώς είναι φιλοξενούμενος του δήμου για ένα φεστιβάλ μεσογειακής ποίησης καθώς και στη Μαγιόρκα.
Τα τραγούδια του γίνονται γνωστά κι αγαπητά στο Ισραήλ, την Τουρκία, Τη Σερβία, στις Χώρες όπου υπάρχουν Έλληνες αλλά και για κάποιο μυστήριο λόγο και στην Ιαπωνία.